Saladin

Dä Artikel handlet vom Fäldherr und Sultan Saladin. Zu de Lüüt, wo Saladin zum Gschlächtsname ghäissed, lueg under Saladin (Familiename).


Saladin
Sultan vo Ägypte und Syrie

E Miniatur us em Buech vom Ismail al-Dschazarī, um 1200
Regierigsziit 1174–1193 noch dr Zitewändi
Chrönig 1174
Name Salah ad-Din Yusuf Ibn Ayyub
Uf d Wält cho öbbe 1137–1138
Geburtsort Tikrit, Irak
Gstorbe 4. März 1193 noch dr Zitewändi
Dodesort Damaskus, Syrie
Begrabe Umayyade Moschee, Damaskus, Syrie
Vorgänger Nur ad-Din, Emir vo Damaskus
Nochfolger Al-Aziz, Sultan vo Ägypte

De Saladin (arabisch صلاح الدين يوسف بن أيّوب Salah ad-Din Yusuf bin Ayyub, öbbe 1137; 3. März 1193 z Damaskus) isch en kurdisch-muslimische Sultan gsi, wo über Ägypte, Syrie, Palestina und Jemen gregiert und d Dynastii vo de Ayyubide gründet het. Mit siine Erfolg im Kampf gege d Chrüzritterstaate z Syrie und Palestina isch er zum grösste muslimische Held worde.

Ä Dirham-Münze mit em Bild vom Saladin, öbbe 1190

Dr Saladin isch 1137 oder 1138 z Tikrit, wo öbbe 175 km nördlig vo Bagdad lit, uf d Wält cho. Si Familie isch noch Syrie zoge, und er isch z Baalbek und z Damaskus ufgwachse. Si Unggle, dr Asad al-Dīn Shīrkūh, isch än Offizier in dr Armee vom Emir Nūr al-Dīn gsi und dr Saladin het under ihm dient, und si hai drei Chriegszüg uf Ägypte unternoh, für zum z verhindere, ass d Chrüzritter s Land wurde erobere. Nochdäm dr Shīrkūh gstorbe isch, het dr Saladin 1169 dr Wesir vom ägyptische Fatimide Kalif lo ermorde und er isch dr Befählshaber vo de syrische Druppe z Ägypte und Wesir worde, und het dr Titel vo „Malik“ (König) drait. 1171 het er em Kalifat vo de schiitische Fatimide es Ändi gmacht. Noch em Dod vom Nūr al-Dīn isch er uf Syrie zrugg und het bis 1186 alli muslimischi Gebiet im Mittlere Oste under sich vereinigt. Denn isch er stark gnueg gsi, für zum s christlige Königriich Jerusalem azgriffe. In dr Schlacht bi Hattin am 4. Juli 1187 het er d Armee vo de Chrüzritter entscheidend gschlage und am 2. Oktober het er Jerusalem eroberet. Die riiche Christe hai sich sälber chönne loschaufe. No siibeduusig Lüt si für 30'000 Dinar freikauft worde, aber die andere, usser de Alte, si in d Sklaverei verchauft worde. Währed de negste zwei Johr het er ä grosse Deil vom Gebiet vo de Chrüzritterstaate eroberet. Aber dr Richard Leuehärz und dr Philipp II. vo Frankriich, wo mit em Dritte Chrüzzug in Noche Oste cho si, hai 1191 Akkon eroberet. Dr Saladin het mit em Richard es Abkomme abgschlosse, und d Chrüzritter hai d Küstegegend zwüsche Tyrus und Jaffa ghalte und d Erlaubnis übercho, Jerusalem z bsueche.

Dr Saladin isch am 3. Merz 1193 z Damaskus gstorbe und isch vor der Umayyade Moschee begrabe worde. Sini Chinder hai sich um s Erb afo strite, und sis Riich isch usenanderbroche.

Fachliteratur
  • Heinz Gaube, B. Schneidmüller, S. Weinfurter: Konfrontation der Kulturen? Saladin und die Kreuzfahrer. Zabern, Mainz 2005, ISBN 3-8053-3466-4
  • Margaret Jubb: The Legend of Saladin in Western Literature and Historiography. Edwin Mellen Press, 2000, ISBN 0-7734-7686-5
  • Malcolm Cameron Lyons, D. E. P.Jackson: Saladin. The Politics of the Holy War. Cambridge University Press, Cambridge 1982, ISBN 0-521-31739-8
  • Hannes Möhring: Saladin, Der Sultan und seine Zeit 1138–1193. C. H. Beck-Wissen, Nr. 2386, München 2005, ISBN 3-406-50886-3
  • Hannes Möhring: Saladin und der Dritte Kreuzzug. Steiner, Wiesbaden 1980, ISBN 3-515-02895-1
  • A. Wieczorek, M. Fansa, H. Meller (Hrsg.): Saladin und die Kreuzfahrer. Zabern, Mainz 2005, ISBN 3-8053-3513-X
  • Peter Thöne: Saladin. In: Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (BBKL). Band 25, Nordhausen 2005, ISBN 3-88309-332-7, Sp. 1211–1221.
Belletristik
  • Gotthold Ephraim Lessing: Nathan der Weise. ohni Ort, 1779.
  • Walter Scott: Der Talisman oder Richard Löwenherz in Palästina. Erzählung aus der Zeit der Kreuzfahrer (The Talisman, aus Tales of the Crusaders, 1825)
  • Tariq Ali: Das Buch Saladin. Heyne, München 1999, ISBN 3-453-16104-1
 Commons: Saladin – Sammlig vo Multimediadateie