Osten

Dä Artikel moant d Himmelsrichtung Oschten. Andere Bedeutunga findsch unta Osten (Begriffsklärung).

Dialäkt: Vorarlbärgisch

Oschta (im althochdütscha ostan "öschtlich") isch a Haupthimmelsrichtung, wo in da Navigation vawendet wird und zum Agea vo Koordinata. Dia andra Himmelsrichtunga sind Weschta, Norda und Süda.

Ostrichtung

Geographi

Oschta isch definiert wora als dia Himmelsrichtung, wo d Sunna ufgoht, isch also dia Richtung, in dia d Erde um era siine oagene Achse rotiert. Uf jeda gnordeta terrestrischa Karta isch Oschta uf da reachta Sita. Uf Schternakarta (Himmelskarta) dagega isch Oschta uf da linka Sita – will ma jo vo da Erde us uffeluagand bzw. vom Himmel aba, und wie in nam Schpiagl dräht sich damit d Perschpektivi.

S dütsche Wort hot Wurzla im griechischa »eos« und im lateinischa »aurora«, wo boade »Morgenröte« hoassen. Intaressant isch, dass alte Karta ned gegs Norda usgrichtet gsi sin, sondan »geostet« = »orientiert« (!) warend. Orientiert kummt jo vo Oriens = Oschten. S Wort "Oschten" an sich wird sit m 15. Johrhundat vawendet.

Früharamol hot ma zum Oschta o »Morgenland« gseht, s Land wo d‘ Sunna ufgoht. Hüt toalt ma dia Lända i in Naha Oschta, Mittlara Oschta und Ferna Oschta.

Zitat: lat. "ex oriente lux" = us em Oste (chunnt) s Liecht