G

Gg

Dr latinisch Buechstab G isch dr einzig Buechstab, wo s numen im latiinische Alphabet git. Im Etruskische gits nämlig nume ai Phoneem /k/ un kei /g/, dorum hets latinisch Alphabet zersch kei Buechstab fir s /g/ ghaa: Q, C un K sinn alli fir /k/ benutzt worde, bzw. QV für /kʷ/ (grundets /k)/. Dorum hed me s G bildet, indämm mer em C e zuesetzlige Strich gää hed.

Hit stoot G in de meischte Sprooche für /g/, so im Französische, Italiänische und Änglische. Allerdings isch /g/ i de germanische Sprooche hiffig stimmloos (=[k]); im Alemannische (un au im Isländische usserdäm i ganz Sidditschland) isch /g/ immer stimmloos. In de alemannische Dialäktortografie vo dr Dütschschwytz schtoot <g> aso gnau gnoo für [k], <gg> fir e Geminat [kː], während K für [k] bzw. [kː] stoot, hiffig aber au für aspirierts [kʰ] (im Baselditsche, Bindnerische) un fir affrizierts [k͡x]. Fir z'verditliche, dass s' /g/ stimmlos isch sich aber vum [k] unterscheidet, wird de Luut meischtens mit [g̊] transkribiert.

Gschicht vum G

Proto-semitischer Fueß	Phönizischs Gimel	Griechischs Gamma	Etruskischs C	Latiinischs C	Latiinischs G

Weblink

'S latinische Alphabet Aa  Bb  Cc  Dd  Ee  Ff  Gg  Hh  Ii  Jj  Kk  Ll  Mm  Nn  Oo  Pp  Qq  Rr  Ss  Tt  Uu  Vv  Ww  Xx  Yy  Zz  Ää  Öö  Üü  ß  ſ  ·  Åå  Ææ  Œœ  Øø  Çç  Ðð  Þþ  Ħħ  Ññ  Ũũ  Ÿÿ ... (meh luegsch Diakritischi Zeiche)