S Königriich Neapel isch en Schtaat in Süditalie gsi, wo 1302 dur Teilig vom Königriich Sizilie entschtande und 1816 im Königriich vo bäide Sizilie ufgange isch.
S alte Königriich Sizilie, wo us Gebiät in Süditalie und uf dr Insle Sizilie beschtande het, isch ufteilt worde in es Königriich Sizilie uf dr Insle, au Trinakria oder Regnum Siciliae ultra Pharum gnännt, mit de Hauptschtadt Palermo, und es Königriich Sizilie uf em Feschtland, au Regnum Siciliae citra Pharum gnännt, mit de Hauptschtadt Neapel. D Monarche vo de zwöi entstandene Königriich hend sich wiiterhin bäidi König vo Sizilie gnännt. De Begriff „Königriich Neapel“ isch en modärni Umschrybig für s feschtländischi Königriich.
1140 hend Normanne d Schtadt und s Herzogtum Neapel eroberet und hends i s 1130 vom Roger II. errichteti Königriich Sizilie ygliederet. Dur d Hürat vo dr Erbtochter vom Roger II., de Konstanze, mit em Staufer Heinrich VI. (1186) isch d Insle Sizilie und Süditalie mit Neapel als Königriich Sizilie uf d Staufer überegange.
Nach em Tod vom König Konrad IV., em Sohn vom Kaiser Friedrich II., het de Papscht de Karl I. vo Anjou, en Sohn vom französische König Ludwig VIII., mit em Königriich Sizilie belähnt, wo damals us Gebiät uf dem Feschtland und dr Insle beschtande het. Am 6. Jänner 1266 isch er in Rom zum König Karl I. vo Sizilie gchrönt worde.[1] I de Schlacht bi Benevent het de Karl am 26. Februar 1266 de Manfred vo Sizilie gschlage. De Manfred isch i de Schlacht tötet worde. Mit em Tod vom Manfred isch d Herrschaft vo de Staufer z Italie zämebroche. De Karl het s gsamte damaligi Königriich Sizilie fascht ohni Widerschtand erobere chönne. E Versuech vom Konradin, s Königriich für d Stoufer zruggzgwünne isch am 23. Auguscht 1268 i de Schlacht bi Tagliacozzo gändet. De Konradin isch nach d Schlacht gfangegnoo und am 29. Oktober 1268 z Neapel higrichtet worde.