Wenera 5

Wenera 5
Seël van Wenera 5
SendingtipeVenus-atmosfeer wenteltuig
OperateurLavochkin
COSPAR-ID1969-001A Edit this at Wikidata
SATCAT-nr.3642
SendingstydsduurRuimtetuig: 131 dae
reistyd
Atmosfeer: 53 minute
Ruimtetuigeienskappe
Ruimtetuig2V (V-69) No. 330
VervaardigerLavochkin
Lanseermassa1 130 kg[1]
Droë massa410 kg
Begin van sending
Lanseerdatum5 Januarie 1969, 06:28:08 UTC[2]
VuurpylMolnija 8K78M
LanseerplekBaikonoer 1/5
Einde van sending
Laaste kontak16 Mei 1969, 06:54 UTC
Omwentelingsparameters
VerwysingstelselHeliosentries
Periheliumhoogte0,72 AE
Afeliumhoogte0,98 AE
Helling2,0°
Periode286 dae
Verkenning van Venus-atmosfeer
Betreding van atmosfeer16 Mei 1969, 06:01 UTC
Impakterrein3°S 18°O
 

Wenera 5 (Russies: Венера-5 wat Venus 5 beteken) is 'n Sowjetse ruimtetuig wat deel van hul Wenera-ruimteprogram was. Dit was ontwerp om meer data van die planeet Venus se atmosfeer te verkry. Dit was soortgelyk aan Wenera 4, die ontwerp was egter stewiger. Dit ruimtetuig was gelanseer met 'n Molnija-vuurpyl vanaf die Baikonoer kosmodroom.

Net bokant die atmosfeer van Venus was die sondeerder van 405 kg, wat al die wetenskaplike instrumente bevat het, losgelaat vanaf die satellietbus. Gedurende die tuig se tog na die oppervlakte van Venus is die valskerm ontplooi om sy dalingspoed te verminder. Gedurende die 53 minute op 16 Mei 1969 wat die sondeerder aan die valskerm gehang het, was data van Venus se atmosfeer na die Aarde versend. Die sondeerder het by Venus koördinate 3°S. 18°O. die atmosfeer binnegedring. Die ruimtetuig het ook 'n medaljon met die Wapen van die Sowjetunie daarop aan boord gehad asook 'n basreliëf van Lenin aan die nag kant van Venus.

Na aanleiding van die resulte van Wenera 4 se data, was Wenera 5 en Wenera 6 se sondeerders toegerus met nuwe chemiese ekperimente met die doel om meer akkurate metings van die atmosfeer te kon maak. Wetende dat die atmosfeer baie dig was, was die valskerm ook kleiner gemaak sodat die tuig die atmosfeer dieper kon binnedring voordat die krag opraak, soos met Wenera 4 gebeur het.

Instrumente

[wysig | wysig bron]

Ruimtetuig

[wysig | wysig bron]
  • Instrument KS-18-3M wat die kosmiese deeltjies studeer het.
  • Instrument LA-2U wat die verspreiding van suurstof en waterstof in die planeet se atmosfeer moes bepaal het.

Sondeerder

[wysig | wysig bron]
  • Druk sensors MDDA-A om die atmosfeer se druk te meet binne die reeks 13 to 4,000 kilopascals.
  • G-8 gas analiseerders om die chemiese samestelling van die atmosfeer te bepaal.
  • TTI eenheid om die digtheid van die atmosfeer te bepaal op 'n bepaalde hoogte.
  • FD-69 om weerlig in die atmosfeer te meet.
  • CE-164D om die temperatuur van die atmosfeer op 'n bepaalde hoogte te bepaal

Sending

[wysig | wysig bron]

Wenera 5 is gelanseer na 'n lae aardwentelbaan op 5 Januarie 1969 om 06:28:08 Universele Tyd en dan van die Tyazheliy Sputnik (69-001C) na Venus gestuur. Daar was 'n midbaan korreksie op 14 Maart 1969 gedoen en die sondeerder was vrygelaat op 16 Mei 1969 op 'n afstand van 37 000 km vanaf Venus. Die sondeerder het Venus se atmosfeer aan die nagkant binnegedring op 06:01 Universele Tyd en toe die snelheid tot 210 m/s afgeneem het, was die valskerm ontplooi waarna versending van data na die Aarde begin het.[3]Die tuig het elke 45 sekondes 'n lesing versend vir 53 minute lank[4] voordat dit finaal verwoes is deur die temperatuur en druk by ongeveer 320 °C en 2 610 kPa; ongeveer 24 tot 26 km bokant die oppervlakte van Venus.

Die fotometer het 'n ligvlak van 250 watt per vierkante meter bespeur en het die lesings van Wenera 4 met betrekking tot temperatuur, druk en die koolstofdioksied samestelling van die atmosfeer bevestig.[3]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. ↑ Siddiqi, Asif (2018). Beyond Earth: A Chronicle of Deep Space Exploration, 1958–2016 (PDF) (second uitg.). NASA History Program Office.
  2. ↑ Siddiqi 2018, p. 93.
  3. ↑ 3,0 3,1 "Venera 5". NASA Space Science Data Coordinated Archive. Besoek op 13 Augustus 2019.
  4. ↑ "From the Archives (May 17, 1969): Soviet spacecraft lands on Venus". The Hindu (in Indian English). 17 Mei 2019. ISSN 0971-751X. Besoek op 13 Augustus 2019.


Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal.