B

Bb

B(be) isch dr zwaiti Buechschtabe vom latynischen Alfabeet. Im Etruskische isch är nid seer hüffig benutzt worde, d Etrusker hänn en aber drotzdäm de Römer wyterggää. D Etrusker hänn s B us em Griechische übernoo, Dr griechischi Name isch bêta, und är stammt - wie au dr Buechschtabe sälber - us em semitische, wo är bet haisst (wi no hütt im hebräische). Di griechische Näme vo de erschte zwai Buechschtabe vom Alfabeet, alpha und bêta, hän em Alfabeet sy Name ggää. Dr Lutwärt vo < b > isch in de maischte Sprooche /b/, im Neugriechische und z. T. au im Spanische aber [β̞]. Im Alemannische und andere germanische Sprooche, vor allem em Isländische und em Dänische, isch /b/ immer stimmloos un wird mit [b̥] transkribiert.

Gschicht vum B

[ändere | Quälltäxt bearbeite]
Proto-semitischer Plan eines Hauses Phönizisches Berkursives Phönizisches Ber Frühgriechisches Beta Etruskisches B Griechisches Beta Lateinisches B
Proto-semitischa
Plan vun näm Hus 		Phönizischs Bet Frühgriechischs Beta Etruskischs B Griechischs Beta Lateinischs B Rune berko
[ändere | Quälltäxt bearbeite]
 Commons: B – Sammlig vo Multimediadateie