Tegniese tekenwerk

In die breëre sin behoort al die tekenwerk wat nie vir artistieke doeleindes gedoen word nie, tot tegniese tekenwerk. Die doel met tegniese tekeninge is onder meer om 'n voorwerp sodanig weer te gee dat 'n produk daarvolgens vervaardig kan word. Tegniese tekenwerk word veral in die meganiese, elektrotegniese en siviele ingenieurswese gedoen. Werkstekeninge speel 'n belangrike rol in enige vervaardigingsproses aangesien dit besonderhede omtrent die vorm en afmetings bevat waarvolgens 'n produk vervaardig kan word.

Benewens die vorm en afmetings, bevat die tekeninge dikwels ook inligting aangaande die materiale en die noukeurigheid wat by die vervaardiging vereis word. Op 'n tegniese tekening verskyn daar gewoonlik minstens 1 syaansig, 1 vooraansig en 1 bo-aansig van 'n voorwerp. Vir ingewikkelder voorwerpe is meer aansigte egter nodig, wat dikwels gekombineer word met byvoorbeeld deursnee-aansigte.

Aangesien alle afmetings by 'n loodregte projeksie dieselfde bly (ten minste in die vlak gelyk aan die projeksievlak), gee die tekening dan 'n getroue weergawe van die afmetings. Die afmetings word gewoonlik met behulp van syfers en hulplyne aangedui. Om meer insig aangaande ŉ voorwerp te verkry, word dit dikwels ook in driedimensionele projeksies geteken.

By 'n skuins projeksie (45°-projeksie) word die sy- en bo-aansigte op vlakke geteken wat ŉ hoek van 45° met die basislyn van die vooraansig maak. By 'n isometriese projeksie (60° -projeksie) maak sowel die voor- as die sy- en die bo-aansig hoeke van 60° met die basislyn (horisontale lyn). Tegniese tekenwerk is internasionaal gestandaardiseer ten opsigte van die simbole, projeksies en die metodes waarvolgens afmetings aangedui word. Afgesien van die vermoë om besonderhede op 'n tekening korrek te interpreteer, is ervaring in 'n ruimtelike voorstelling ook nodig.

Vir die installering van byvoorbeeld pypstelsels, riolering, elektriese bedrading, sentrale verwarming, elektroniese kringe, ensovoorts, is die presiese vorm en afmetings van onderdele van minder belang, aangesien voorafvervaardigde produkte daarvoor gebruik word. Hier word skematiese voorstellings gebruik, dit wil sê sterk vereenvoudigde diagram me waarin die vorms van voorwerpe nog herkenbaar is, of slegs skemas waarin simbole gebruik word.

'n Tekening van 'n produk is 'n grafiese voorstelling daarvan, gemaak op 'n sekere skaal, wat die afmetings en voorwaardelik uitgedrukte tegniese voorwaardes aandui, waarvan die nakoming verseker moet word tydens die vervaardiging van die produk. Tekeninge word uitgevoer volgens die eenvormige reëls wat in die GOST's van die Unified System for Design Documentation (ESKD) vasgestel is.

Deel - 'n produk gemaak van 'n materiaal met dieselfde naam en handelsmerk, sonder die gebruik van monteerbedrywighede. Byvoorbeeld: as, bus, gegote liggaam, rubberhuls (onversterk). Onderdele sluit ook produkte in wat bedek is (beskermend of dekoratief), of gemaak is met plaaslike sweiswerk, soldering, gom. Byvoorbeeld: 'n liggaam gemaak deur metaalgietwerk, bedek met 'n onderlaag; sink-geplateerde staal moer; 'n boks gemaak deur sweiswerk van een plaat metaal, ens. Volgens die doel is die onderdele bevestigingsmiddels: moer, wasser, bout, skroef, skroef, spyker, klinknael: transmissie: as, sleutel, katrol, band, kettingwiel, rat, ens. Onderdele word onderverdeel in eenvoudige dele: moer, sleutel en komplekse onderdele: krukas, ratbehuising, masjienbed.

Die tekenstandaard kan ANSI, ISO, DIN, JIS, BSI, GOST (ESKD) of GB wees. ’n Montage-eenheid is ’n produk wat bestaan uit twee of meer komponentdele wat by die vervaardigingsaanleg met mekaar verbind is deur monteerbewerkings (stikwerk, skroefwerk, sweiswerk, soldering, klinknagel, opvlam, gom, heg met metaal krammetjies, ens.).

Tekenskaal

In ooreenstemming met die standaarde kan die ontwerpvoorwerp in die tekening in volle grootte, verklein of vergroot word. Die verhouding van die lineêre afmetings van 'n voorwerp in die tekening tot hul werklike grootte word 'n skaal genoem. In Rusland is dit GOST 2.302-68 Unified System for Design Documentation (ESKD). Die skaal. [10] Volgens hierdie GOST moet die volgende skale in die ontwerp gebruik word:

Reduksie skale 1: 2; 1: 2,5; 1:4; 1:5; 1:10; 1:15; 1:20; 1:25; 1:40; 1:50; 1:75; 1: 100; 1: 200; 1: 400; 1: 500; 1: 800; 1: 1000

Natuurlike waarde 1:1

Vergrotingskaal 2: 1; 2,5: 1; 4:1; 5:1; 10:1; 20:1; 40:1; 50:1; 100:1.

Wanneer meesterplanne vir groot voorwerpe ontwerp word, word dit toegelaat om 'n skaal van 1: 2000 te gebruik; 1: 5000; 1: 10000; 1: 20 000; 1: 25000; 1: 50 000.

Klassifikasie van tekeninge

Volgens industrie: tegniese tekeninge, konstruksie tekeninge.

Op hul beurt kan tegniese en konstruksietekeninge volgens doel verdeel word.

Tegnies: samestelling tekening, dimensionele tekening, installasie tekening, verpakking tekening, ens in ooreenstemming met GOST 2.102-68.

Konstruksie: argitektoniese oplossings, meesterplan, verkoeling, interieurs, ens.

Deur die ontwerpmetode: bou eers 3D, dan tekeninge en omgekeerd. Deur media: digitaal, papier

Tabel van komponente van die produk spesifikasie

Die tabel van komponente van die produk is gewoonlik soortgelyk in inhoud aan die spesifikasie wat vir samestellingstekeninge verskaf word.

Die tabel bestaan gewoonlik uit grafieke:

"Pos." (posisie), "Aanwysing", "Aantal." (nommer), "Voeg by. instruksies "(bykomende instruksies), maar kan die kolomme" Materiaal "," Naam "," Gewig ", ens. insluit. Die groottes van die kolomme is arbitrêr.

Dit word aanbeveel om die komponentdele in die tabel in die volgende volgorde te skryf:

geleende produkte;
gekoopte produkte;
nuut ontwikkelde produkte.

Uitvoering van tekeninge

Die term "opstel" kan verwys na die proses om tekeninge te maak binne die raamwerk van ingenieursgrafika. Die proses om 'n tekening te skep, kan op papier of met behulp van professionele sagteware en 'n rekenaar plaasvind. Wanneer daar gepraat word oor teken in die konteks van papiertekeninge, kan die proses beskryf word as die skep van 'n meetkundig akkurate beeld van die bo-, voor- en syaansigte van 'n onderdeel. As ons praat oor 'n samestellingstekening, dan is dit gewoonlik 'n gedeelte van 'n komplekse voorwerp langs die simmetrie-as. Maar nou is die een-en-twintigste eeu, en ons gaan praat oor digitale, elektroniese tekeninge. Moderne ontwerp is onlosmaaklik verbind met rekenaars. Oorweeg die basiese beginsels van die skep van 'n tekening in 'n CAD-stelsel:

Ontwikkeling van 'n 3D-model van die dokument

Plaas tekenaansigte

Voeg ontwerpelemente by. Byvoorbeeld afmetings / etikette / tabelle.

Assosiatiwiteit tussen die tekening en die 3D-model. Veranderinge aan die model word outomaties in die tekening opgespoor en omgekeerd.

Tekeninge word geskep deur modelaansigte op 'n tekenblad te rangskik, met die daaropvolgende byvoeging van ontwerpelemente soos afmetings, teksetikette, tabelle.

Teken elemente:

Tekenformaat

Teken aansigte

Afmetings (wysig)

Velde van dimensionele toleransies, vormafwykings en oppervlakligging.

Teksetikette en tabelle.

Grafika en simbole

Tekenaansigte is assosiatief met die modelle waaruit hulle geskep is, dit wil sê veranderinge wat in die model gemaak is, soos veranderinge in dimensiewaardes, byvoeging of verwydering van kenmerke, word gelyktydig in die tekening vertoon. Net so lei die verandering van dimensiewaardes in 'n tekening tot veranderinge aan die model waarna die tekening verwys.

Wanneer tekeninge van 'n produk of voorwerp gemaak word, moet die ingenieur by die standaarde hou. Teken is in elk geval 'n visualisering van die onderwerp van ontwikkeling in 'n grafiese vorm van 'n wiskundige model.

Kleurgebruik

Die meeste tegniese tekenwerk word geheel en al met swart lyne op wit papier gedoen. Dit is egter dikwels ook nuttig om byvoorbeeld kleur, skaduwees, ensovoorts, te gebruik aangesien dit veel meer insig met 'n enkele oogopslag verskaf. Verskillende onderdele word byvoorbeeld in verskillende kleure aangedui: rooi word vir positief en swart vir negatief gebruik, ensovoorts.

Op vloeidiagramme in chemiese fabrieke word die grondstowwe, hoofprodukte, neweprodukte, water, ensovoorts, ook in kleur aangedui. Voorstellings met behulp van kleur word funksionele kleurgebruik genoem en word veral toegepas in kunswerk, dit wil sê ruimtelike voorstellings waarin afmetings 'n minder belangrike rol speel. Perspektief word ook verkry met behulp van skaduwees en ligte kolle waarmee hol of bol vlakke byvoorbeeld toegelig kan word.

Bronnelys

Wêreldspektrum, 1982, ISBN 0908409680, volume 27, bl. 97, 98

Verdere leesstof

Peter J. Booker (1963). A History of Engineering Drawing. London: Northgate.
Franz Maria Feldhaus (1963). The History of Technical Drawing
Wolfgang Lefèvre ed. (2004). Picturing Machines 1400–1700: How technical drawings shaped early engineering practice. MIT Press, 2004. ISBN 0-262-12269-3