| Periode/ sisteem |
Epog/ serie |
Tydsnede/ etage |
M. jaar gelede | |
|---|---|---|---|---|
| Kwartêr | Pleistoseen | Gelasium | jonger | |
| Neogeen | Plioseen | Piasensium | 2,588–3,600 | |
| Zancleum | 3,600–5,332 | |||
| Mioseen | Messinium | 5,332–7,246 | ||
| Tortonium | 7,246–11,608 | |||
| Serravallium | 11,608–13,65 | |||
| Langhium | 13,65–15,97 | |||
| Burdigalium | 15,97–20,43 | |||
| Aquitanium | 20,43–23,03 | |||
| Paleogeen | Oligoseen | Chattium | ouer | |
| Die verdeling van die Neogeen (IKS). | ||||
Die Zancleum is ’n chronostratigrafiese etage sowel as geologiese tydsnede van onderskeidelik die sisteem en periode Neogeen (serie/epog Plioseen). Dit verwys dus na ’n tydperk sowel as die gesteentes wat in dié tydperk gevorm het.
Die tydperk was van sowat 5,332 tot 3,6 miljoen jaar gelede.[1] Dit is voorafgegaan deur die Messinium en gevolg deur die Piasensium.
Die Zancleum is in 1868 deur Giuseppe Seguenza genoem na Zancla, die oorspronklike naam van die Italiaanse stad Messina. Die globale stratotipepunt vir die etage lê in die omgewing van die ou Griekse stad Heraclea Minoa op Sisilië.[2]
Die basis van die etage word gedefinieer deur die einde van die magnetiese chronosone C3r, die eerste voorkoms van die nannoplankton Ceratolithus acutus en die uitsterwing van die nannoplankton Triquetrorhabdulus rugosus; die bokant word gedefinieer deur die begin van die magnetiese chronosone C2An en die uitsterwing van die Foraminifera-spesies Globorotalia margaritae en Pulleniatina primalis.