Anubis

Dr Anubis mit emä Schakalchopf

Anubis isch dr grezisiert Name[1] vom enä altägyptische Schakalgott, wo mit em Läbe noch em Dod und d Vorbereitige druf z due gha het. D Grieche hai en mit em Hermes identifiziert und em hüfig Hermanubis gsait.

Name und Usgseh

[ändere | Quälltäxt bearbeite]
Im Anubis si Name wird in dr Hieroglypheschrift  
in
p		 wE16
  ( MdC Umschrift: jnpw ) gschriibe, wo mä as Anpu, Inpu oder eso liist, hüfig wird s letst Zeiche, dr sogenannt Determinativ wäggloo. Mänggisch schriibt me s mit emä Logogramm  
E15
. Dr Name isch zum erste Mol in de Pyramide Text us em Alte Riich erwähnt, won er mit em Begräbnis vom König z due het.[2]

Ein vo siine Titel isch Chenti-Amentiu, dr Erst vo dene im Weste (d. h. de Dote) gsi, noch em Alte Riich het mä im allgemeine im Osiris eso gsait.

Dr Anubis isch as ä Maa mit em Chopf vom enä Schakal, as Schakal odr än anders, hundähnligs Dier im allgemeine mit schwarzem Fäll dargstellt worde.

Familie

[ändere | Quälltäxt bearbeite]

As Vater wird hüfig dr Osiris agä,[3], as Mueter d Nephthys[4] oder d Isis. In gwüsse Mythe stammt er vom Re, vom Seth[5], vo dr Hesat[6] odr dr Bastet[7] ab

Wäse

[ändere | Quälltäxt bearbeite]

Dr Anubis isch dr Herr vo dr Bude (em Balsamierigsort) gsi und het d Balsamierig vo de Dote überwacht, denn het er sä as dr Füehrer vo de Seele an dr Ort gleitet, wo ihri Härze gwoge worde si, d Halle vo de Zwei Wohrheite, und d Wägig überwacht. Er het au d Nekropole bewacht und zsämme mit em Bline Horus die Dote beschützt, wo dört begrabe worde si,[8] so wien er de siibe Geister Kesta, Hapi, Tuamutef, Qebhsenuf, Maa-atef, Cheribeqef and Heru-chenti-en-ariti befohle het dr Körper vom ermordete Osiris z bewache, wie s im Papyrus vom Ani verzelt wird.

Kultzentre

[ändere | Quälltäxt bearbeite]

Si wichdigsts Heiligtum isch in dr Nekropolis vo Memphis gsi, aber er het Tämpel in de Dotestedt vo alle wichtige Stedt gha.

Bibliographii

[ändere | Quälltäxt bearbeite]
  • John Gwyn Griffiths, The Origins of Osiris and His Cult, Brill 1980
  • Robert A. Armour, Gods and Myths of Ancient Egypt, American Univ in Cairo Press 2001
  • Plutarch, Isis and Osiris, Loeb Classical Library, 1936
  • E. A. Wallis Budge, The Egyptian Book of the Dead: The Papyrus of Ani

Weblingg

[ändere | Quälltäxt bearbeite]
 Commons: Anubis – Sammlig vo Multimediadateie

Fuessnote

[ändere | Quälltäxt bearbeite]
  1. ↑ Charles Russell Coulter, Patricia Turner, Encyclopedia of Ancient Deities, Mc Farland 2000, ISBN 0786403179, S.58
  2. ↑ Richard H. Wilkinson, The complete gods and goddesses of ancient Egypt, Thames & Hudson, London 2003, S.188-190.
  3. ↑ The Encyclopedia Americana, Grolier Incorporated 1988, S.84
  4. ↑ W. Max Muller, Egyptian Mythology, Kessinger Publishing 2004, p.117
  5. ↑ Lewis Spence, Ancient Egyptian Myths and Legends, Courier Dover Publications 1990, S.99
  6. ↑ James Stevens Curl, The Egyptian Revival: Ancient Egypt as the Inspiration for Design Motifs in the West,Routledge 2005, S.440
  7. ↑ Aayko Eyma ed., A Delta-Man in Yebu: Occasional Volume of the Egyptologists' Electronic Forum No. 1, Universal-Publishers.com 2003, S.219
  8. ↑ Papyrus vom Nebseni, British Museum No. 9900, Blatt 14, ll. 16ff.