Südfrankreich

a Kàrta vum Süüdfrànkrììch mìt’m 45. Braitagrààd àls Granz

Dialäkt: Mìlhüüserdiitsch

S’ Süüdfrànkrììch (uff Frànzeesch le Midi de la France [lə midi də la fʁɑ̃s] odd’r numma le Midi, uff Okzitàànisch Miègjorn [mjɛt͡ʃˈd͡ʒuɾ])^[1] umfàsst äbba d’ süüdliga Hälfta vum Frànkrììch — odd’r numma-n-ema Tail d’rvuu, wämm’r a angera B’schtìmmung ìn Betràcht nìmmt.^[2]

Ìm angera Sìnn maint m’r mìt „Süüdfrànkrììch“ dr Tail, wo süüdlig vum 45. Braitagrààd lììgt un histoorisch mìt dr Schproochregioon Okzitàània däckt, wo nìt mr dr hìttiga Verwàltungsregioon Okzitàània z’ verwacksla-n-ìsch, wo vììl klainer ìsch. Dr frànzeescha Wort Midi (wo wärtlig „Mittààg“ bediitet) b’zaichnet dr süüdliga Làndestail un wìrd àui manckmol ìm Diitscha b’nutzt. M’r kààt’na àui ìn Sud-Ouest (Süüdwäscht) un Süd-Est (Südooschta) iitaila, fìr d’ Geegenda wäschtlig un eeschtlig vu dr Rhône unterschaida.^[2]

Lìteràtüür zem Theema

• Midi. In: Brockhüüs Enzüklopädii. Brockhüüs (brockhaus.de [abgerufen am 3. Januar 2025]). 
• Midi Region, France. In: Encyclopædia Britannica. Encyclopædia Britannica, Inc. (britisches Englisch, britannica.com [abgerufen am 3. Januar 2025]). 
• Manfred Hammes: Durch den Süden Frankreichs. Literatur, Kunst, Kulinarik. Nimbus Verlag, Wädischwiil 2019, ISBN 978-3-03850-055-1. 
• Ralf Nestmeyer: Südfrankreich. 6. Auflage. M. Müller, Erlangen 2012, ISBN 978-3-89953-723-9. 
• Nicolas Bourguinat (Hrsg.): L’invention des Midis. Représentations de l’Europe du sud, XVIII^e-XX^e siècles. Presses universitaires de Strasbourg, Schtroossburi 2015 (französisch, 218 S.). 
• Frédéric Zégierman: Le guide des Pays de France : Sud. Fayard, 1999, ISBN 2-213-59961-0 (französisch). 

Weblìnks

Ainzelnoohwiisa

1. Dia Üssschprooch uff Okzitàànisch ìsch üss’m Àrtìkel Miègjorn ìm frànzeescha Wiktionary ìwwernumma worra.
2. Dia Informàzioona sìnn üss’m Àrtìkel Südfrankreich ìn dr hoochdiitscha Wikipedia ìwwernumma worra.

Normdate: GND: 4071403-2 | LCCN: sh85051520