Tangare

Tangare
Die pragtangaar, Tangara seledon.
Wetenskaplike klassifikasie
Koninkryk:
Animalia
Filum:
Chordata
Klas:
Aves
Orde:
Passeriformes
Familie:
Thraupidae

(Cabanis, 1847)
Genera

Baie; sien teks.

Tangare is die voëls van die familie Thraupidae, sangvoëls wat in die Amerikas voorkom. Hulle is die tweede grootste voëlfamilie en bevat sowat 4% van alle voëlspesies en 12% van die Neotropiese voëls.[1] Sowat 240 spesies is tradisioneel beskryf, maar die taksonomiese hantering is op die oomblik veranderlik. Namate meer tangare met behulp van moderne molekulêre tegnieke bestudeer word, word verwag dat sommige genera na ander plekke geskuif sal word. Spesies in die genera Euphonia en Chlorophonia, wat eers in Thraupidae geval het, word nou beskou as lede van Fringillidae en het hul eie subfamilie (Euphoniinae). Net so lyk dit of die genera Piranga, Chlorothraupis en Habia lede van die familie Cardinalidae is,[2] en die Amerikaanse Ornitologiese Vereniging het hulle reeds daarheen geskuif.

Beskrywing

[wysig | wysig bron]

Tangare is klein tot middelslag. Dié met die kortste lyf, die witoorspitssnawel, is 9 cm lank en weeg sowat 6 g, net kleiner as die kortsnawelsuikervoël. Die langste, die ekstertangaar, is 28 cm lank en weeg sowat 76 g. Die swaarste een is die witkaptangaar, wat 24 cm lank is en sowat 114 g weeg. Die mannetjies en wyfies se grootte en gewig stem meestal ooreen. Die voëls is dikwels helder van kleur, maar sommige spesies is swart-en-wit. In hul eerste jaar is hulle gewoonlik dowwer of ’n heel ander kleur. Mannetjies se kleure is gewoonlik helderder as dié van wyfies. Die meeste spesies het kort, geronde vlerke. Dit lyk of die vorm van die snawel afhang van die spesie se kosbronne.

Verspreiding

[wysig | wysig bron]

Tangare kom net in die Nuwe Wêreld voor, en hoofsaaklik in die trope. Sowat 60% word in Suid-Amerika aangetref, en 30% van dié spesies kom in die Andes voor. Die meeste spesies is inheems in ’n relatief klein gebied.

Gedrag

[wysig | wysig bron]

Die meeste spesies kom in pare voor, of in klein groepe van drie tot vyf. Dié groepe kan eenvoudig uit die ouers en kinders bestaan. Voëls word soms in gemengde swerms aangetref. Die meeste se sang word as redelik vervelig beskou, maar sommige s’n is interessanter.

Dieet en voortplanting

[wysig | wysig bron]

Tangare is omnivore en hul dieet verskil van genus tot genus. Hulle eet vrugte, sade, nektar, blomdele en insekte. Baie pik insekte van boomtakke af. Ander soek insekte onder blare of vang hulle in die lug. Baie van die spesies kom in dieselfde gebiede voor, maar verskille in dieet verminder mededinging.

Die broeiseisoen is van Maart tot einde Junie in gematigde streke en van September tot einde Oktober in Suid-Amerika. Sommige spesies is territoriaal, terwyl ander hul neste nader aan mekaar bou. Min is bekend oor hul paringsgedrag. Mannetjies vertoon hul helderste kleure aan potensiële maats en teenstanders. Van hul rituele behels buigings en die lig van die stert.

Die meeste voëls bou ronde neste met die ingang aan die kant. Dit kan vlak of diep wees. Die soort boom waarin hulle hul neste bou en die posisie verskil. Die meeste neste is in ’n gebied wat agter digte plante weggesteek is. Hulle lê drie tot vyf eiers op ’n slag. Die wyfie broei die eiers uit en bou die nes, maar die mannetjie kan haar voer terwyl sy broei. Albei geslagte voer die kleintjies. Vyf spesies het helpers vir dié taak, vermoedelik jong voëls van die vorige broeisel.

Sistematika

[wysig | wysig bron]

Filogenetiese studies dui daarop dat ware tangare drie hoofgroepe vorm, waarvan twee uit verskeie kleiner klades bestaan.[3][4] Die lys hier onder is ’n poging om die voëls volgens inligting uit die nuutste studies in verwante groepe te rangskik. Dit kan dus groepe bevat wat nog nie deur die taksonomiese owerhede goedgekeur is nie.[5] Waar die hoeveelheid spesies in ’n genus nie aangedui word nie, bevat die genus net een spesie.

Groep 1

[wysig | wysig bron]

Hoofsaaklik dowwe voëls

Haplospiza rustica.

a) Spitssnawels en heuningkruipers (bevat ook Haplospiza, Catamenia, Acanthidops, Diglossa, Diglossopis, Phrygilus en Sicalis,[6][4] wat tradisioneel in Emberizidae geplaas word).[7] Hoewel die snawels in die groep grootliks verskil, stem hul vere ooreen. Die meeste is hoofsaaklik grys, blou of swart, en verskeie spesies het rooibruin dele onder:

  • Genus Conirostrum (10 spesies)
  • Genus Oreomanes
  • Genus Xenodacnis
  • Genus Catamenia (3 spesies)
  • Genus Diglossa (18 spesies)
  • Genus Haplospiza (2 spesies)
  • Genus Acanthidops
  • Genus Phrygilus (11 spesies)[7][4]
  • Genus Sicalis (12 spesies)

b) Ware saadeters. Is tradisioneel in Emberizidae geplaas; vorm moontlik ’n monofiletiese groep:[8]

Sporophila corvina.
  • Genus Sporophila (sowat 55 spesies)
  • Genus Oryzoborus (6 spesies)[9][10]
  • Genus Dolospingus[10]
  • Genus Charitospiza

c) Klade met geel rompe:[6]

  • Genus Heterospingus (2 spesies)
  • Genus Chrysothlypis (2 spesies)
  • Genus Hemithraupis (3 spesies)
Ramphocelus bresilius.

d) Klade met kuiwe (bevat ook Coryphospingus en Volatinia, wat tradisioneel in Emberizidae geplaas is):

  • Genus Ramphocelus (9 spesies)
  • Genus Lanio (4 spesies)
  • Genus Eucometis
  • Genus Tachyphonus (8 spesies)
  • Genus Trichothraupis
  • Genus Stephanophorus
  • Genus Coryphospingus (2 spesies)
  • Genus Volatinia

e) "Blouvink"-klade; verhouding met Thraupidae onseker, maar kan verwant wees aan klade Poospiza:

  • Genus Porphyrospiza[4]
Thlypopsis sordida.

f) Klade Poospiza – ’n uiteenlopende maar hegte groep:

  • Genus Poospiza (15 spesies)[4]
  • Genus Compsospiza (2 spesies)
  • Genus Cnemoscopus
  • Genus Hemispingus (12 spesies)
  • Genus Thlypopsis (6 spesies)
  • Genus Pyrrhocoma
  • Genus Cypsnagra
  • Genus Nephelornis

g) Gras- en pampavinke; verhouding met Thraupidae onseker:[4]

  • Genus Emberizoides (3 spesies)
  • Genus Embernagra (2 spesies)
Melanodera xanthogramma.

h) ’n Gemengde en moontlik polifiletiese groep, waarvan spesies waarskynlik geskuif sal word:

  • Genus Melanodera (2 spesies)
  • Genus Rowettia
  • Genus Nesospiza (2 spesies)
  • Genus Gubernatrix
  • Genus Idiopsar
  • Genus Piezorina
  • Genus Xenospingus
  • Genus Incaspiza (5 spesies)
  • Genus Coryphaspiza
  • Genus Rhodospingus
  • Genus Donacospiza (dalk verwant aan Poospiza[11])

i) Basale vorme in groep 1:

  • Genus Conothraupis (2 spesies)
  • Genus Orchesticus
  • Genus Creurgops (2 spesies)

Groep 2

[wysig | wysig bron]

"Tipiese" kleurryke voëls

a) Tropiese kaptangare:

  • Genus Thraupis[4]
  • Genus Pipraeidea (2 spesies)
  • Genus Tangara (sowat 50 spesies)
Verskeidenheid van darwinvinke.

b) Die "Tholospiza" - darwinvinke, atipiese heuningkruipers en sommige saadeters:[12] Die vinkagtige vorme in hierdie klade is voorheen in Emberizidae geklassifiseer:

  • Genus Geospiza (6 spesies)
  • Genus Camarhynchus (5 spesies)
  • Genus Platyspiza
  • Genus Certhidea (2 spesies)
  • Genus Pinaroloxias
  • Genus Melopyrrha
  • Genus Coereba – voorheen in sy eie familie, Coerebidae[12]
  • Genus Tiaris (5 spesies) - polifileties
  • Genus Loxipasser
  • Genus Euneornis
  • Genus Melanospiza
  • Genus Loxigilla (3 spesies) - polifileties
Tangara schrankii.

c) Bergtangare:

  • Genus Cyanicterus
  • Genus Bangsia (6 spesies)
  • Genus Buthraupis (2 spesies)
  • Genus Cnemathraupis (2 spesies)
  • Genus Chlorornis
  • Genus Wetmorethraupis
  • Genus Anisognathus (5 spesies)
  • Genus Dubusia – (2o spesies)
  • Genus Pseudosaltator[5]
Thraupis episcopus.

d) Tipiese tangare:

  • Genus Thraupis (9 spesies)
  • Genus Pipraeidea (2 spesies)
  • Genus Iridosornis (5 spesies)

e) Tipiese veelkleurige voëls (sluit Paroaria in wat voorheen in óf Emberizidae óf Cardinalidae geplaas is):

  • Genus Diuca (2 spesies)
  • Genus Lophospingus (2 spesies)
  • Genus Neothraupis
  • Genus Cissopis
  • Genus Paroaria (5 of 6 spesies)
  • Genus Schistochlamys (2 spesies)

f) Heuningkruipers met groen en goue krae:[6]

Chlorophanes spiza.
  • Genus Chlorophanes
  • Genus Iridophanes

g) Tipiese heuningkruipers en verwante:[6][4]

  • Genus Tersina
  • Genus Cyanerpes (4 spesies)
  • Genus Pseudodacnis
  • Genus Dacnis (8 spesies)

h) Basale lyne in groep 2:

  • Genus Chlorochrysa (3 spesies)
  • Genus Parkerthraustes
  • Genus Nemosia (2 spesies)
  • Genus Compsothraupis
  • Genus Sericossypha

Thraupidae incertae sedis

[wysig | wysig bron]
  • Genus Calochaetes
  • Genus Catamblyrhynchus
  • Genus Urothraupis
  • Genus Incaspiza (5 spesies)
  • Genus Saltator (16 spesies; oorspronklik in Cardinalidae geplaas)[4]
  • Genus Saltatricula (tradisioneel in Emberizidae geplaas)[5][4]

Onlangs uit Thraupidae geskuif

[wysig | wysig bron]

Passerellidae

  • Genus Chlorospingus (sowat 10 spesies)
  • Genus Oreothraupis

Cardinalidae[5]

  • Genus Piranga (9 spesies)
  • Genus Habia (5 spesies)
  • Genus Chlorothraupis (3 spesies)
  • Genus Amaurospiza (4 spesies)

Fringillidae, subfamilie Euphoniinae

  • Genus Euphonia (meer as 25 spesies)
  • Genus Chlorophonia (5 spesies)

Phaenicophilidae

  • Genus Microligea
  • Genus Xenoligea
  • Genus Phaenicophilus (2 spesies)

Mitrospingidae

  • Genus Mitrospingus, (2 spesies)
  • Genus Orthogonys
  • Genus Lamprospiza

Nesospingidae

  • Genus Nesospingus

Spindalidae

  • Genus Spindalis (4 spesies)

Calyptophilidae

  • Genus Calyptophilus (2 spesies)

Rhodinocichlidae

  • Genus Rhodinocichla

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. ↑ Burns, K.J. (2014). "Phylogenetics and diversification of tanagers (Passeriformes: Thraupidae), the largest radiation of Neotropical songbirds". Molecular Phylogenetics and Evolution. 75: 41–77. doi:10.1016/j.ympev.2014.02.006. PMID 24583021.
  2. ↑ Yuri, T.; Mindell, D. P. (Mei 2002). "Molecular phylogenetic analysis of Fringillidae, "New World nine-primaried oscines" (Aves: Passeriformes)". Molecular Phylogenetics and Evolution. 23 (2): 229–243. doi:10.1016/S1055-7903(02)00012-X. PMID 12069553.
  3. ↑ Fjeldså, J.; Rahbek, C. (2006). "Diversification of tanagers, a spesies rich bird group, largely follows lowlands to montane regions of South America". Integrative and Comparative Biology. 46 (1): 72–81. doi:10.1093/icb/icj009. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 Mei 2012. Besoek op 4 Maart 2018.
  4. ↑ 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 Klicka, J.; Burns, K.; Spellman, G. M. (Desember 2007). "Defining a monophyletic Cardinalini: A molecular perspective". Molecular Phylogenetics and Evolution. 45 (3): 1014–1032. doi:10.1016/j.ympev.2007.07.006. PMID 17920298.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 "A Classification of the Bird Spesies of South America". LSU.edu (in Engels). South American Classification Committee, American Ornithologists' Union. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 28 April 2020. Besoek op 29 Desember 2016.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 Burns, K. J.; Hackett, S. J.; Klein, N. K. (2003). "Phylogenetic relationships of Neotropical honeycreepers and the evolution of feeding morphology". J. Avian Biology (34): 360–370.
  7. ↑ 7,0 7,1 Webster, J. D.; Webster, J. R. (1999). "Skeletons and the genera of sparrows (Emberizinae)". Auk (116): 1054–1074.
  8. ↑ Clark (1986)
  9. ↑ Lijtmaer, D. A.; Sharpe, N. M.; Tubaro, P. L.; Lougheed, S. C. (2004). "Molecular phylogenetics and diversification of the genus Sporophila (Aves: Passeriformes)". Mol. Philo. Evol (33): 562–579.
  10. ↑ 10,0 10,1 Robbins, M. B.; Braun, M. J.; Huddleston, C. J.; Finch, D. W.; Milensky, C. M. (2005). "First Guyana records, natural history, and systematics of the White-winged Seedeater (Dolospingus fringilloides)". Ibis (147): 334–341. doi:10.1111/j.1474-919x.2005.00408.x.
  11. ↑ Ridgely, R. S.; Tudor, G. (1989). The Birds of South America. Vol. 1. Austin: Univ. Texas Press. p. 472.
  12. ↑ 12,0 12,1 Burns, K. J.; Hackett, S. J.; Klein, N. K. (2003). "Phylogenetic relationships and morphological diversity in Darwin's finches and their relatives". Evolution (56): 1240–1252.

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]