Champillon [ʃɑ̃pijɔ̃](info) ìsch a frànzeescha Gmainda mìt 510 Iiwoohner (Schtànd 1. Januar 2020) ìm Département Marne ìn dr Regioon Grand Est (vor 2016 Champagne-Ardenne). Sa gheert zem Arrondissement Épernay un zem Kàntoon Épernay-1. D’ Iiwoohner nännt m’r Champillonaises [ʃɑ̃pijɔnɛz](info) (fìr d’ Fràuija) un Champillonais [ʃɑ̃pijɔnɛ](info) (fìr d’ Manner).
Ìm 13. Joohrhundert ìsch s’ Dorf mìt’m àltfrànzeescha Nàmma Champoulan odd’r Champ-Poulain ärwäähnt worra. Dàs kummt vum làtiinischa Nàmma Campus Pullanus, womm’r ums Joohr 1300 g’funda hàt. D’ geegawàrtiga Schriibwiis vum Dorfnàmma hàt m’r woohrschiins ànna 1384 g’sah. Dr Nàmma soll a reemischa Ürschprung hàà.[1]
Dr Wiiler Bellevue ìsch àui ìm 13. Joohrhundert mìt’m làtiinischa Nàmma Bellovisu ärwäähnt worra.[2]
s’ Gmaindagebiat vu Champillon
Champillon lììgt äbba fìmf Kilomeeter nordnordeeschtlig vun Épernay un äbba 22 Kilomeeter süüdlig vu Reims. Umgaa wìrd Champillon vu da Nochbergmainda Saint-Imoges ìm Norda un Oschta, Aÿ-Champagne ìm Süüdoschta, Dizy ìm Süüda so wia Hautvillers ìm Wäschta.[3]
Joohr |
1962 |
1968 |
1975 |
1982 |
1990 |
1999 |
2006 |
2011 |
2018
|
Iiwoohner |
327 |
357 |
453 |
551 |
533 |
528 |
509 |
526 |
509
|
Kwalla: Cassini un INSEE
|
- d’ reemisch-kàthoolischa Kìrìch Saint-Barnabé, wo ànna 1684 bàuija worra-n-ìsch. Sa hàt a rachtäckiger Schìff mìt’ma dìnnera Choor. D’ Wäschtfàssààda ìsch ànna 1826 ärfrìscht worra un dr Glockaturm ìwwer’m Wäschtportààl ìsch ànna 1880 arrìchta worra — zallamols ìsch a Glockaturm ìwwer’m Zäntrum vum Kìrchaschìff gsìì. Dr holziga Hàuiptàltààr schtàmmt vu dr Zitt vum Keenig Ludwig XIV..[4]
- dr Brunna „La Moutonne“[5]
- dr Dhuy-Bunna[6]
- a Trotta uff dr Kìrchaplàtz, wo d’ Fàmìilia Roualet gaa hàt.[7]
- s’ Kriagerdankmool, fìr d’ g’schtoorwana Soldààta vum Äärschta Waltkriag eehra. ’S hàt a Schpìtzasüüla-n-üss Kàlkschtai mìt’ma Güggel d’ruff — em Sümbool vum frànzeescha Pàtriotischmus. ’S ìsch àm 11. Nowamber 1920 iig’wäijt worra. S’ Dankmool ìsch ìm Zwaita Waltkriag ànna 1940 zärschteert worra, un zeehn Joohr schpeeter ìsch dr Güggel vum näija Dankmool verschwunda. D’ geegawàrtiga Schtàtüüta-n-ìsch ànna 1985 ärrìchta worra.[8]
- uff’m Gmaindafrììdhoof ìsch a Gedanktààfla mìt’ma krìschtlig Kriiz d’ruff, fìr d’ g’schtoorwana Soldààta vum Äärschta Waltkriag eehra.[9]
- jeedsjoohr àm 22. Janner fìndet ìm Dorf s’ Vizanzfascht mìt’ma hailiga Mass ìn dr Dorfkìrìch — dr hl. Vinzanz ìsch dr Schutzpàtroon vu da Wìnzer.[5]
- jeedsjoohr zitter da 1990er Joohra ìsch z’ Champillon a Wiimàrkt, wu äbba 40 Wìnzer üss’m gànza Frànkrììch ààna kumma ku ìhra Produkta-n-üssschtälla.[10]
- z’ Champillon sìnn noch hìtt zwai urschprìngliga Zimant-Märkschtaina vu dr Fräihaitsschtrooss (Voie de la Liberté) üss’m Zwaita Waltkriag z’ fìnda.[11] ’S gìtt a Schtai àn dr Rue Jean-Jaurès un a ànder ìm Wiiler Bellevue.[12]
-
a Blìck uffs Dorfzäntrum
-
d’ Kìrìch
-
a Blìck uff dr Kìrchaschìff
-
dr Hàuiptàltààr mìt’m Retààwel
-
s’ Bìrgermaischteràmt
-
s’ Kriagerdankmool
-
d’ Trotta
-
s’ Gebäi vum Royal-Champagne wahrend da Sàniarungsàrweta ìm Oktoower 2017
-
d’ 3. Etàppa vum
Tour de France 2019 àn dr Iifàhrt vu Champillon
D’ Gmainda Champillon lììgt ìm Wiibàuigebiat Champagne.[13]
Dr Kùmpläx Royal-Champagne ziagt jeedsjoohra vììla Tourìschta-n-àà: Ar b’schteeht vu’ma Hotel mìt 49 Zìmmer, zwai Räschtorànt un a Spa. Vu doo har kààt m’r s’ Wiibàuigebiat sah.[14][15][16][17][18]
-
d’ Làndschàft um Champillon
-
a Raabgebiat z’ Champillon
-
a Raabgebiat z’ Champillon
-
a Waagkriiz ìn da Raabgebiater
- Catherine Coutant, François Schmit: Champillon, balcon sur les vignes (= Terroirs d’effervescence). Éd. de l’Effervescence, 2006, ISBN 978-2-9525386-2-6 (französisch, 125 S., Iigschränkti Vorschau uf books.google.de).
- Champillon. In: Reimser Nàzionààlàkàdemii (Hrsg.): Travaux de l’Académie national de Reims. 87, t. I. F. Michaud, Reims 1889, S. 153–155 (französisch, Iigschränkti Vorschau uf books.google.de).
- ↑ Auguste Longnon: Dictionnaire topographique du département de la Marne : comprenant les noms de lieux anciens et modernes. Pàriis 1891, S. 51 (französisch).
- ↑ Auguste Longnon: Dictionnaire topographique du département de la Marne : comprenant les noms de lieux anciens et modernes. Pàriis 1891, S. 20 (französisch).
- ↑ Dia Informàzioona sìnn üss’m Àrtikel Champillon ìn dr hoochdiitscha Wikipedia ìwwernumma worra.
- ↑ Travaux de l’Académie nationale de Reims 1889
- ↑ 5,0 5,1 Dia Informàzioona sìnn üss’m Àrtìkel Champillon ìn dr frànzeescha Wikipedia ìwwernumma worra.
- ↑ La fontaine de la Dhuy. In: La Houlotte : bulletin d’information de la commune de Champillon. Gmaindaverwàltung Champillon, November 2020, S. 4 (französisch, archive.org [PDF; abgerufen am 31. Mai 2024]).
- ↑ Aménagements urbains : Achèvement de 2 chantiers. In: La Houlotte : bulletin d’information de la commune de Champillon. Gmaindaverwàltung Champillon, April 2017, S. 2 (französisch, archive.org [PDF; abgerufen am 31. Mai 2024]).
- ↑ Béatrice Keller: Champillon : trois coqs pour le monument aux morts. In: Front de Champagne. 2. August 2017, archiviert vom Original am 20. Dezember 2018; abgruefen am 31. Mai 2024 (französisch).
- ↑ Mirbelle Daneck: Monument à Champillon. In: Les monuments aux morts : France – Belgique – autres pays. Üniwärsiteet Lille, 20. Februar 2023, abgruefen am 31. Mai 2024 (französisch).
- ↑ Simon Ksiazenicki: Le marché aux vins plus fort que le coronavirus. In: L’hebdo du vendredi. 11. März 2020, archiviert vom Original am 22. Juni 2021; abgruefen am 31. Mai 2024 (französisch).
- ↑ Erick Haas: Le débarquement en 10 questions : que représentent les bornes et la voie de la liberté ? 8. Mai 2014, archiviert vom Original am 26. Februar 2021; abgruefen am 31. Mai 2024 (französisch): „Il subsiste cependant quelques modèles originaux, notamment à Champillon dans la Marne, à Frisange au grand-duché de Luxembourg, ainsi que toutes les bornes longeant la route nationale N4 en Belgique, depuis la frontière luxembourgeoise, au Rosenberg et jusqu'à Bastogne.“
- ↑ Les bornes de la voie de la liberté à Champillon. In: La Houlotte : bulletin d’information de la commune de Champillon. Gmaindaverwàltung Champillon, Oktober 2018, S. 2 (französisch, archive.org [PDF; abgerufen am 31. Mai 2024]).
- ↑ Aire géographique Champagne blanc. In: Guide des vins et des vignes de France. Abgruefen am 9. Mai 2024 (französisch).
- ↑ Simon Ksiazenicki: Le Royal Champagne déjà à la table des grands. In: L’Hebdo du vendredi. 31. Januar 2019, archiviert vom Original am 4. Februar 2019; abgruefen am 31. Mai 2024 (französisch).
- ↑ Le Royal Champagne ouvert pour 2014. In: L’Hebdo du vendredi. 27. März 2014, archiviert vom Original am 31. Mai 2024; abgruefen am 31. Mai 2024 (französisch).
- ↑ Laetitia Venâncio: D’auberge à hôtel de luxe, les origines du Royal Champagne à Champillon. In: L’Union. 15. Juli 2023, abgruefen am 31. Mai 2024 (französisch).
- ↑ Buller au Royal Champagne à Champillon. In: L’Union. 10. Juli 2018, abgruefen am 1. Juni 2024 (französisch).
- ↑ Frédérique Pétré: Un an, une étoile et quantité de gourmets au Royal Champagne de Champillon. In: L’Union. 14. Januar 2020, abgruefen am 30. Mai 2024 (französisch).