Vigilius

Dr Vigilius (* um 500; † 7. Juni 555) isch vu 537 bis zue sym Dod Papscht un Bischof vu Rom gsii. Vu dr 14 Päpscht vum 6. Johrhundert het är am lengschte amtiert.

Lääbe un Wirke

Dr Vigilius isch um s Johr 500 uf d Wält chuu un isch us ere wichtige Familie us dr Stadt Rom gsii. Sy Vater Johannes isch Konsul gsii, är sälber un sy Brueder Reparatus sin remischi Senatore gsii. Anne 531, im Johr vu syre Wie zum Diakon, het dr remisch Klerus ene päpschtlige Dekret zur Bstimmig vu dr Noofolg zuegstimmt, wu derno zum erschte Mol bi ihm aagwändet woren isch: Är isch vum Bonifatius II. as Noofolger designiert, aber wäge starke Widerständ gege di nei Regle wider verworfe wore. Unter em neie Papscht Agapitus I. isch dr Vigilius as Nuntius uf Konstantinopel gange, wun er schyns aagfange het mit em Monophysitismus z sympathisiere, wu vu dr Weschtchilche aigetli strikt abglähnt woren isch, im Oschte aber vyl Aahänger ghaa het. Wäge däm het en d Augusta Theodora, d Frau vum Chauser Justinian, noch em Dod vum Agapitus im April 536 as däm sy Noofolger favorisiert, un dr Chaiser het en uf Rom retuurgschickt. Dr Justinian het welle s remisch Gsamtrych widerhärstelle un het schyns ghofft, ass dr Vigilius si as neie Papscht em Monophysitismus duet aanechere, wu 451 uf em Konzil vu Chalcedon verurdailt woren isch, go em Schisma en Änd mache un d Chrischte im Remische Rych z aine.

Syter anne 535 het Chrieg gherrscht zwisch em Chaiser un dr Oschtgote, wu syter 493 Italie kuntrelliert hän, un Rom isch erscht im Dezämber 536 vu chaiserlige Druppe yygnuu wore. Bi dr Aachumft vum Vigilius in dr Stadt het no dr vum Oschtgotechenig Theodahad duregsetzt Silverius as Bischof antiert. Dr Vigilius isch no am 29. Merz 537 uf oschtremische Druck Gegepapscht glupft un isch schließli noch em Dod vum Silverius bal druf allgmain anerkännt wore.

Gege d Hoffnig vu dr Theodora het si dr Vigilius derno strikt gege dr Monophysitismus ufgstellt un si dodermit dr Position aabasst, wu in dr Weschtchilche dominiert het. Schließli het dr Chaiser Justinian zum d Monophysite fir sich z ginne d Schrifte vu drei Theologe, wu si d Monophysite bsundersch draa gsetrt ghaa hän, as nestorianisch verurdailt (Dreikapitelstryt). Die Erloss sin vum Vigilius un dr weschtlige Chilche as Aagriff uf d Bschliss vum Chalcedoner Konzil in eme Schrybe an dr Justinian vu anne 540 abglähnt un di pro-monophysitische Patriarche mitsamt em Anthimus as Häretiker verurdailt wore.

Dr mächtig Chaiser, wu als e dogmatischi Ainigung vu dr Chrischte im Rych het welle, het druf dr Vigilius 546 vu Gardesoldaten (excubitores) feschtnee un uf Konstantinopel bringe loo, wu dä zerscht 547 verdröuli un 553 schließli effetli zum Entsetze vu vyl weschtlige Bischef em Druck noogee un dr Verurdaoilig vu dr „drei Kapitel“ dur s Zwait Konzil vu Konstantinopel zuegstimmt het. Dr Vigilius het dr ihm aabote Vorsitz vum Konzil abglähnt ghaa un isch nit persenli uf dr Versammlig gsii, het aber alli Bschliss akzeptiert, wu mer syni gheime Zuegständnis vu 547 effetli vordrait ghaa het. Dodermit het s Konzil ekumenischi Giltigkait kriegt (un het si bis hite). Dr Vigilius het eso dr Autoritet vum remische Patriarchat fir Johrhundert Schade zuegfiegt. E baar Bischef z Italie hän die Bschliss aafangs nit akzeptiert, eso isch s zue me neie Schisma mit Rom chuu, wu e baar Johrzehnt duurt het. Dr Vigilius sälber isch uf dr Haimais am 7. Juni 555 z Syrakus uf Sizilie gstorbe.

Wäg sym Verhalte in däre Situation isch dr Vigilius 1300 Johr speter – im 19. Johrhundert – nomol wichtig wore: Im Stryt um di päpschtli Uufählbarkait isch är vu dr Gegner vu däm Dogma näb em Honorius I. as e Negativbyschpel aagfiert wore. Hite wird des wider vu dr Aahäng vum Marcel Lefebvre firiglupft, zue syre Verdaidigung wird aber au betont, ass dr Vigilius d Bschliss vu dr erschte vier ekumenische Konzilie ufrächt ghalte het.

Literatur

• Claire Sotinel: Vigilio. In: Massimo Bray (Hrsg.): Enciclopedia dei Papi. Band 1: Pietro, santo. Anastasio bibliotecario, antipapa. Istituto della Enciclopedia Italiana, Rom 2000, S. 512–529 (treccani.it).
• Josef Rist: Vigilius. In: Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (BBKL). Band 12, Herzberg 1997, ISBN 3-88309-068-9, Sp. 1383–1387.
• Ytrag in d Catholic Encyclopedia, Robert Appleton Company, New York 1913 (änglisch)

Weblink

Vorgänger	Amt	Nachfolger
Silverius	Papscht 537–555	Pelagius I.

Normdate: GND: 118768433 | LCCN: nr93010232 | SUDOC/IdRef: 128053437 | VIAF: 34810905

Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vu dere Version vum Artikel „Vigilius“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.