Bangkok

กรุงเทพมหานคร
Krung Thep Mahanakhon
Bangkok
Bangkok (Thailand)
Bangkok (Thailand)
Koordinate 13° 45′ N, 100° 31′ OKoordinate: 13° 45′ N, 100° 31′ O
Symbole
Wappe
Wappe
Wappe
Fahne
Fahne
Fahne
Basisdate
Staat Thailand
Region Zäntralthailand

Provinz

Bangkok
Vorlage:Infobox Ort/Wartung/ISO
Höchi 5 m
Flechi 1.565,2 km²
Metropolregion 7.761,5 km²
Iiwooner 8.249.117 (1. Septämber 2010[1])
Metropolregion 14.565.520 (1. Septämber 2010[1])
Dichti 5.270,3 Ew./km²
Metropolregion 1.876,6 Ew./km²
Poschtleitzahl 10100–10900
Website www.bangkok.go.th
Politik
Burgermeischter Sukhumbhand Paribatra

Bangkok (wertli ibersetzt „Dorf im Pfluumehain“, thailändisch offiziäll Krung Thep Mahanakhon [kruŋtʰêːp máhǎː-nákʰon], Thai: กรุงเทพมหานคร (aalooseⓘ/?), churz Krung Thep, กรุงเทพฯ – zmaischt ibersetzt mit „Stadt vu dr Ängel“) isch syter anne 1782 d Hauptstadt vum Chenigrych Thailand un e aige Verwaltigsbiet. S het dr Status vun ere Provinz (Changwat) un wird vun eme Gouverneur regiert. D Hauptstadt het 8,249 Millionen Yywohner (Volkszellig 2010). Si isch di mit Abstand grescht Stadt vum Land. In dr Bangkok Metropolitan Region (BMR), dr greschte Metropolregion z Thailand, läben insgsamt 14,566 Millione Mänsche (Volkszellig 2010).[1]

D Stadt isch s bolitisch, wirtschaftlig un kulturäll Zäntrum vu Thailand mit Universitete, Hochschuele, Paläscht un iber 400 Wat (buddhistischi Tämpelaalagen un Chleschter) un wichtigschte Verchehrschnopf vum Land. Bangkok isch au dr Sitz vu dr Wirtschafts- un Sozialkommission fir Asien un dr Pazifik (UNESCAP).

D Zyt zue UTC lyt bi +7 Stunde. Dr Zytunterschid zue Mitteleuropa lyt bi +6 Stunden im Winter un +5 Stunden im Summer, wel s z Thailand kai Summerzyt git.

Geographie

[ändere | Quälltäxt bearbeite]

Geografischi Lag

[ändere | Quälltäxt bearbeite]

D Stadt lyt an dr Nohtstell vu dr Indochinesische un dr Malaiische Halbinsle am Chao-Phraya-Strom nerdli vum Golf vu Thailand, im durschnitt fimf Meter iber em Meeresspiegel. Dr Chao Phraya het e Braiti vu eppe 400 Meter.

Angaben in km²[2]
Landnutzig 2001 2005 2010 Anteil in %
Wald 2,66 3,09 0,70 0,05
Landwirtschaft 198,78 302,48 285,69 18,25
Nit klassifiziert 1.363,78 1.259,65 1.278,84 81,70
Gsamt 1.565,22 1.565,22 1.565,22 100,00

Stadtgliderig

[ändere | Quälltäxt bearbeite]

Bangkok isch unterdailt in 50 Dischtrikt (Khet) un die sin yydailt in 169 Kwaeng. Des sin d Khet in dytscher Transkription un in thailändisch:
Bang Bon (บางบอน), Bang Kapi (บางกะปิ), Bang Khae (บางแค), Bang Khen (บางเขน), Bang Kho Laem (บางคอแหลม), Bang Khun Thian (บางขุนเทียน), Bang Na (บางนา), Bang Phlat (บางพลัด), Bang Rak (บางรัก), Bang Sue (บางซื่อ), Bangkok Noi (บางกอกน้อย), Bangkok Yai (บางกอกใหญ่), Bueng Kum (บึงกุ่ม), Chatuchak (จตุจักร), Chom Thong (จอมทอง), Din Daeng (ดินแดง), Don Mueang (ดอนเมือง), Dusit (ดุสิต), Huai Khwang (ห้วยขวาง), Khan Na Yao (คันนายาว), Khlong Sam Wa (คลองสามวา), Khlong San (คลองสาน), Khlong Toei (คลองเตย), Lak Si (หลักสี่), Lat Krabang (ลาดกระบัง), Lat Phrao (ลาดพร้าว), Minburi (มีนบุรี), Nong Chok (หนองจอก), Nong Khaem (หนองแขม), Pathum Wan (ปทุมวัน), Phasi Charoen (ภาษีเจริญ), Phaya Thai (พญาไท), Phra Khanong (พระโขนง), Phra Nakhon (พระนคร), Pom Prap Sattru Phai (ป้อมปราบศัตรูพ่าย), Prawet (ประเวศ), Rat Burana (ราษฎร์บูรณะ), Ratchathewi (ราชเทวี), Samphanthawong (สัมพันธวงศ์), Sai Mai (สายไหม), Saphan Sung (สะพานสูง), Sathon (สาทร), Suan Luang (สวนหลวง), Taling Chan (ตลิ่งชัน), Thawi Watthana (ทวีวัฒนา), Thonburi (ธนบุรี), Thung Khru (ทุ่งครุ), Watthana (วัฒนา), Wang Thonglang (วังทองหลาง) und Yan Nawa (ยานนาวา).

Klima

[ändere | Quälltäxt bearbeite]

Bangkok lyt in dr tropische Klimazone. D Johresdurchschnittstämperatur isch 28,4 Grad Celsius, di jehrli Niderschlagsmängi 1.498 Millimeter im Mittel. Haupträgezyt isch im Monsun zwische Mai un Oktober, in ainzelne Stadtbiet mueß mer vor allem im Sptämber un Oktober mit Iberschwämmige rächne. Dr maischt Niderschlag het s im Septämber mit 344 Millimeter im Mittel, dr wenigscht im Jänner mit durschnittli nyyn Millimeter.

Di durschnittlige Tämperature lige s ganze Johr iber zwische 26,1 un 30,4 Grad Celsius. Di mittler Dagestämperatur lyt bi maximal 34,9 Grad Celsius, minimal 20,8 Grad Celsius bi hocher Luftfychtigkait. No dr World Meteorological Organization isch Bangkok dodermit im Johresdurschnitt di haißescht Stadt uf dr Wält.

Dr wermscht Monet isch dr April mit maximal 35 Grad Celsius un minimal 26 Grad Celsius mittleri Dagestämperatur. Dr cheltscht Monet isch in dr Gegnig um Bangkok dr Dezämber mit maximal 31 Grad Celsius un minimal 21 Grad Celsius Dagesmitteltämperatur. D Druckezyt goht vu Dezämber bis Merz. Merz un April sin di haißeschte Monet z Bangkok.


Tämperatur un Niderschlag im langjehrige Mittel (1961–1990)
Jan Feb Mär Apr Mai Jun Jul Aug Sep Okt Nov Dez
Max. Temperatur (°C) 32,0 32,7 33,7 34,9 34,0 33,1 32,7 32,5 32,3 32,0 31,6 31,3 Ø 32,7
Min. Temperatur (°C) 21,0 23,3 24,9 26,1 25,6 25,4 25,0 24,9 24,6 24,3 23,1 20,8 Ø 24,1
Niderschlag (mm) 9 30 29 65 220 149 155 197 344 242 48 10 Σ 1.498
Sunnenstunde (h/d) 8,8 8,8 8,7 8,6 7,0 5,9 5,5 5,2 5,2 6,4 7,8 8,5 Ø 7,2
Regetäg (d) 1 2 2 4 13 12 13 15 18 14 5 1 Σ 100
Wassertemperatur (°C) 26 27 27 28 28 28 28 28 28 27 27 27 Ø 27,4
Luftfüchtigkeit (%) 73 76 77 77 80 80 81 82 84 83 79 74 Ø 78,8
T
e
m
p
e
r
a
t
u
r
32,0
21,0
32,7
23,3
33,7
24,9
34,9
26,1
34,0
25,6
33,1
25,4
32,7
25,0
32,5
24,9
32,3
24,6
32,0
24,3
31,6
23,1
31,3
20,8
Jan Feb Mär Apr Mai Jun Jul Aug Sep Okt Nov Dez
N
i
e
d
e
r
s
c
h
l
a
g 		9
30
29
65
220
149
155
197
344
242
48
10
  Jan Feb Mär Apr Mai Jun Jul Aug Sep Okt Nov Dez

Gschicht

[ändere | Quälltäxt bearbeite]

Bangkok isch urspringli nume ne chlai Discherdorf am eschtlige Stade vum Chao Phraya gsii. Um 1680 het s sidli vum Dorf nume drei bewohnti Blätz gee: e Zollhuus, di vu dr Holländer 1622 aaglait Faktorei Fort Amsterdam un dr Dorf Vat[3].

Dr Ursprung vu hitige Bangkok lyt in dr Chlaistadt Thonburi, hite Dail vu dr Hauptstadt, am weschtlige Stade vum Chao Praya. Dr Gäneral Taksin het Thonburi anne 1772, wu d Hauptstadt vum Chenigrych Ayutthaya anne 1767 im Chrieg mit Birma zerstert woren isch, zerstört worden war, zue dr neie Hauptstadt gmacht. Zeh Johr speter het dr nei Chenig Rama I., Grinder vu dr Chakri-Dynaschty, wu bis hite regiert, dr Regierungssitz an dr eschtli Stade verlait un het aagfange s Biet, wu Rattanakosin ghaiße het, mit em dertemol vor allem von Chinese bewohnte Dorf Bang Kok (บางกอกⓘ/?), wahrschyns vu Bang Makok (บางมะกอก), „Dorf vu dr Wildpfluume“ (Spondias mangifera), noch em Vorbild vu dr friejere Residänzstadt zur Hauptstadt uuszböue.

Offiziäll haißt d Stadt syterhär in dr Churzform Krung Thep (กรุงเทพฯⓘ/?) – „Stadt vu dr Ängel“. Des isch aber nume ne Churzform vum vollständige Name, in transkribierter Form Krung Thep Mahanakhon Amon Rattanakosin Mahinthara Ayuthaya Mahadilok Phop Noppharat Ratchathani Burirom Udomratchaniwet Mahasathan Amon Piman Awatan Sathit Sakkathattiya Witsanukam Prasit (aahereⓘ/?), mit 168 latynische Buechstabe dr lengscht Ortsname uf dr Wält. In thailändischer Schrift schrybt si dr Name (139 Zaichei ohni Läärzaiche):

กรุงเทพมหานคร อมรรัตนโกสินทร์ มหินทรายุธยามหาดิลก ภพนพรัตน์ราชธานีบุรีรมย์ อุดมราชนิเวศน์ มหาสถานอมรพิมาน อวตารสถิต สักกะทัตติยะ วิษณุกรรมประสิทธิ์

„Stadt vu dr Ängel, großi Stadt [un] Residänz vum hailige Juwel vum Indra [Smaragd-Buddha], Stadt vum Gott, wu nit cha yygnuu wäre, großi Hauptstadt vu dr Wält, gschmickt mit nyyn wärtvolle Edelstai, ryych an gwaltige cheniglige Paläscht, wu em himmlische Haim vum Gott, wu wider uf d Wält chuu isch, glyyche, Stadt, wu vum Indra gschänkt un vum Vishnukarm böue woren isch.“

Derwylscht Bangkok zum international gängige Name woren isch, bruuche d Thai normalerwys d Churzform Krung Thep.

Literatur

[ändere | Quälltäxt bearbeite]
  • Marc Askew: Bangkok. Place, Practice and Representation. Routledge, London/New York 2002, ISBN 0-415-18853-9.
  • Steve Van Beek: Bangkok Einst und Jetzt. AB Publications, Bangkok 2001, ISBN 974-87616-2-2 (ängl. Version: ISBN 974-87063-9-7).
  • Dirk Bronger: Manila-Bangkok-Seoul. Regionalentwicklung und Raumwirtschaftspolitik in den Philippinen, Thailand und Südkorea. Institut für Asienkunde, Hamburg 1997, ISBN 3-88910-178-X.
  • Karl Husa; Helmut Wohlschlägel: Booming Bangkok: Eine Megastadt in Südostasien im Spannungsfeld von Metropolisierung und Globalisierung. In: Karl Husa, Erich Pilz, Irene Stacher: Mega-Cities: Die Metropolen des Südens zwischen Globalisierung und Fragmentierung (Historische Sozialkunde, 12). Frankfurt/M. 1996, ISBN 3-86099-172-8.
  • Frauke Kraas: Bangkok: Ungeplante Megastadtentwicklung durch Wirtschaftsboom und soziokulturelle Persistenzen. In: Geographische Rundschau, 48 (1996), H. 2, S. 89–96.
  • Matthias Müth: Verkehrspolitik in Metropolen Südostasiens. Politische Entscheidungsprozesse im Spannungsfeld gesellschaftlicher Interessen: der Personennahverkehr in Singapur und Bangkok. Abera-Verlag, Hamburg 2003, ISBN 978-3-934376-56-4.
  • Peter Nitsch: Bangkok – Urban Identities. Bildband. rupa publishing, München 2007, ISBN 978-3-9809430-7-9.
  • Maryvelma O’Neil: Bangkok. A Cultural History. Oxford University Press, New York 2008, ISBN 978-0-19-534251-2.
  • Barend Jan Terwiel: Through Travellers' Eyes: an approach to early nineteenth-century Thai history. Bangkok: Ed. Duang Kamol 1989. ISBN 974-210-455-7.
  • Roger Willemsen, Ralf Tooten: Bangkok Noir. Fischer, Frankfurt/M. 2009, ISBN 978-3-10-092106-2.
[ändere | Quälltäxt bearbeite]
 Commons: Bangkok – Sammlig vo Multimediadateie

Fueßnote

[ändere | Quälltäxt bearbeite]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 National Statistical Office of Thailand: Executive Summary: The 2010 Population and Housing Census (PDF; 773 kB)
  2. ↑ National Statistical Office of Thailand:: Statistics of Land, Bangkok: 2001 - 2010
  3. ↑ Terwiel (1989), S. 54
Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vu dere Version vum Artikel „Bangkok“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.