E Schruube isch e Stift oder Bolze, wo ussen e Gwind draa het. E Verbindig, wo mit ere Schruube gmacht wird, hebt mäistens besser as äini, wo mit Stift ooni Gwind gmacht wird und wider ufgmacht wärde. Grundsätzlig underschäidet mä zwüsche sogenannte Holzschruube und Metallschruube.
Holzschruube si schwach konisch und wärde vor allem in Holz iine gschrubt. Bim Dräie schniide si sich e Geegegwind sälber. E bsundrigs Geegestück, wo zur Schruube basst, e Muetere, git s nid.
E Metallschruube isch mäistens zylindrisch und wird in e Geegegwind gschrubt, wo sich in dr Muetere oder eme andere Däil befindet, wo Däil vo dr Verbindig isch. Si häisst Metallschruube, wil si im Metallgwärb entwigglet worde isch und vor allem brucht wird, zum Metallstück z verbinde.
Holzschruube und Metallschruube bestöön mäistens us Metall (vor allem Staal, Messing oder mänggisch Chupfer), sältener us Blastigg.
Bi Schruube mit eme Chopf, wo d Form vom ene Chäigel, ere Schiibe oder ere Linse cha haa, dient d Ringflechi under em Chopf as Aaschlag gege s glochte Däil, wo mit iine befestigt wird. Dr Chopf isch eso gformt, ass mä d Schruube mit Wärkzüüg cha dräije.
S Gwind stellt e schiefi Eebeni daar, wo in ere Helix uf e Grundkörper gwigglet isch. Wäge dr Keilwirkig von ere schiefe Eebeni wird bim Aazie vo dr Schruube e chliini Umfangschraft aagwändet, wo zun ere gröössere Axialchraft versterkt wird. Und e groossi Beweegig am Umfang wird in e chliini Axialbeweegig umgwandlet (bim Justiere aagwändet).