D Ulrike Ottinger (* 6. Juni1942 as Ulrike Weinberg z Konschtanz) isch e dytschi avantgardistischi, zytgessischi Chinschtleri. Mer chännt si vor allem as Filmmacheri, Mooleri un Fotograafi.
D Ottinger isch d Doochter vu dr Främdsproochekorreschpondänti Maria Weinberg un em Chunscht- un Dekorazioonsmooler Ulrich Ottinger un isch am Boodesee ufgwagse. No dr Mittler Ryyfi het si zeerscht e Leer bi re Bank gmacht.
Ab 1959 isch si Gaschtstudänti an dr Akademiy vu dr Chinscht z Minche gsii un het as Mooleri gschafft.
Vu 1962 bis 1968 het d Ottinger as Mooleri z Paris gläbt un gschafft un bim Johnny Friedlaender Radiertächnik studiert. Si het bi ne baar Pop-Art-Uusstellige mitgmacht un anne 1966 ire eerscht Draaibuech mit em Titel Die mongolische Doppelschublade gschriibe.
Wu si 1969 in d Bundesrepublik Dytschland retuurchuu isch, het si in Zämenaarbet mit em Filmseminar vu dr Universiteet Konschtanz dr Filmclub „Visuell“ grindet, wu si bis 1972 glaitet het. Si het e Galery un e Druckerei, wu derzue gheert het, ufböue, d „galeriepress“, wu si zytgnessischi Chunscht dermit editiert un si zue me Krischtallisationspunkt vu dr avantgardistische bildende Chunscht entwicklet het. Anne 1973 isch d Ulrike Ottinger wider uf Wescht-Berlin retuurgange, wu si hite no läbt.
Deert het si vyl Joor mit dr Schauspiileri un Szene-Chinschtleri Tabea Blumenschein zämegschafft, wu näbe dr Magdalena Montezuma, d Hauptdaarstelleri vu ire 1972 entstandene Film wooren isch. D Ottinger het en uusdruckstarke bizarr-surrealistische Filmstil entwicklet, wu gchännzaichnet gsii isch dur e Verzicht uf lineari Handligssträng un in Mäander verzellt. Chunschtvoll un esthetisch wäge magischi Filmbilder inszeniert. Dr Ottinger ire uukonvänzionälli un origineeri Fantasy schafft, handwäärchli solid un tächnisch brillant, als fuurt iberraschendi, uusdrucksstaarki un extravaganti Foorme in chreftige Faarbe un mit Gstalte, wu magnetisiere.
Scho ase chlai isch d Ottinger fasziniert gsii vu ussereuropäische Gsellschafte. In ire Dokumäntaar- un Spiilfilm findet mongoolischi un japaanischi Foormesprooch Uusdruck. D Ottinger het yydrickligi Dokumäntaarfilm iber asiatischi Kultuurchrais draait, odrunter s vierehalbstindig Wäärch China – die Künste – der Alltag un di aachtehalbstindig Produkzioon Taiga.
Im Rame vu dr Raie 100 Tage – 100 Gäste vu dr documenta 10 isch d Ottinger im Juli 1997 uf Kassel yyglaade woore un wider 2002 zue dr documenta 11. D Uusstellig „Floating Food“ het anne 2011 im Huus vu dr Kultuure vu dr Wält fir Ufsää gsoorgt.
Anne 2005 isch e Retroschpektiiv vu ire Fotografie im Dytsche Verlaag fir modäärni Chunscht unter em Titel: Ulrike Ottinger. Bildarchive. Fotografien 1970–2005 uusechuu.[1] Im Joor 2008 het dr Laurence Arthur Rickels, e Profässor an dr Universiteet vu Kalifornie, unter em Titel Ulrike Ottinger: the Autobiography of Art Cinema ne Iiberblick iber Lääben un Wäärch vu dr Chinschtleri publiziert. Im Buech wääre Interview mit dr Ottinger un Uusschnitt vu ire fotograafische Aarbete zuen ere Explorazioon vum Filmmache un dr Meegligkait vum Chunschtfilm zämebroocht.[2] Iri Film wääre reegelmääßig zue dr Berlinale yyglaade.
D Ottinger isch Mitgliid vu dr Europäische Filmakademy.[3] 2019 isch si yyglaade woore, Mitgliid in dr Academy of Motion Picture Arts and Sciences z wääre, wu dr Oscar vergit.[4] 2020 isch ere d Berlinale Kamera vu dr 70. Berlinale zuegsproche woore, wu ire neie Dokumentaarfilm Paris Calligrammes as Byydraag in dr Sekzioon Berlinale Special bresäntiert wiird.[5]
1994: Taiga. Erzählungen aus dem nördlichen Land der Mongolen. Hörspiel in sieben Teilen. Mit Wolfgang Condrus, Marianne Lochert, Hildegard Schmahl. Regie: Ulrike Ottinger. SWF/BR/SFB 1994.
1997: Exil Shanghaier Ghetto|Shanghai. Eine Hörmontage in sechs Teilen. Mit Christiane Bachschmidt, Patrick Blank, Hille Darjes, Wolfgang Hinze, Friedhelm Ptok, Margarete Salbach, Veronika Spindler, Helmut Wöstmann. Regie: Ulrike Ottinger. SWF/SFB 1997.
2012: Unter Schnee. Hörspiel in zwei Teilen. Mit Hanns Zischler, Yumiko Tanaka, Yuko Takemichi, Beate Hundsdörfer, Dietmar Herriger, Yoko Tawada, Hiroomi Fukuzawa, Norio Takasugi, Yasutsugu Shichi, Sumio Suga. Komposition: Yumiko Tanaka, Realisation: Ulrike Ottinger. BR Hörspiel und Medienkunst 2012. Als Podcast/Download im BR Hörspiel Pool.[7]
1981: Freak Orlando – Eine künstlerische Gesamtkonzeption. Installation und Fotografien. DAAD-Galerie, Berlin
1993: Taiga. Völkerkundemuseum Züri. Anderi Stazioone: Filmmuseum Düsseldorf, Reissmuseum Mannheim, u. a.
2000: Stills. David Zwirner Gallery, New York
2001: Sessions. Contemporary Fine Arts Galerie, Berlin bild-archive. Kunst – Werke, Berlin in Kooperation mit Filmkunsthaus Babylon und Arsenal, Berlin
2002: Documenta 11, Kassel
2004: Ulrike Ottinger. Bild Archive. Witte de With. Center for Contemporary Art, Rotterdam Faces, Found Objects, and Rough Riders. ArtPace, San Antonio/Texas
2005: En Face. Ursula Blickle Stiftung, Kraichtal – Unteröwisheim
2007: Film.kunst: Ulrike Ottinger. Museum für Film und Fernsehen, Berlin
2011: Haus der Kulturen der Welt | Berlin – Ulrike Ottinger 'Floating Food', eine Collage aus den Filmen Taiga, Johanna d'Arc of Mongolia und China. Die Künste – Der Alltag.
2012: Sammlung Goetz | München – Ulrike Ottinger 'Floating Food'
2018: "I’m a Believer. Pop Art und Gegenwartskunst aus dem Lenbachhaus und der KiCo Stiftung", Städtische Galerie im Lenbachhaus und Kunstbau München. Doo wäre Graafike vu dr Chinschtleri zaigt un kunserviert, wu Ändi 1960er Joor entstande sin un formaali Paralleele zue dr Pop Art ufwyyse.[8]
Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vu dere Version vum Artikel „Ulrike_Ottinger“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.