স্পেইনত নাৰীৰ (ইংৰাজী: Women in Spain) মৰ্যাদা দেশখনৰ আদিম ইতিহাস, সংস্কৃতি আৰু সামাজিক নীতি-নিয়মৰ পৰাই বিকশিত হৈছে। ২০ শতিকাৰ শেষৰ ফালে স্পেইন ৰাষ্ট্ৰ ফ্ৰাংকোবাদী স্পেইন (১৯৩৯-১৯৭৫)ৰ পৰা (যি সময়ত নাৰীৰ অধিকাৰ অতিশয় বাধাপ্ৰাপ্ত আছিল) এনে এখন গণতান্ত্ৰিক সমাজলৈ পৰিৱৰ্তন ঘটিছে য’ত লিংগ সমতা এক মৌলিক নীতি হিচাপে বিবেচিত।সেইবাবেই যোৱা দশকবোৰত স্পেইনৰ সমাজত মহিলাৰ অৱস্থা বহুখিনি উন্নত হৈছে। স্পেইনৰ জনসংখ্যাত মহিলাৰ সংখ্যা পুৰুষতকৈ ৯ লাখ বেছি৷ (২০১৭ চনৰ জুলাই মাহলৈকে)।[1] ১৯৭৮ চনত গীৰ্জা আৰু ৰাষ্ট্ৰৰ পৃথকীকৰণ প্ৰতিষ্ঠা নোহোৱা পৰ্যন্ত স্পেইনৰ কেথলিক গীৰ্জাই সমাজত নাৰীৰ ভূমিকা সম্পৰ্কে চৰকাৰী মতামতৰ ক্ষেত্ৰত মুখ্য ভূমিকা পালন কৰি আহিছে।
১৯৯০ চনৰ মাজভাগত স্পেইনত সহবাসক (cohabitation) "প্ৰান্তীয়" পৰিঘটনা হিচাপে বৰ্ণনা কৰা হৈছিল যদিও ১৯৯০ চনৰ পৰা সহবাসৰ সংখ্যা বহু পৰিমাণে বৃদ্ধি পাইছে৷[2] ২০১৫ চনত ৪৪.৪% জন্ম বিবাহ-বৰ্হিভূত আছিল।[3] ২০০৮ চনৰ ইউৰোপীয় মূল্যবোধৰ অধ্যয়ন (EVS)ত "বিবাহ এটা পুৰণি প্ৰতিষ্ঠান" শীৰ্ষক কথাটোৰ প্ৰতি একমত হোৱা স্পেনিছ উত্তৰদাতাৰ শতকৰা হাৰ আছিল ৩১.২%।[4] ২০০৫ চনত স্পেইনে সমলিংগ বিবাহক বৈধতা প্ৰদান কৰে।
বৰ্তমান স্পেইনত জন্ম আৰু প্ৰজননৰ হাৰ বিশ্বৰ ভিতৰতে আটাইতকৈ কম৷[5]। এটা বা দুটা সন্তানৰ পৰিয়াল আটাইতকৈ বেছি। কেৱল অনুপ্ৰৱেশেহে এনে পৰিস্থিতিৰ মাজত ভাৰসাম্য ৰক্ষা কৰিব পাৰে৷ একে সময়তে স্পেনিছ সমাজত নতুন মূল্যবোধ আৰু জীৱনশৈলীৰ অন্তৰ্ভুক্তি হৈছে। ২০১৫ চনলৈকে স্পেইনত প্ৰতিগৰাকী মহিলাৰ মুঠ প্ৰজননৰ হাৰ আছিল ১.৪৯ টা সন্তান/জন্ম,[6]যিটো প্ৰতিস্থাপনৰ হাৰৰ তলত।
অভিভাৱকৰ ছুটীৰ ক্ষেত্ৰত স্পেইনৰ নীতি অনুসৰি প্ৰতিজন পিতৃ-মাতৃৰ বাবে ১৬ সপ্তাহৰ বেতনযুক্ত ছুটী দিয়া হৈছে [7] যিটো হস্তান্তৰযোগ্য নহয়৷ লগতে অতিৰিক্ত বিনা বেতনে ছুটী দিয়া হৈছে (excedencia por cuidado de hijo menor de 3 años)।[8]এই নীতি বিতৰ্কিত, কাৰণ সমান অ-হস্তান্তৰযোগ্য দৰমহাযুক্ত ছুটীয়ে স্পেইনক মাতৃৰ বাবে আটাইতকৈ কম দৰমহা পোৱা ছুটীৰ দেশ হিচাপে গঢ়ি তুলিছে৷ কিন্তু পিতৃৰ বাবে আটাইতকৈ বেছি দৰমহা পোৱা ছুটীৰ ভিতৰত ইউৰোপৰ অন্যতম দেশ হৈছে স্পেইন।[9] সমৰ্থকসকলে যুক্তি আগবঢ়ায় যে ইয়াৰ দ্বাৰা লিংগ সমতা আৰু দায়িত্বৰ সমান অংশীদাৰিত্ব প্ৰসাৰিত হয়, আনহাতে বিৰোধীসকলে যুক্তি আগবঢ়ায় যে ইয়াৰ দ্বাৰা স্তনপানৰ দৰে প্ৰসৱৰ সৈতে জড়িত জৈৱিক পাৰ্থক্যৰ লগতে সামাজিক বাস্তৱতাৰ হিচাপ দিয়া নহয়।[9]
ফ্ৰাংকোৰ যুগত নাৰীৰ বিৰুদ্ধে হোৱা হিংসা সাধাৰণ আছিল আৰু ইয়াক আওকাণ কৰা হৈছিল। ১৯৬৩ চনৰ আগতে যিসকল স্বামী আৰু পিতৃয়ে নিজৰ পত্নী আৰু কন্যাক হত্যা কৰিছিল, যিসকলক তেওঁলোকে ব্যভিচাৰ বা বিবাহৰ পূৰ্বে যৌন সম্পৰ্ক স্থাপন কৰা বুলি আৱিষ্কাৰ কৰিছিল, তেওঁলোকে কেৱল ডেষ্টিয়েৰ'ৰ প্ৰতীকী শাস্তিহে লাভ কৰিছিল।[10]১৯৭৮ চনত ব্যভিচাৰক অপৰাধমুক্ত কৰা হয়, যেতিয়া স্পেইনত মহিলাৰ বিৰুদ্ধে বৈষম্যমূলক ব্যভিচাৰৰ আইন বাতিল কৰা হয়।[11][12]১৯৮৫ চনত এই আইনখনে নাবালক ছোৱালীক নিৰ্যাতনমূলকভাৱে ৰাজ্যৰ জিম্মাত লোৱাৰ প্ৰথাৰ অন্ত পেলায়, কাৰণ ইয়াৰ দ্বাৰা নাবালকক নিজৰ সুৰক্ষাৰ বাবে ৰাষ্ট্ৰৰ নিয়ন্ত্ৰণত ৰখাৰ অনুমতি দিয়া হোৱা নাছিল।[13]
ফ্ৰাংকো শাসনৰ পতনৰ পিছত স্পেইনে নাৰীৰ ওপৰত হোৱা হিংসাৰ সমস্যাটো সমাধানৰ বাবে বহু পদক্ষেপ গ্ৰহণ কৰিছে। ১৯৯২ চনত উচ্চতম ন্যায়ালয়ে ৰায় দিছিল যে বিবাহৰ ভিতৰত যৌন সম্পৰ্ক সন্মতিসূচক হ’ব লাগিব আৰু বিবাহত যৌনতাক যৌন কাৰ্যকলাপৰ ক্ষেত্ৰত নিজৰ সিদ্ধান্ত লোৱাৰ স্বাধীনতাৰ নীতিৰ পোহৰত বুজিব লাগিব৷ তেনে কৰাৰ ফলত ই নিম্ন আদালতে পত্নীক ধৰ্ষণ কৰাৰ দোষী সাব্যস্ত কৰা এজন ব্যক্তিৰ দোষী সাব্যস্ত হোৱাৰ কথা সমৰ্থন কৰিছিল।[14] ২০০৪ চনত লিংগ হিংসাৰ বিৰুদ্ধে সংহত সুৰক্ষা ব্যৱস্থাৰ ওপৰত ২৮ ডিচেম্বৰৰ জৈৱিক আইন ১/২০০৪ (Ley Orgánica 1/2004, de 28 de diciembre, de Medidas de Protección Integral contra la Violencia de Género) প্ৰণয়ন কৰা হয়।[15]