Sognefjord
Die Sognefjord in die Sogn-distrik van die Noorse provinsie (fylke) Sogn og Fjordane is met 204 kilometer die langste fjord in Europa en met 1 308 meter ook die diepste ter wêreld. Die fjord vertak in talle kleiner sytakke soos byvoorbeeld die Aurlandsfjord, die Lustrafjord en die Nærøyfjord, die nouste fjord in Europa.
Sy westelike eindpunt lê naby Sygnefest, terwyl Årdalstangen aan die Årdalsfjord sy oostelike eindpunt vorm. Skjolden aan die noordelike eindpunt van die Lustrafjord is die punt wat die verste van die oop see afgeleë is.
Klimaat
[wysig | wysig bron]Die binneste gedeelte van die fjord is aan die lykant van hoë bergreekse soos Breheimen (met die hoogste gletser in Europa, die Jostedalsbreen) geleë. Terwyl die monding van die Sognefjord in die oop see deur 'n tipiese seeklimaat gekenmerk word, het sy binnelandse eindpunt en die sytakke 'n kontinentale klimaat. Net voor die monding van die fjord lê 'n rotsskuinste sodat net warm water van die Noordsee se oppervlakte die fjord kan binnestroom. Die fjord het dus 'n relatief milde klimaat sodat veral die noordoewer die ideale omgewing bied om grootskaals vrugte te verbou.
Kultuur en nedersettings
[wysig | wysig bron]In twee nedersettings langs die oewer van die Sognefjord, Urnes en Kaupanger, het historiese staafkerke bewaar gebly. Die staafkerk van Urnes is die oudste staafkerk in Noorweë, terwyl dié in Borgund, sowat 30 kilometer stroomop van die fjordhawe Lærdalsøyri, as die belangrikste in die land beskou word.
Ander belangrike nedersettings langs die fjord met argitektoniese en ander besienswaardighede sluit onder meer Balestrand, Vadheim, Høyanger, Vik, Leikanger, Gudvangen, Aurland, Flåm, Sogndal, Kaupanger, Lærdal, Hafslo, Marifjøra en Skjolden in.
Infrastruktuur
[wysig | wysig bron]Langs die grootste deel van die noordoewer loop 'n motorpad (alhoewel daar tussen Høyanger en Låne 'n tonnel gebou moes word en die pad tussen Sogndal en Graupe 'n draai in die binneland maak). Valleie soos Lærdal, Aurland, Flåm en Gudvanfen, wat in die suidooste by die fjord se eindpunte aansluit, word deur padtonnels met lengtes van meer as 20 kilometer met mekaar verbind. Op verskillende plekke verbind veerbote die Sognefjord se twee oewers met mekaar, soos byvoorbeeld tussen Rutledal en Rysjedalsvika, Brekke en Lavik, Balestrand en Helle, Hella en Dragsvik, Dragsvik en Vangsnes, Kaupanger en Revsnes, Kaupanger en Årdalsvangen en Solvorn en Urnes.
Flåm aan die Aurlandsfjord word deur die steil Flåmsbanen-spoorlyn met 'n lengte van 20 kilometer met die Bergensbanen-spoorlyn en sodoende ook internasionale spoorlyne verbind.
Die bogrondse kragleiding oor die Sognefjord naby die dorp Leikanger pronk met die tweede grootste spanwydte ter wêreld (4 597 meter)[1] en vervoer elektrisiteit uit die Hermansverk-kragsentrale na die nasionale kragnetwerk.
Toerisme
[wysig | wysig bron]
Die Sognefjord-gebied was reeds in die vroeë 20ste eeu - naas Italië en die stranddorpe langs die Noord- en Oossee - 'n gewilde vakansiebestemming vir welgestelde toeriste, veral Europese adellikes. Die bekendste gereelde besoeker was die Duitse keiser Wilhelm II wat hier 'n kwarteeu lank vakansie na vakansie deurgebring het. Wanneer die keiserlike jag Hohenzollern die Sognefjord ingevaar het, het gewoonlik talle boere, handelaars en hoteleienaars op sy oewer versamel - die beroemde gas was met sy reisgeselskap van tot by 2 000 mense, waaronder 'n orkes, 'n belangrike bron van inkomste.[2]
Die keiserlike jag het steeds die dorpie Balestrand aangedoen wat in die laat 19de eeu danksy Duitse en Britse toeriste bekendheid verwerf het. Houtchalets in die kenmerkende Belle Époque-boustyl met torinkies, lang stoepe en filigrane houtsnywerk oorheers nog steeds hierdie dorp met 800 inwoners.
Keiser Wilhelm II het 'n aantal spore agtergelaat - waaronder verskeie monumente en skulpture soos die Fritjov-monument in Vangsnes, waarvan die bronsfiguur, wat hierdie legendariese Wiking uitbeeld, deur die keiser geborg en volgens sy persoonlike smaak as monumentale standbeeld uitgevoer is.
-
Die Sognefjord -
Uitsig vanaf Storehaugen oor die Sognefjord -
Urnes aan die Sognefjord
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ "statnett.no". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 17 Julie 2012. Besoek op 22 April 2008.
- ↑ Best of Scandinavia AS, Beitstølen (red.): Das Beste von Skandinavien. In: Urlaub perfekt, nommer 1 (2009)
Eksterne skakels
[wysig | wysig bron] |
Wikimedia Commons bevat media in verband met Sognefjord. |