Di Hurritischi Sprooch (hurrit. ḫurwoḫe; hethit. ḫurlili) isch en uusgstorbni Sprooch, wo i de Bronzezitt vo de Hurriter z Chliiasie und z Syrie gredt woren isch. Au d König vom Mitanni-Riich hend uf Hurritisch gschribe. Si isch verwandt mitem Urartäische, wo i de früe Isezitt z Armenie gredt woren isch. Di zwoo Sprooche stönd för sich elai und sind kai anderi Sprooche bikannt, wo mit dene verwandt sind.
S Hurritische isch i de Kailschrift gschribe woore, z Ugarit i de ugaritische Alphabetschrift und im hethitisch-hurritische Felshailigtum Yazılıkaya mit luwische Hieroglyphe. S isch en Ergativ-Sprooch, da meint, Subjekt vomene transitive Verb stoot im Ergativ nöd im Nominativ und intransitiivi Verbe chönd nume mitem Akkusativ stoo. De bistimmti Artikel werd as Substantiv aaghenggt (wie z. B. i de skadinavische Sprooche).