আলোচনী (ইংৰাজী: Magazine) হৈছে এখন সাময়িকী প্ৰকাশন। সাধাৰণতে নিয়মীয়া সময়সূচীত (প্ৰায়ে সাপ্তাহিক বা মাহেকীয়া) আলোচনী প্ৰকাশ কৰা হয়, য'ত বিভিন্ন ধৰণৰ বিষয়বস্তু থাকে। সাধাৰণতে বিজ্ঞাপনৰ দ্বাৰা, ক্ৰয় মূল্যৰ দ্বাৰা, প্ৰিপেইড চাবস্ক্ৰিপচনৰ দ্বাৰা বা তিনিটাৰ সংমিশ্ৰণৰ দ্বাৰা ইয়াৰ বিত্তীয় দিশটো চোৱা হয়।
"আলোচনী" শব্দটো মধ্য ফৰাচী magasinৰ পৰা আহিছে; যাৰ অৰ্থ "গুদাম, ডিপো, ষ্ট'ৰ"। যাৰ উৎপত্তি হৈছে ইটালীয় magazzinoৰ পৰা, আৰবী makhazinৰ পৰা, makhzanৰ বহুবচন অৰ্থাৎ "ষ্ট'ৰ হাউচ"ৰ পৰা।[3] ইয়াৰ মূল অৰ্থত "আলোচনী" শব্দটোৱে এটা সংৰক্ষণ স্থান বা যন্ত্ৰক বুজাইছিল।[3] লিখিত প্ৰকাশৰ ক্ষেত্ৰত ই লিখিত প্ৰবন্ধৰ সংকলনক বুজায়। ইয়াৰ দ্বাৰা বুজা যায় যে আলোচনী প্ৰকাশনসমূহে কিয় বাৰুদ আলোচনী, আগ্নেয়াস্ত্ৰ আলোচনী, আৰু ফৰাচী আৰু ৰাছিয়ান ভাষাত (ফৰাচী ভাষাৰ পৰা магазин হিচাপে গ্ৰহণ কৰা হৈছে), ডিপাৰ্টমেণ্ট ষ্ট’ৰৰ দৰে খুচুৰা বিক্ৰেতাসকলৰ সৈতে এই শব্দটো ভাগ কৰে। [4]
ছপা আলোচনীসমূহ মেইলৰ জৰিয়তে, বাতৰি কাকতৰ দোকান, কিতাপৰ দোকান বা অন্য বিক্ৰেতাৰ দ্বাৰা বিক্ৰীৰ জৰিয়তে, বা নিৰ্বাচিত স্থানত বিনামূলীয়া বিতৰণৰ জৰিয়তে বিতৰণ কৰিব পাৰি। ইলেক্ট্ৰনিক বিতৰণ পদ্ধতিসমূহৰ ভিতৰত ছ’চিয়েল মিডিয়া, ইমেইল, বাতৰি সংগ্ৰহকাৰী, আৰু প্ৰকাশনৰ ৱেবছাইট আৰু চাৰ্চ ইঞ্জিনৰ ফলাফলৰ দৃশ্যমানতা অন্তৰ্ভুক্ত হ’ব পাৰে। বিতৰণৰ বাবে পৰম্পৰাগত চাবস্ক্ৰিপচন ব্যৱসায়িক মডেলসমূহ তিনিটা মূল শ্ৰেণীত পৰে:
এই মডেলত আলোচনীখন পাঠকক এটা মূল্যত বিক্ৰী কৰা হয়, হয় প্ৰতি ইছ্যুৰ ভিত্তিত বা চাবস্ক্ৰিপচনৰ দ্বাৰা, য’ত বাৰ্ষিক মাচুল বা মাহেকীয়া মূল্য আদায় দিয়া হয় আৰু ইছ্যুসমূহ ডাকযোগে পাঠকলৈ প্ৰেৰণ কৰা হয়। মূল্য-আৰোপিত বিতৰণে নিৰ্ধাৰিত পাঠকৰ পৰিসংখ্যাৰ অনুমতি দিয়ে।[5][6]
কোনো মূল্য আৰোপ নকৰাকৈ আলোচনীৰ সংখ্যাসমূহ দিয়া হয়। যেনেঃ ষ্ট্ৰীট ডিচপেন্সাৰ, বিমান সংস্থাত, বা অন্য সামগ্ৰী বা প্ৰকাশনৰ সৈতে অন্তৰ্ভুক্ত কৰা হয়।
এইটোৱেই হৈছে বহুতো বাণিজ্যিক আলোচনীয়ে (উদ্যোগভিত্তিক সাময়িকী) ব্যৱহাৰ কৰা আৰ্হি যিবোৰ কেৱল যোগ্যতাসম্পন্ন পাঠকসকলক বিতৰণ কৰা হয়। ছপা মাধ্যমৰ সৈতে জড়িত খৰচৰ বাবে (যেনেঃ প্ৰিণ্টিং আৰু ডাক খৰচ), প্ৰকাশকে অনুৰোধ কৰা সকলোকে বিনামূলীয়া কপি বিতৰণ কৰিব নোৱাৰিব। ইয়াৰ পৰিৱৰ্তে, তেওঁলোকে নিয়ন্ত্ৰিত প্ৰচলনৰ অধীনত কাম কৰে, ব্যৱসায়ৰ সদস্য হিচাপে প্ৰতিজন ব্যক্তিৰ অৰ্হতাৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি কোনে বিনামূলীয়া চাবস্ক্ৰিপচন লাভ কৰিব পাৰে সেইটো নিৰ্ণয় কৰে (আৰু ক্ৰয় কৰাৰ সম্ভাৱনা, উদাহৰণস্বৰূপে, চাকৰিৰ পদবীৰ পৰা নিৰ্ধাৰণ কৰা অনুসৰি, কৰ্পৰেট ক্ৰয় কৰ্তৃত্ব থকাৰ সম্ভাৱনা)।[7] ই অপচয়, ছপা আৰু বিতৰণ খৰচৰ পৰা প্ৰকাশনক হাত সৰুৱাব পাৰে। এই পিছৰ আৰ্হিটো ৱৰ্ল্ড ৱাইড ৱেবৰ উত্থানৰ আগতে বহুলভাৱে ব্যৱহাৰ কৰা হৈছিল আৰু এতিয়াও কিছুমান সংস্থাৰ দ্বাৰা ইয়াক ব্যৱহাৰ কৰা হৈছে। উদাহৰণস্বৰূপে, যুক্তৰাজ্যত, কেইবাখনো কম্পিউটাৰ-উদ্যোগৰ আলোচনীয়ে এই আৰ্হি ব্যৱহাৰ কৰে, য'ত কম্পিউটাৰ সাপ্তাহিক আৰু কম্পিউটিং অন্তৰ্ভুক্ত, আৰু বিত্তীয় ক্ষেত্ৰত, ৱাটাৰ্ছ মেগাজিন অন্যতম। বিশ্ব সংবাদ মাধ্যম উদ্যোগৰ বাবে, এটা উদাহৰণ হ'ব ভিডিঅ'এজ ইণ্টাৰনেচনেল।।[উদ্ধৃতিৰ প্ৰয়োজন]
আলোচনীৰ আদিম উদাহৰণ আছিল এৰবাউলিচে মোনাথছ আনটেৰেডুংগেন। এখন সাহিত্যিক আৰু দৰ্শন আলোচনী, যি ১৬৬৩ চনত জাৰ্মানীত মুকলি কৰা হৈছিল।[8] ১৭৩১ চনত লণ্ডনত প্ৰথম প্ৰকাশ পোৱা জেণ্টলমেনছ মেগাজিন আছিল প্ৰথমখন সাধাৰণ স্বাৰ্থৰ আলোচনী।[9] এডৱাৰ্ড কেভে, যিয়ে "চিলভানাছ আৰ্বান" নামৰ কলম নামেৰে দ্য জেণ্টলমেনছ মেগাজিন সম্পাদনা কৰিছিল, তেওঁ প্ৰথমে "আলোচনী" শব্দটো এটা সামৰিক ভঁৰালৰ উপমাত ব্যৱহাৰ কৰিছিল।[10] উদ্ধৃতিটো আছিল: "এটা মাহেকীয়া সংগ্ৰহ, আলোচনীৰ দৰে সাঁচিবলৈ"।[11] ১৮৪২ চনত হাৰ্বাৰ্ট ইংগ্ৰামৰ দ্বাৰা প্ৰতিষ্ঠা কৰা দ্য ইলাষ্ট্ৰেটেড লণ্ডন নিউজ আছিল প্ৰথমখন চিত্ৰাংকিত সাপ্তাহিক বাতৰি আলোচনী।[9]