Pontfaverger-Moronvilliers

Pontfaverger-Moronvilliers
Wappe vun Pontfaverger-Moronvilliers
Pontfaverger-Moronvilliers (Frankreich)
Pontfaverger-Moronvilliers (Frankreich)
Pontfaverger-Moronvilliers
Pontfaverger-Moronvilliers
Region Grand Est
Département Marne
Arrondissement Reims
Kanton Mourmelon-Vesle et Monts de Champagne
Kommünàlverbànd Grand Reims
Koordinàte 49° 18′ N, 4° 19′ OKoordinate: 49° 18′ N, 4° 19′ O
Heche 89–240 m
Flech 31,52 km2
Iiwohner 1.739 (1. Jänner 2020)
Bevelkerungsdicht 55 Iiw./km2
Code Postal 51490
INSEE-Code
Dialäkt: Mìlhüüserdiitsch

Pontfaverger-Moronvilliers LL-Q150 (fra)-Mathieu Kappler-Pontfaverger-Moronvilliers.wav [pɔ̃favɛʁʒe mɔʁɔ̃vilje] ìsch a frànzeescha Gmainda mìt 1.739 Iiwoohner (Schtànd: 1. Januar 2020) ìm Département Marne ìn dr Region Grand Est. D’ Gmainda gheert zem Arrondissement Reims un zem Kàntoon Mourmelon-Vesle et Monts de Champagne. D’ Iiwoohner nänna m’r Pontfabriciennes LL-Q150 (fra)-Mathieu Kappler-Pontfabriciennes.wav [pɔ̃fabʁisjɛn] (fìr d’ Fràuija) un LL-Q150 (fra)-Mathieu Kappler-Pontfabriciennes.wav [pɔ̃fabʁisjɛ̃] (fìr d’ Manner).

wu ’s lììgt

[ändere | Quälltäxt bearbeite]
Karte
s’ Gmaindagebiat vu Pontfaverger-Moronvilliers

Pontfaverger-Moronvilliers lììgt äbba 17 Kilomeeter oscht-nordeeschtlig vu Reims àn dr Suippe. Umgaa wìrd Pontfaverger-Moronvilliers vu da Nochbergmainda Aussonce ìm Norda, Bétheniville ìm Oschta, Saint-Hilaire-le-Petit ìm Oschta un Süüdoschta, Saint-Martin-l’Heureux ìm Süüdoschta, Prosnes ìm Süüda, Beine-Nauroy ìm Süüdwäschta so wia Selles ìm Wäschta.

Moronvilliers ìsch ìm Äärschta Waltkriag vollschtandig zärschteert worra.[1] Ìm Oktoower 1915 hann d’ diitscha Truppa doo Gìftgààs iig’sätzt.[2]

wia d’ Beväälkerung äntwìckelt hàt

[ändere | Quälltäxt bearbeite]
Joohr 1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2018
Iiwoohner 1221 1374 1437 1390 1397 1376 1519 1751
Kwalla: Cassini un INSEE

wàs doo z’ sah ìsch

[ändere | Quälltäxt bearbeite]
  • d’ reemisch-kàthoolischa Liawafràuikìrìch (église Notre-Dame) z’ Pontfaverger[3] ìsch ìm Schtiil Art déco bàuija worra.[4] D’ 14 Glààsfanschter mìt’m Kriizwaag druff, wo dr Elsasser Jacques Grüber ànna 1924/25 g’moolt hàt, sìnn àls Histoorisch Dankmol vu nàzionààler Bediitung klàssifiziart;[5] Àui dr Tàuifäcka so wia d’ Schtaischtàtüüta vu dr Jumpfra Mària-n-üss’m 16. Joohrhundert sìnn àls Histoorischa Dankmooler vu nàzionààler Bediitung iig’schtuuft.[6][7] Dr Holzkrüzifix üss’m 16. Joohrhundert ìsch àls Histoorisch Dankmool vu regionààler Bediitung iig’schtuuft.[8]
  • a Kriagsdankmool fìr d’ Soldààta vum Diitsch-Frànzeescha Kriag eehra[9]
  • a Kriagsdankmool fìr d’ Soldààta vum Äärschta Waltkriag. Uff dr Vorsitta-n-ìsch a Bronzaschtàtüüta vu’ma g’schtoorwana Soldààt, wo vu’ma Laichatüach g’däckt ìsch. D’ Schtàtüüta hàt dr Bìldhàuijer Jules Visseaux üss Carignan g’màcht. S’ Dankmool ìsch àm 19. Àwrìl 1925 iig’wäijt worra.[10][11][12]
  • a diitscher Soldààtafrììdhoof vum Äärschta Waltkriag. Ar ìsch ànna 1915 ärschtällt worra. Doo sìnn 1613 Soldààta beardigt; bii dana sìnn 121 unbekànnta Soldààta.[13]

Lìteràtüür

[ändere | Quälltäxt bearbeite]
  • Gabriel Lhote: Pontfaverger de 1900 à 2006. Hrsg.: Gmaindaverwàltung Pontfaverger-Moronvilliers. 2007, ISBN 978-2-7466-0120-8 (französisch, 134 S., Iigschränkti Vorschau uf books.google.de).
  • Charles Nicol: Étude historique sur Pontfaverger et les communes environnantes. Impr. de l’Indépendant Rémois, 1895, OCLC 249834189 (französisch, 373 S., Iigschränkti Vorschau uf books.google.de).
 Commons: Pontfaverger-Moronvilliers – Sammlig vo Multimediadateie

Ainzelnoohwiisa

[ändere | Quälltäxt bearbeite]
  1. Jean-Pierre Husson: Les 7 villages détruits de la Marne. Schüalàkàdemii Reims, archiviert vom Original am 29. Februar 2024; abgruefen am 29. Februar 2024 (französisch).
  2. Dia Informàzioon ìsch üss’m Àrtìkel Pontfaverger-Moronvilliers ìn dr hoochdiitscha Wikipedia ìwwernumma worra.
  3. Yydrag zue Église de Notre-Dame, Pontfaverger uf gcatholic.org (englisch)
  4. À Pontfaverger, l’église Art déco intéresse les associations de patrimoine. In: L’Union. 26. September 2016, abgruefen am 28. Februar 2024 (französisch).
  5. 14 verrières : Stations du chemin de croix (Les) ìn dr Base Palissy vum frànzeescha Kültüürminìschterium (frànzeesch)
  6. statue : Vierge ìn dr Base Palissy vum frànzeescha Kültüürminìschterium (frànzeesch)
  7. Fonts baptismaux ìn dr Base Palissy vum frànzeescha Kültüürminìschterium (frànzeesch)
  8. Statue : Christ en croix ìn dr Base Palissy vum frànzeescha Kültüürminìschterium (frànzeesch)
  9. Martine Aubry: France (Marne) PONTFAVERGER-MORONVILLIERS (51490). In: Les monuments aux morts : France - Belgique - autres pays. Üniwärsiteet Lille, 30. Oktober 2021, abgruefen am 28. Februar 2024 (französisch).
  10. Béatrice Keller: Le gisant de Pontfaverger-Moronvilliers. In: Front de Champagne. 14. März 2014, archiviert vom Original am 18. April 2023; abgruefen am 28. Februar 2024 (französisch).
  11. Le monument aux morts de Pontfaverger-Moronvilliers (Marne). Reimser Schüalàkàdemii, archiviert vom Original am 28. Februar 2024; abgruefen am 28. Februar 2024 (französisch).
  12. Béatrice Keller, Alain Choubard: France (Marne) : PONTFAVERGER-MORONVILLIERS (51490). In: Les monuments aux morts : France - Belgique - autres pays. Üniwärsiteet Lille, 6. April 2018, abgruefen am 28. Februar 2024 (französisch).
  13. Le cimetière militaire allemand de Pontfaverger-Moronvilliers (Marne). Schüalàkàdemii Reims, archiviert vom Original am 28. Februar 2024; abgruefen am 28. Februar 2024 (französisch).