Colombier NE

Colombier
	Wappe vo Colombier
Basisdate
Staat:	Schwiiz
Kanton:	Nöieburg (NE)
Bezirk:	(Dr Kanton Nöieburg kännt sit 2018 kä Bezirk me.)
Gmeind:	Milvignes
Poschtleitzahl:	2013
Koordinate:	556155 / 201894Koordinate: 46° 58′ 0″ N, 6° 51′ 45″ O; CH1903: 556155 / 201894
Höchi:	457 m ü. M.
Flächi:	4.52 km²
Iiwohner:	5547 (31. Dezämber 2012)
Website:	www.colombier.ch
	Schloss Colombier Schloss Colombier
Charte
	Colombier NE (Schweiz) Colombier NE
	Colombier NE (Schweiz) Colombier NE

S NE im Lemma isch s offiziell Chürzel vom Kanton Nöueburg und wird bruucht, zum Verwächslige mit Yträäg vom Name Colombier vermyde, wo öppis anders meined.

Colombier NE (frankoprovenzalisch [kolɔ̃ˈbiə]) isch es Dorf i der Gmaind Milvignes, und bis Endi 2012 isch es sälber e bolitischi Gmai im Kanton Nöueburg gsii.

Geografi

Colombier isch e Dorf uf eme chlaine Molassebiel bim Nöueburgersee. Zue Colombier ghere no d Sidlige Cottendart (570 m ü. M.) un Le Villaret (600 m ü. M.) am Jurasidhang. Dr Bann umfasst 42 % landwirtschaftligi Flechi, 20 % Wald un 38 % Sidligsflechi. Die früenere Nochbergmaine vu Colombier sin gsii: Boudry, Bôle, Rochefort, Corcelles-Cormondrèche un Auvernier.

Gschicht

Colombier isch zum erschte Mol gnännt wore anne 1228 as Columbier.

Syt 1648 isch Nöueburg Firschtetum un ab 1707 dur Personalunion mit em Chenigrych Preuße verbunde gsii. Anne 1806 isch s Biet an Frankrych unter em Napoleon I. abdrätte wore. Im Zug vum Wiener Kongress isch s anne 1815 an d Schwyz chuu, doderby sin d Chenig vu Preuße aber bis zum Nöueburgerhandel 1857 au Firschte vu Nöueburg blibe.

Uf Aafangs 2013 hän d Gmainde Auvernier, Bôle un Colombier zur Gmaind Milvignes fusioniert.

Bevelkerig

Quälle: Bundesamt für Statistik 2005^[1]

Johr	1850	1860	1870	1880	1888	1900	1910	1920
Yywohner	896	1007	1375	1603	1856	2051	2077	1882
Johr	1930	1941	1950	1960	1970	1980	1990	2000
Yywohner	1941	1919	2071	2652	4095	4126	4636	4897

Religion

76,1 % vo dr Yywooner sin evangelisch-reformiert, 9,8 % sin römisch-katholisch (Stand 2000).

Bolitik

Bi dr Nationalrootswahle 2011 het s des Ergebnis gee: BDP 0,2 %, CVP 4,0 %, FDP 34,3 %, Grüeni 6,5 %, PdA 1,1 %, SP 18,7 %, SVP 26,1 %.

Wirtschaft

Colombier isch früener es Puuredorf gsi; no hüt het’s schöni Räbbärge am hang überem See. Derzue ane isch der ort e Wohngmeind i der Nöche vo der Stat Nöieburg worde.

Bi Colombier isch der Flugplatz vo Nöieburg.

Sproch un Dialäkt

Bi dr Volkszellig 2000 hän vu dr 4897 Yywohner 97,3 % Franzesisch as Hauptsproch aagee, 1,6 % Dytsch un 1,1 % anderi Sproche.

Dr alt frankoprovenzalisch Patois isch wahrschyns Ändi 19./Aafangs 20. Jh. uusgstorbe. Ergebnis us dr Volkszellige vu 1990 un 2000, wu zum Dail Lyt Patois as Sproch aagchryzlet hän, gälte in dr Sprochwisseschaft as Artefakt un hän ihre Ursprung ender in statistische Fähler oder ass d Lyt unter „Patois“ ihr Regionalfranzesisch verstehn^[2]^[3]

Architektur

Colombier het es grosses alt Schloss. Das goot uf d Burg vo de Heere vo Colombier zrugg, wo im Middelalter s Zäntrum vo ihrere Grundherrschaft am Nöieburgersee gsi isch. Sid 1824 isch d Aalaag e Gasäärne vom Milidäär.

Bilder

s Schloss
s Schloss
d Chile
der Chemin de Notre Dame
s Tschuttstadion
s Tram Nummere 5

Literatur

Germain Hausman: Colombier (NE). In: Historisches Lexikon vo dr Schwiiz.

Weblink

Commons: Colombier, Neuchâtel – Sammlig vo Multimediadateie

Fueßnote

↑ Bundesamt für Statistik: Eidgenössische Volkszählung 2000: Bevölkerungsentwicklung der Gemeinden 1850–2000. Bern 2005 (Online uf bfs.admin.ch (Site cha nüme abgrüeft wärde; Suche im Webarchiv)[1] [2] Vorlage:Toter Link/www.bfs.admin.ch, Date im Aahang (Site cha nüme abgrüeft wärde; Suche im Webarchiv)[3] [4] Vorlage:Toter Link/www.bfs.admin.ch)
↑ Andres Kristol: Que reste-t-il des dialectes gallo-romans de Suisse romande?. In: Jean-Michel Eloy (Hg.).: Evaluer la vitalité. Variétés d’oïl et autres langues. Université de Picardie / Centre d’Etudes Picardes, Amiens 1998, S. 101–114
↑ Pierre Knecht: Die französischsprachige Schweiz. In: Hans Bickel, Robert Schläpfer (Hg.): Die viersprachige Schweiz. Sauerländer, Aarau/Frankfurt/Salzburg 2000, S. 139–176

[1] Bundesamt für Statistik: Eidgenössische Volkszählung 2000: Bevölkerungsentwicklung der Gemeinden 1850–2000. Bern 2005 (Online uf bfs.admin.ch (Site cha nüme abgrüeft wärde; Suche im Webarchiv)[1] [2] Vorlage:Toter Link/www.bfs.admin.ch, Date im Aahang (Site cha nüme abgrüeft wärde; Suche im Webarchiv)[3] [4] Vorlage:Toter Link/www.bfs.admin.ch)

[2] Andres Kristol: Que reste-t-il des dialectes gallo-romans de Suisse romande?. In: Jean-Michel Eloy (Hg.).: Evaluer la vitalité. Variétés d’oïl et autres langues. Université de Picardie / Centre d’Etudes Picardes, Amiens 1998, S. 101–114

[3] Pierre Knecht: Die französischsprachige Schweiz. In: Hans Bickel, Robert Schläpfer (Hg.): Die viersprachige Schweiz. Sauerländer, Aarau/Frankfurt/Salzburg 2000, S. 139–176

[1]

[2]

[3]