Stilicho

Flavius Stilicho (* um 362; † 22. August 408 z Ravenna) isch e röömische Heermeister (magister utriusque militiae) und Politiker gsi.

Lääbe und Karriere

Dr Stilicho isch im Imperium Romanum as Soon vom ene romanisierte Wandaal und ere Römere uf d Wält cho. Er isch as junge Maa Soldaat worde und het under em Kaiser Theodosius I. (379 bis 395) schnäll Karriere gmacht. Im Joor 383 isch er Mitgliid von ere röömische Gsandtschaft am Hoof vom persische Groossköönig Schapur III. gsi. Wäge sine guete Dienst het er dr Diddel vom ene comes üüberchoo und isch in zwäi Joor zum magister militum ufgstiige. 384 het er d Flavia Serena, d Niesse und Pfläägdochder vom Kaiser Theodosius, döfe hüroote. Si häi drei Chinder gha, dr Eucherius, und zwäi Döchder, wo bäidi dr Kaiser Honorius ghürootet häi, d Maria und d Thermantia.

Noch em Dood vom weströömische Kaiser Valentinian II. 392 under rätselhafte Umständ (woorschinlig Sälbstmord) het dr magister militum per Gallias Arbogast dr Hoofbeamti Eugenius dur d Armee zum Augustus vom Weste lo usrüefe. Dr Theodosius isch 394 gegen en 394 in s Fäld zooge, understützt vo westgotische foederati und häi dr das Arbogast und dr Eugenius im Septämber 394 in dr Schlacht am Frigidus gschlaage. D Elite vo dr weströömische Armee isch drbii umchoo und e Hufe Westgote. Dr Stilicho isch äine vo de Generääl vom Theodosius. Dä het dr 10-jöörig Honorius zum Augustus vom röömische Weste ernennt und dr bewäärt magister militum Stilicho zum oberste Heermäister vo dr gschlaagene Armee vom Westriich gmacht.

In de erste Joor vo dr Regierig vom Honorius, het dr Stilicho groosse Iifluss gha. Es isch em glunge, si Machtstellig in dr Armee und am Hoof vom Kaiser uszbaue, spööter au in dr Chille und im Senaat. 405 isch er Consul gsi. Er zet e starki hunnischi Liibwach gha, wo e milidäärische Machtfaktor gsi isch. Dr Abstiig vom Stilicho het aagfange, wo d Blään für e Fäldzug gege Ostrom 407 gschiteret si. Dr Alarich het Schaadensersatz verlangt für d Chöste vo dr Vorberäitig uf dä Fäldzug. Wo dr Stilicho zaalt het, het er in Room vil vo sim Aasee verloore, und dr Honorius het Angst vor em gha. Im Stilicho si Machtstellig isch bsundrigs druf basiert gsi, as dr Theodosius I. iin zum Vormund vo bäide Kaiser gmacht het; und eso isch s im Kaiserhoof z Ravenna mööglig gsi, d Vorrang im Gsamtriich in Aaspruch z nee, au wenn dr Kaiser Arcadius im Oste dientselter gsi isch. Wäge däm isch s sit 395 immer wider zu Komflikt zwüsche de bäide Riichshelfte choo. Wo aber dr Arcadius im Summer 408 gstorbe isch, het mä dr Stilicho am westlige Hoof nüme brucht und het aagfange, gegen iin z intrigiere. Won er 408 e Fäldzug in Gallie hätt sölle aafüere, häi d Drubben gmöiteret, und dr Stilicho isch uf e Befääl vom Honorius umbrocht worde. Sini Aahänger in Room, wo vili von ene Germaane gsi si, si verbannt oder döödet worde.

Im Underschiid zu früener luegt mä dr Stilicho hüte drotz sine „barbaarische“ Wurzle vilmol as Röömer und as loyaale Diener vom Imperium aa, wo wägen ere Intriige umchoo isch. Mä muess aber au sääge, ass dr Heermäister zum daatsächlige Machthaaber ufgstiige isch und so d Posizioon vom Honorius bedroot het. Wie aktiiv dr Kaiser sälber im Sturz vom Stilicho verwigglet gsi isch, cha mä äigentlig nid sääge.

Kwelle

Liddratuur

Henning Börm: Westrom. Von Honorius bis Justinian. 2. Auflage, Kohlhammer, Stuttgart 2018, S. 43 ff.
Thomas S. Burns: Barbarians within the gates of Rome. A study of Roman military policy and the barbarians, ca. 375–425 A.D. Indiana University Press, Bloomington IN u. a. 1994, ISBN 0-253-31288-4.
John B. Bury: History of the Later Roman Empire. From the Death of Theodosius I to the Death of Justinian. Band 1. Dover, New York NY 1958,
Alan Cameron: Claudian. Poetry and Propaganda at the Court of Honorius. Clarendon Press, Oxford 1970.
Ian Hughes: Stilicho. The Vandal who saved Rome. Pen & Sword Military, Barnsley 2010, ISBN 978-1-8441-5969-7, (populärwissenschaftlich).
Tido Janßen: Stilicho. Das weströmische Reich vom Tode des Theodosius bis zur Ermordung Stilichos (395–408). Tectum-Verlag, Marburg 2004, ISBN 3-8288-8631-0 (Zugleich: Münster, Universität, Dissertation, 1999).
Otto Seeck: Stilicho. In: Paulys Realencyclopädie der classischen Altertumswissenschaft (RE). Band III A,2, Stuttgart 1929, Sp. 2523–2524.

Weblingg

Commons: Stilicho – Sammlig vo Multimediadateie

Stilicho im dütschsprochige Wikisource

Literatur vu un iber Stilicho im Katalog vu dr Dütsche Nazionalbibliothek
Claudians Werke (engl./lat. bei Lacus Curtius)

Fuessnoote

↑ Noch em Rainer Warland: Ein Bildnis Stilichos? Das Diptychon von Monza. In: Claus Hattler (Red.): Das Königreich der Vandalen. Erben des Imperiums in Nordafrika. von Zabern, Mainz 2009, ISBN 978-3-8053-4083-0, S. 98, isch s frooglig, öb das Diptychon wirklig dr Stilicho und si Familie daarstellt.

[1] Noch em Rainer Warland: Ein Bildnis Stilichos? Das Diptychon von Monza. In: Claus Hattler (Red.): Das Königreich der Vandalen. Erben des Imperiums in Nordafrika. von Zabern, Mainz 2009, ISBN 978-3-8053-4083-0, S. 98, isch s frooglig, öb das Diptychon wirklig dr Stilicho und si Familie daarstellt.

[1]