Gelasius I.

Dr Gelasius un d Zwee-Schwärter-Lehr, Haidelbercher Schwobespiegelhandschrift (Haidelberch, Universitetsbibliothek, Cod. Pal. Germ. 167, fol. 18r).

Dr Gelasius I. († 496?) isch vu eppe 492 bis eppe 496 Papscht gsii. Vermuetet wird e Duur vum Pontifikat vum 1. Merz 492 bis zum 21. Novämber 496. Är isch e Kabyl gsii un wahrschyns dr dritt afrikanisch Papscht. Sy Name maint: „dr Haiter“ (griech.).

Lääbe un Wirke

[ändere | Quälltäxt bearbeite]

Dr Gelasius I. het gegeniber em Chaiser Anastosios I., em Odoaker un em Theoderich s Verhältnis vum Papschtdum („auctoritas sacrata pontificum“) un em Chaiserdum („regalis potestas“) formuliert as die boode Mächt, wu gmainsam d Wält regiere im Sinn vu dr Zwee-Schwärter-Lehr, wu uf ihn zruggoht. Die Unterschaidig vu dr boode Rolle Chaiser un Papscht het e großi Uuswirkiguf s Mittelalter ghaa.

Dr Gelasius het si derfir yygsetzt, ass d Rächt un d Bsitzige vum Bischof vu Rom z Sid- un z Mittelitalie blibe sin.

Mer chänt dr Gelasius aus derfi, ass är zum erschte Mol s latynisch Adjektiv modernus bruucht het, nämli go neii Lehre (admonitiones modernas)[1] vu alte Regle (antiquis regulis)[2] abgränze.

Sy kadolische Mahndag isch dr 21. Novämber.

Literatur

[ändere | Quälltäxt bearbeite]
[ändere | Quälltäxt bearbeite]
 Commons: Papst Gelasius I. – Sammlig vo Multimediadateie

Fueßnote

[ändere | Quälltäxt bearbeite]
  1. ↑ Gelasius: Ad Rufinum et Aprilem episcopos. In: Andreas Thiel (Hrsg.): Epistolae Romanorum Pontificum Genuinae. Bd. 1, Peter, Braunsberg 1867, S. 389.
  2. ↑ Gelasius: Ad Martyrium et Justum episcopos. In: Andreas Thiel (Hrsg.): Epistolae Romanorum Pontificum Genuinae. Bd. 1, Braunsberg 1867, S. 386.
VorgängerAmtNachfolger
Felix II.Papscht
492–496		Anastasius II.
Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vu dere Version vum Artikel „Gelasius_I.“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.