Im Euklid siini Elemänt oder D Elemänt (im Original ΣτοιχεῖαStoicheia) isch bis in die zweiti Helfti vom 19. Johrhundert das Wärk vo der Wältliteratur gsi, wo noch der Bible am wiitiste verbreitet gsi isch. Es git e guete Überblick über dr mathematisch Kenntnisstand vo de Griechen gege s Ändi vom 4. Johrhundert vor dr Ziitwändi.
Bi de Elemänt handlet es sich um e Lehrbuech vo der Mathematik, wo us 13 einzelne Büecher bestoht, und wo dr Euklid drin d Mathematik vo siiner Ziit zsämmefasst und systematisiert.
Euklid: Die Elemente. Bücher I–XIII. Uusegee und übersetyt vom Clemens Thaer. Frankfurt a. M.: Harri Deutsch, 4. Uflaag 2003. (= Ostwalds Klass. d. exakten Wiss. 235.) (die Übersetzig isch zerst 1933–1937 erschiine) ISBN 3-8171-3413-4
Max Steck: Bibliographia Euclideana. Die Geisteslinien der Tradition in den Editionen der „Elemente“ des Euklid um 365–300). Handschriften, Inkunabeln, Frühdrucke 16.Jahrhundert). Textkritischi Editione us de 17.–20. Joorhundert. Editione vo dr Opera minora (16.–20.Joorhundert). Noochdruck, uusegee vom Menso Folkerts. Hildesheim: Gerstenberg, 1981.
Benno Artmann: Euclid – The Creation of Mathematics. New York, Berlin, Heidelberg: Springer 1999 ISBN 0-387-98423-2 (ängl. Iifüerig in Ufbau und Bewiistechnik vo de Elemänt)