حقيقه

الحئيئة يعنى لما واحد يقول الصدق , ودى بتيجى من الشرف والايمان الكويس والاخلاص .

الفلاسفه مختلفين على معناها عشان كده تلاقيها معناها مطاط مره تلاقيها مرتبطة بالواقع ومره تلاقيها مرتبطة بالصح , عشان كده محدش يقدر يدعى انه معاه الحئيئة او على الاقل معاه الحئيئه كامله , انت مثلا شايف ان الحئيئة هى الصح يعنى اى شئ صح هو حئيئة ,وواحد تانى شايف ان الواقع هو الحئيئة , و فى ناس شايفة الحئيئة هى الصدق . والموضوع لسه فيه جدل ونظريات كتير هنذكر بعضها .
دا غير ان ممكن شخص شايف حاجه صح والمجتمع مش شايفها كده , والعكس .

نظريات حوالين الحقيقة

بتقول النظرية دى واتباعها ان الحئيئة بتيجى من علاقتها اصلا بالاشياء , وكانك حطت الاشياء فى ايد والاعتقادات بتاعة البشر فى ايد تانيه .
النظرية دى جايه من فلاسفةاليونان (الاغريق )زى سقراط و بلاتو و ارسطوطلس . اللى ربطوا بين الحئيئة وبين الاشياء اللى بتمثلها .
مثال على النظرية دى من الفيلسوف توماس أكوينس فى القرن التلاتاشر اللى عمل معادلة باسمه ان الحئيئة بتساوى الاشياء مع الفكر .وفى معادلة تانيه قال ان الشئ بيكون صح وحئيئى لما يكون له مقابل فى الطبيعة .
النظرية تبناها فلاسفه وعلما كتير بعد كده زى اسحاق اسرائيلى والفريد تارسكى .

بيعتقد اتباع النظرية دى ان الشئ بيكون حئيئى لما يكون له مقابل بحد معين من العناصر فى النظام العام , غالبا بتكون اكبر من الافتراضات المنطقية البسيطة .
و علشان كده هما بينظروا للنظام ككل , والعلما هعنا مختلفين هوا فيه نظام واحد اصلا ولا شوية انظمة !؟
اغلب فلاسفتها من العقلانيين زى سبنوفا و ليبينيز و هيجل والفيلسوف البريطانى برادلى .

اصحاب النظرية دى بيقولوا ان الحئيئة والصح اتكونوا كنتيجة اجتماعية , جايه من تراكم تاريخى وثقافى .
وبيقولوا ان التنوع فى الكائنات من اعراق واجناس وانواع مجاش غير عبر سنين وكمان الحئيئة زيهم اتبنت عبر السنين .
بالنسبه لهم التاريخ والثقافه هما اللى صنعوا الانسان مش العكس .
اشهر المؤيديين ليها هو الفيلسوف ماركس .

بيقولوا الحئيئة او الصح هو اللى يتفق عليه مجموعة من الناس سواء كان كل البشر او بس مجموعه منهم .
اشهر فلاسفتها هو جرجين هابيرماس و نيكولاس ريشر .

اشهر فلاسفتها فى القرن العشرين تشارليز بيرس اللى انشاها و ويليام جيمس وجون ديوى .
دول بيقولوا ان الواقع هو اللى بيفرض الحئيئة وبيشوفوا ان الحئيئة بالتالى متغيرة لان الواقع نفسه ممكن يتغير .

الفلاسفه بتوعها رفضوا انهم يربطوا الحئيئة لافتراضات عامه او جمل عامة ,انما الشئ ممكن يكون حئيئى لوحدة , يعنى 2+2=4 دا حئيئى وصح من غير ما نحتاج اننا نقول انها صح ومن غير اى افتراضات . وان الكلمة دى نفسها ملهاش لازمة لان 2+2=4دى حئيئة مجردة .