S Wort Archidekduur bezäichnet im wiitiste Sinn d Usenandersetzig vom Mensch mit bautem Ruum. S blaanvolle Entwärfe und Gstalte vo Bauwärk isch dr zentraali Inhalt vo dr Archidekduur.
Dr klassisch Archidekduurbegriff het verschiideni Bedütigsfassette. Er stoot
für d Baukunst, dr Bau und die esthetischi Gestaltig vo Bauwärk. Allerdings isch dr Begriff Baukunst hüte nüme seer scharf.
as Bezäichnig für d Wüsseschaft vom Baue , sältener au Archidektonik.
Ganz allgemein cha mä sääge, ass sich d Archidekduur vom Baue dur iiri bsunderi gstalterischi Kwalideet underschäidet. Si goot über äifachi Zwäckbaute uuse, wo dr Nutze bestimmend isch, und wird mit iire esthetische Aasprüch zur Baukunst.
D Vorstellig, was bim Entwurf und dr Herstellig vom ene Bauwärk die äigentligi archidekdonischi Läistig isch und s Bauwärk über s räin Zwäckhafte uuselüpft, het sich im Lauf vom vergangene Joorhundert dütlig gänderet: Bis zum Ändi vom 19. Joorhundert häi d Archidekte vor Allem überliifereti Bauforme verwändet – dr so genannt Stil – und die si mäistens stark ornamentaal usgschmückt gsi. In däm het sich dr künstlerischi Rang as Meerwärt und Schöönhäit vom ene Bauwärk manifestiert und das im bewusste Geegesatz zu Bauwärk, wo dr puure Bragmatik verhafdet gsi si.
Hermann Hipp, Ernst Seidl (Hrsg.): Architektur als politische Kultur. philosophia practica. Reimer, Berlin 1996, ISBN 3-496-01149-1.
Lexikoon
Hans Koepf, Günther Binding: Bildwörterbuch der Architektur. Mit englischem, französischem, italienischem und spanischem Fachglossar. Kröner, Stuttgart 2005, ISBN 3-520-19404-X.
Ingo Sauer, Christine Kretschmer: Kinder entdecken Architektur - Projekte für die Grundschule. Klett-Kallmeyer 2011.[1]
Ernst Seidl (Hrsg.): Lexikon der Bautypen. Funktionen und Formen der Architektur. Philipp Reclam, Stuttgart 2006, ISBN 978-3-15-010572-6.
Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vu dere Version vum Artikel „Architektur“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.