Dr David Bowie (* 8. Jänner 1947 z Brixton, London; † 10. Jänner 2016), burgerli David Robert Jones, isch e britische Musiker, Sänger, Produzänt, Schauspiiler un Moler gsii. Dr Bowie giltet as ain vu dr yflussrychschte Musiker vu dr jingere Musikgschicht. Är het iber 140 Millione Tondreger verchauft.[1]
Dr David Robert Jones isch anne 1947 as Suhn vum Haywood Stenton Jones un dr Margaret Mary Burns im Londoner Stadtdail Brixton uf d Wält chuu. Im Winter 1953 isch d Familie in dr Vorort Bromley zoge, wu dr Bowie derno ufgwachsen isch.
Anne 1972 isch em Bowie dr international Durbruch glunge mit em Kunzäptalbum The Rise and Fall of Ziggy Stardust and the Spiders from Mars, wun er dr Ufstiig un dr Fall vum „Ziggy Stardust“ din verzellt, em Sinnbild vun eme sexuäll promiskuitive, vu Drogenexzäss gchännzaichnete Rockstar. Us däre Figur het er e Art Alter Ego gformt un isch in dr theatralische Show uf dr Tournee zum Album androgyn gschminkt, bunt aaglait un mit rot gfärbte Hoor ufdrätte. In eme Interview het er um des Zyt gsait, är sei schwul, was dertemol e Skandal gsii isch. In däre Phase isch er ain vu dr wichtigschte Verdrätter vum Glam Rock gsii.
Noch eme Ufenthalt in dr USA isch er 1976 retuur chuu uf Europa, isch zerscht in d Schwyz, derno uf Frankrych un schließli uf Wescht-Berlin zoge. Dert het er aafangs zäme gwohnt mit em Edgar Froese vu Tangerine Dream im Berliner Bayerische Viertel, wun er e chalte Entuug vu herte Droge gmacht het. Vu 1976 bis 1978 het dr Bowie in ere Wohnig im Wescht-Berliner Stadtdail Schöneberg gwohnt. In däre Zyt het er zäme mit em Brian Eno di sognännt „Berliner Trilogy“ ufgnuu: d Albe Low, Heroes (1977) un Lodger (1979. Die drei Albe gälten as syni wichtige Wärch, mit dytligen Yyfliss dytsche Band wie Kraftwerk, Cluster, Can oder Neu!, aber au Yyfliss vum Steve Reich.
Typisch fir dr Bowie isch sy Stilwandel im Lauf vu dr Johrzent gsii. Het er si am Aafang no vor allem an dr Beatmusik un em Novelty-Song orientiert, isch in dr 1970er Johr d Eschtetik vu dr Transveschtiten un dr homosexuälle Avantgarde, bsundersch us dr New Yorker Subkultur, e groß Vorbild fir en gsii. Mit sym Umzug in di Verainigte Staate het er si ab 1973 me fir Soul-Musik inträssiert, vor allem fir dr Phillysound, was sich uf syne Albe Diamond Dogs (1974) un Young Americans (1975) zaigt. Syt 1974 het er si au stark fir dytschi elektronischi Musik inträssiert, vu Band wie Neu! oder Kraftwerk. In dr 1980er Johr het er si vor allem an dr aktuelle Popmusik orientiert, in dr 1990er Johr het er Yyfliss vum Drum and Bass ufgnuu.
|
|
Jahr | Titel |
---|---|
1972 | Mott the Hoople: All the Young Dudes (Columbia) |
1972 | Lou Reed: Transformer (RCA) |
1977 | Bing Crosby: Peace on Earth/Little Drummer Boy (Video + Song) |
1978 | Narrates Prokofiev’s Peter and the Wolf (RCA) |
1981 | Queen: Under Pressure (EMI) |
1985 | Mick Jagger: Dancing in the Street (Warner) |
1988 | Tina Turner: Tina Live in Europe (Capitol) |
1990 | Adrian Belew: Young Lions (Atlantic) |
1994 | Mick Ronson: Heaven and Hull (Epic) |
1997 | Pet Shop Boys: Hallo Space Boy (EMI) |
1997 | Nine Inch Nails: I'm afraid of Americans (Virgin Records) |
1999 | Placebo: Without You I’m Nothing (Virgin Records) |
2003 | Earl Slick: Zig Zag (Sanctuary) |
2003 | Bring Me the Disco King (Maynard James Keenan, TOOL) |
2003 | Lou Reed: The Raven |
2005 | Kashmir: No Balance Palace (Sony Music) |
2006 | TV on the Radio: Return to Cookie Mountain |
2008 | Scarlett Johansson: Anywhere I Lay My Head (Rhino Warner) |
2013 | Arcade Fire: Reflektor (Arcade Fire) |