Rembrandt van Rijn

Sälbstbordret, 1660, Kenwood House in London

Dr Rembrandt Harmenszoon van Rijn (* 15. Juli 1606 z Leiden; † 4. Oktober 1669 z Amsterdam; bekannt under sim Vornaame Rembrandt) gältet as äine vo de bedütendste und bekanntiste niiderländische Künstler vom Barock. Er het wääred em Goldige Zitalter vo de Niiderland gschafft, wo s Land e bolitischi, wirtschaftligi und künstlerischi Blüetezit erläbt het. Dr Rembrandt het bim Pieter Lastman studiert, 1625 z Leiden si ersts Ateliee ufdoo und scho bald d Ufmerksamkäit vo de Lüt uf sich zooge. 1631 isch er uf Amsterdam züüglet, won er sich zum ene gfiirte Künstler entwicklet het. Drotzdäm het er immer wider groossi finanzielli Brobleem ghaa und isch 1656 in Konkurs gange und isch schliesslig in Armuet gstorbe.

Dr Rembrandt het as Mooler, Radierer und Zäichner gschafft, het e Wärkstatt gläitet und Künstler usbildet. Si Gsamtwärk umfasst under anderem Bordret, Landschafte und biblischi und mythologischi Themene. Zu sine bekanntiste Arbäite zele D Bländig vom Simson, D Nachtwach, D Anatomii vom Dr. Tulp und S Hundertguldeblatt. In sine Historiebilder het dr Rembrandt e Hufe Motiiv ufgriffe, wo bis denn künstlerisch nid bearbäitet worde si, oder het noch nöije Darstelligsmögligkäite für dradizionelli Motiiv gsuecht. E Hufe vo dene Wärk zäichne sich dur starki Hell-Dunkel-Kontrast us, und dorum gältet er as e Mäister vom Chiaroscuro.

Im Rembrandt sini Bilder si scho zu sine Läbzite kopiert worde. Noch sim Dood het mä sini koloristischi Moolwiis in dr Kunstkritik und Kunstliddratuur vom Klassizismus negativ bewärtet, aber sini Wärk si bi de Sammler seer beliebt gsi und düür verchauft worde. Im 18. Joorhundert het dr Rembrandt Noochfolger under de dütsche und änglische Künstler ghaa. Si Lääbe isch in dere Zit müstifiziert und mit Legände usgschmückt worde; erst in dr Middi vom 19. Joorhundert het mä us däm Rembrandt-Bild dur Kwelleforschig si Lääbe rekonstruiert. Sit de 1970er Joor beschäftigt sich s Rembrandt Research Project mit dr Erforschig vo de Wärk vom Rembrandt und het deren iiri Authentizität undersuecht. So isch d Zaal vo de Bilder, wo cha bewiise wärde, ass si dr Rembrandt sälber gmoolt het, uf öbbe 350 gsunke.

E baar vo sine Wärk

[ändere | Quälltäxt bearbeite]

In dere Liste het s 27 Wärk vom Rembrandt, won e representative Kwerschnitt dur si moolerischs Wärk daarstelle. D Uswaal orientiert sich am Buch Rembrandt vom Michael Kitson, wo 2007 bi dr Phaidon Press z Nöi York erschiine isch.

Bild Ditel Entstande Gröössi, Materiaal Usstellig/Sammlig/Bsitzer
D Stäinigung vom Häilige Stephanus 1625 89,5×123,6 cm, Ööl uf Holz Musée des Beaux-Arts z Lyon
Dr Tobias verdächtigt sini Frau ass si gstoole häig 1626 39,5×30 cm, Ööl uf Holz Rijksmuseum z Amsterdam
Dr Bileam und d Eselin 1626 65×47 cm, Ööl uf Holz Petit Palais z Bariis
Dr Simeon im Tämpel 1631 61×48 cm, Ööl uf Holz Mauritshuis z Den Haag
D Anatomii vom Dokter Tulp 1632 216,5×169,5 cm, Ööl uf Liinwand Mauritshuis z Den Haag
D Saskia als Flora 1634 125×101 cm, Ööl uf Liinwand Eremitasche z Sankt Petersburg
S Mool vom Belsazar 1635/1639 209×167 cm, Ööl uf Liinwand National Gallery z London
D Begraabig vom Christus 1635 32×40,5 cm, Ööl uf Holz Hunterian Museum and Art Gallery z Glasgow
Dooti Pfaue 1639 145×135,5 cm, Ööl uf Liinwand Rijksmuseum z Amsterdam
S Bordret vo dr Agatha Bas 1641 104×82 cm, Ööl uf Liinwand Buckingham Palace z London
D Nachtwach 1642 437×363 cm, Ööl uf Liinwand Rijksmuseum z Amsterdam
Dr Christus und d Ehebrächere 1644 83,8×65,4 cm, Ööl uf Holz National Gallery z London
D Susanna und die bäide Alte 1647 76,5×92,8 cm, Ööl uf Holz Gmäldegalerii z Berlin
S Hundertguldeblatt (Die chliine Chinder wärde zum Christus brocht) 1647–1649 27,8×38,8 cm, Chaltnoodleradierig Rijksmuseum z Amsterdam
Dr Christus z Emmaus 1648 68×65 cm, Ööl uf Holz Louvre z Bariis
E Christus noch em Lääbe 1648 25 × 21,5 cm, Ööl uf Holz Gmäldegalerii z Berlin
S Bordret vom Jan Six 1654 112×102 cm, Ööl uf Liinwand Collectie Six z Amsterdam
Hendrickje wo baadet 1655 61,8×47 cm, Ööl uf Holz National Gallery z London
Dr polnisch Riter 1655 115×135 cm, Ööl uf Liinwand Frick Collection z Nöi York
Dr Sääge vom Jakob 1656 211×178 cm, Ööl uf Liinwand Gmäldegalerii Alti Mäister z Kassel
Die anatomischi Vorlääsig vom Dr. Deyman (Fragmänt) 1656 100×134 cm, Ööl uf Liinwand Amsterdam Museum z Amsterdam
Zwäi jungi Afrikaner 1661 78×64,5 cm, Ööl uf Liinwand Mauritshuis z Den Haag
D Verschwöörig vom Julius Civilis (Fragmänt) 1661/1662 196×309 cm, Ööl uf Liinwand Schwedisches Nationalmuseum z Stockholm
S Bordret vo de Vorsteher vo dr Duechmacherzumft 1662 191,5×279 cm, Ööl uf Liinwand Rijksmuseum z Amsterdam
Sälbstbordret as Zeuxis 1663 82,5×65 cm, Ööl uf Liinwand Wallraf-Richartz-Museum & Fondation Corboud z Köln
Sälbstbordret 1665 114×94 cm, Ööl uf Liinwand Kenwood House z London
D Juudebrut um 1666 121,5×166,5 cm, Ööl uf Liinwand Rijksmuseum z Amsterdam

Liddratuur

[ändere | Quälltäxt bearbeite]
  • Eckbert Albers: Erkenntnismomente und Erkenntnisprozesse bei Rembrandt. Georg Olms Verlag, Hildesheim 2008, ISBN 978-3-487-13831-2
  • Svetlana Alpers: Rembrandt als Unternehmer. Sein Atelier und der Markt. DuMont Literatur und Kunst, Köln 2003, ISBN 3-8321-7297-1.
  • Kristin Bahre u. a. (Hrsg.): Rembrandt. Genie auf der Suche. DuMont Literatur und Kunst, Köln 2006, ISBN 3-8321-7694-2
  • Renate Barth: Rembrandt. Radierungen. Stiftung Weimarer Klassik und Kunstsammlungen, Weimar 1981, ISBN 3-929323-03-6.
  • Holm Bevers: Rembrandt. Die Zeichnungen im Berliner Kupferstichkabinett. Kritischer Katalog. Hatje Cantz, Ostfildern 2006, ISBN 978-3-7757-1817-2.
  • H. Perry Chapman: Rembrandt's self-portraits. University Press, Princeton, N.J. 1990, ISBN 0-691-04061-3.
  • Jean Genet: Rembrandt. Ein Fragment. Merlin-Verlag, Gifkendorf 1996, ISBN 3-926112-61-1.
  • Michael Kitson: Rembrandt. Phaidon Press Inc., New York City 2007. ISBN 978-0-7148-2743-8.
  • Otto Pächt: Rembrandt, hrsg. von Edwin Lachnit, Prestel, München 1991; 2. Auflage, 2005
  • Simon Schama: Rembrandts Augen. Siedler Verlag, Berlin 2000, ISBN 3-88680-702-9.
  • Gary Schwartz: Das Rembrandt Buch. Leben und Werk eines Genies. C H Beck Verlag, München 2006, ISBN 3-406-54369-3.
  • Singer, Hans W. und Jaro Springer (Hrsg.): Rembrandts sämtliche Radierungen. München, Holbein o. J. [1914]. 312 Reproduktionen.
  • Christian Tümpel: Rembrandt. Mythos und Methode. Langewiesche, Königstein/T. 1986, ISBN 3-7845-9290-2.
  • Christian Tümpel: Rembrandt. Rowohlt Taschenbuch Verlag, Reinbek 2006, ISBN 3-499-50691-2.
  • Christian Tümpel: Rembrandt. Images and Metaphors. Haus Publishing, London 2006, ISBN 1-904950-92-2
  • Christopher White: Rembrandt as an etcher. Yale University Press, New Haven, Conn. 1999, ISBN 0-300-07953-2.
  • Christopher Wright: Rembrandt. Self-portraits. Hirmer, München 2000, ISBN 3-7774-8580-2
  • Stichting Foundation Rembrandt Research Project (Hrsg., 2005): A Corpus of Rembrandt Paintings – IV. Autoren: Ernst van de Wetering, Karin Groen, u. a. Springer-Verlag, Dordrecht, the Netherlands, ISBN 1-4020-3280-3. (engl. – Selbstbildnisse; davor sind 3 Bände bereits erschienen)
  • A Corpus of Rembrandt Paintings – Volume I. Kluwer Academic Publishers, 1982. ISBN 978-90-247-2614-1
  • A Corpus of Rembrandt Paintings – Volume II: 1631–1634. Bruyn, J., Haak, B. (et al.), Band 2, 1986, ISBN 978-90-247-3339-2
  • A Corpus of Rembrandt Paintings – Volume III, 1635–1642. Bruyn, J., Haak, B., Levie, S.H., van Thiel, P.J.J., van de Wetering, E. (Hrsg.), Band 3, 1990, ISBN 978-90-247-3781-9
  • Christopher White (Hrsg.): Rembrandts Selbstbildnisse. Belser Verlag, Stuttgart 1999, ISBN 3-7630-2370-4
  • Joseph Eduard Wessely: Rembrandt van Rijn. In: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Band 28, Duncker & Humblot, Leipzig 1889, S. 193–197.
  • A Corpus of Rembrandt Paintings V The Small-Scale History Paintings Erst van de Wetering (Hrsg.), 2011, ISBN 978-1-4020-4607-0

Weblingg

[ändere | Quälltäxt bearbeite]
Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vu dere Version vum Artikel „Rembrandt_van_Rijn“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.