Vuurhoutjie

Sweedse vuurhoutjies

'n Vuurhoutjie is 'n gereedskap waarmee maklik vuur gemaak kan word.

In 1827 het 'n Brit, John Walker, houtjies in swawel gedoop saam met 'n stof wat maklik suurstof vrygestel het. Maar hierdie vuurhoutjies was hoegenaamd nie veilig nie. Hulle het dikwels spontaan ontbrand. 'n Sweedse chemikus Gustaf Erik Pasch het in die "Säkerhets Tändstickor", die veiligheidsvuurhoutjies, uitgevind wat hierdie probleem in 1844 opgelos het. In die vuurhoutjie se kop bring hy kaliumchloraat aan en in 'n strokie skuurpapier op die dosie word fosfor aangebring. Die houtjies het net ontbrand as hulle teen die strykvlak afgestryk word. Vandag bestaan die kop vir die helfte uit kaliumchloraat en 5% uit swawel en die strykvlak bevat rooi fosfor en glaspoeier. [1]

Vuurhoutjies word dikwels van die vuurhoutjiepopulier se hout vervaardig. Dit is 'n Noord-Amerikaanse boomspesie wat vir hierdie doeleindes in Suid-Afrika ingevoer is. Hy is nou in alle nege provinsies ingeburger.[2]

Kyk ook

[wysig | wysig bron]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. ↑ "Gustaf Erik Pasch (1788-1862) – Uitvinder van de lucifer". 3 Desember 2019. Besoek op 9 Julie 2023.
  2. ↑ Hamish Robertson. "Populus deltoides (Match poplar, Cottonwood, Necklace poplar)". Iziko.