Torpex is 'n sekondêre plofstof, 50% kragtiger as TNT volgens massa.[1] Torpex bestaan uit 42% RDX,[2] 40% TNT en 18% gepoeierde aluminium. Dit is vanaf laat 1942 in die Tweede Wêreldoorlog gebruik, toe sommige die name Torpex en RDX uitruilbaar gebruik het, tot groot verwarring van vandag se historiese navorsers. Die naam is kort vir torpedo-plofstof (torpedo explosive in Engels). Torpex was veral nuttig in onderwater-ammunisie omdat die aluminiumkomponent die effek gehad het om die plofstofpuls langer te laat hou, wat die vernietigende krag verhoog het. Benewens torpedo's en diepte-aanvalle, is Torpex slegs in die Upkeep-, Tallboy- en Grand Slam-bomme gebruik[3] sowel as die hommeltuie wat in Operasie Aphrodite gebruik is.[4] Torpex is lank reeds vervang deur H6 en Polimeer-gebonde plofstof (PBX) samestellings.[5][6] Dit word dus as verouderd beskou en dit is onwaarskynlik dat Torpex aangetref sal word, behalwe in ou ammunisie of onontplofte ammunisie, hoewel 'n noemenswaardige uitsondering hierop die Sting Ray-liggewigtorpedo is, wat vanaf Oktober 2020 in diens bly by die Koninklike Vloot en verskeie buitelandse weermagte. Die Duitse ekwivalent van Torpex was Trialen.[7]
Torpex is ontwikkel by die Royal Gunpowder Factory, Waltham Abbey, in die Verenigde Koninkryk as 'n kragtiger militêre alternatief vir TNT. RDX is in 1899 ontwikkel. Alhoewel dit baie stabiel was en as die verwysingspunt dien waarvolgens die sensitiwiteit van ander plofstof beoordeel word, was dit te duur vir die meeste militêre toepassings en gereserveer vir gebruik in die belangrikste produkte, soos torpedo's.[8] Aluminiumpoeier is ook by die mengsel gevoeg om die effek verder te versterk. Alhoewel beide RDX en TNT 'n negatiewe suurstofbalans[Nota 1] het, is die oorverhitte aluminiumkomponent geneig om hoofsaaklik by te dra deur die uitbreidingstyd van die plofbare produkgasse te verleng.[9] Byewas is ook bygevoeg as 'n flegmatiserende middel,[Nota 2] om sensitiwiteit vir skok en impak te verminder.[8] Later is byewas vervang met paraffienwas, en kalsiumchloried is bygevoeg as 'n vogabsorbeerder om die produksie van waterstofgas onder hoë humiditeit te verminder.[8]
Die produksie van RDX in die VSA het die hoogte ingeskiet ná die aanval op Pearl Harbor deur die Japannese. In April 1942 is 100 ton van Samestelling C (88% RDX en olie desensitizer), ook bekend as C4, deur die Kantoor van Strategiese Dienste bestel.[10] Teen 8 Mei 1945 (VE-dag) was die Holston Ordnance Works in volle produksie van RDX met geen einde in sig nie. In Julie daardie jaar het regeringsamptenare die aanleg ingelig om nie produksiekwotas te oorskry nie (soos die praktyk tot op daardie stadium was) aangesien hulle geweet het dat die atoombom amper voltooi is.[11]