Der Hugo Schuchardt, wo am 4. Februar 1842 z Gotha uf d Wält cho und am 21. April 1927 z Graz gstorben isch, isch e düütsch-öschtrychische Romanischt gsi.
Er het z Jena un Bonn Filology studiert und 1864 mit der Arbet De sermonis Romani plebei vocalibus s Dokterexame gmacht. Die Schrift isch es paar Joor spöter uf düütsch mit em Titel Der Vokalismus des Vulgärlateins im Truk usecho. Der Schuchardt het es Wyli i der Wälschschwiiz gläbt, anne 1870 het er sech a der Uni z Leipzig mit eren Undersuechig über s Bünderromanische habilitiert. Er isch de 1873 z Halle Profässer woorde und isch 1876 a d Uni Graz. Er het die romanische Sprooche, s Baskische und verschideni Mischsproochen erforscht.
Em Schuchardt syni Arbet isch öppis Wichtigs gsi zum besser verstoo, wie usem Volchslatyn die romanische Sprooche usecho sind. Er het dänkt, me müess bsunders d Gschicht vo de Wörter aluege, wemme wott wüsse, wie das mit der Sproochentwicklig ggangen isch. Un derby töörff me nit vergässe, ass d Wörter und d Sache zämeghööre. Und so isch sys Würke für en Afang vo der Dialäktology und vo der Sproochgeografy zu synere Zyt ganz wärtvoll gsi.
Er het mit vil anderne Sproochforscher z tue gha, i der Schwiiz öppe mit em Louis Gauchat und em Jakob Jud.