কাৰ্গিল | |
---|---|
চহৰ | |
স্থানাংক: সাঁচ:স্থানাঙ্ক | |
দেশ | ভাৰত |
ৰাজ্য | জম্মু আৰু কাশ্মীৰ |
জিলা | কাৰ্গিল জিলা |
জিলা প্ৰশাসক | বিকাশ কুণ্ডল, আইএএসএস |
কালি | |
• মুঠ |
14,086 km2 (5,439 sq mi) |
উচ্চতা | ২,৬৭৬ মিটাৰ (৮,৭৮০ ফুট) |
জনসংখ্যা | |
• মুঠ |
9,944 |
• ঘনত্ব | 0.71/km2 (1.8/sq mi) |
কাৰ্গিল (ইংৰাজী: Kargil) হৈছে ভাৰতৰ কেন্দ্ৰীয় শাসিত অঞ্চল লাডাখৰ এখন চহৰ আৰু শীতকালীন ৰাজধানী। ইয়াৰ উপৰিও ই কাৰ্গিল জিলাৰ মুখ্য কাৰ্যালয়। লেহৰ পিছতে ই লাডাখৰ দ্বিতীয় বৃহত্তম চহৰ। কাৰ্গিল জম্মু-কাশ্মীৰৰ শ্ৰীনগৰৰ পৰা ২০৪ কিলোমিটাৰ (১২৭ মাইল) পূবে, আৰু লেহৰ পৰা ২৩৪ কিলোমিটাৰ (১৪৫ মাইল) পশ্চিমে অৱস্থিত। ই সুৰু নদীৰ পাৰত ৱাখা ৰং নদীৰ সৈতে সংগমস্থলীৰ ওচৰত অৱস্থিত,ৱাখা ৰং নদীয়ে লেহলৈ যোৱাৰ আটাইতকৈ সুলভ পথ প্ৰদান কৰে।
কাৰ্গিলৰ লোকসকলে অৱশ্যে এই নামটো খাৰ(গড়) আৰু ৰকিল(কেন্দ্ৰ)ৰ সৈতে সম্পৰ্কিত কৰি বহু দুৰ্গৰ মাজত এক কেন্দ্ৰীয় স্থান হিচাপে ব্যাখ্যা কৰে। ৰাধিকা গুপ্তাই মতামত দিছে যে শ্ৰীনগৰ, লেহ আৰু স্কাৰ্ডুৰ পৰা সমদূৰত্বৰ ঠাই হোৱা বাবে ই এক উপযুক্ত বৰ্ণনা।[3]
লাডাখ ক্ৰনিকলছত কাৰ্গিলৰ নাম Wylie: dkar skyil, THL: kar kyil বুলি বানান কৰা হৈছে।[4] শব্দটোৰ অৰ্থ উজ্জ্বল বা স্বাস্থ্যকৰ বিস্তৃতি বুলি ব্যাখ্যা কৰিব পাৰি।[5]
আধুনিক বাতৰি কাকতত এই নামটোৰ বানান Wylie: dkar `khyil, THL: kar khyil বুলি কোৱা হয়। ইয়াক উজ্জ্বল বা স্বাস্থ্যকৰ পাহাৰীয়া এলেকা বুলিও ব্যাখ্যা কৰিব পাৰি। এই বাক্যাংশটো তিব্বতী সাহিত্যত প্ৰায়ে ব্যৱহৃত হোৱা দেখা যায়।[6][7]
সোদ উপত্যকাত ১৬ বা ১৭ শতিকাৰ ভিতৰত সোদ পাছাৰী (Wylie: sod pa sa ri, বৰ্তমান পাছাৰ খাৰ নামেৰে জনাজাত) নামৰ এটা শক্তিশালী দুৰ্গ আছিল। ই "নিম্ন পুৰিগ" নিয়ন্ত্ৰণ কৰিছিল, য'ত সোদ উপত্যকা, ৱাখা ৰঙৰ নিম্নাংশ আৰু সম্ভৱতঃ কাৰ্গিল অৱবাহিকা আছিল।[8][9] ১৮ বা ১৯ শতিকাৰ ভিতৰত ইয়াৰ এটা উপ-শাখাও আছিল ৱাখা ৰং উপত্যকাৰ কাৰ্গিল চহৰৰ দক্ষিণ-পূব দিশত থকা পশকুমত।
কাৰ্গিলৰ গড় উচ্চতা ২,৬৭৬ মিটাৰ (৮,৭৮০ ফুট), আৰু ই চুৰু নদীৰ পাৰত (সিন্ধু) অৱস্থিত। কাৰ্গিল চহৰখন শ্ৰীনগৰৰ পৰা ২০৫ কিলোমিটাৰ (১২৭ মাইল) দূৰত অৱস্থিত, এল অ' চিৰ ওপৰেৰে উত্তৰ অঞ্চলৰ ফালে। হিমালয়ৰ অন্যান্য অঞ্চলৰ দৰে কাৰ্গিলৰ জলবায়ু নাতিশীতোষ্ণ। গ্ৰীষ্মকাল গৰম আৰু শীতল ৰাতি, আনহাতে শীতকাল দীঘলীয়া আৰু ঠাণ্ডা আৰু উষ্ণতা প্ৰায়ে −২০ °C (−৪ °F) তললৈ নামি যায়।
ৰাষ্ট্ৰীয় ঘাইপথ ১ডিয়ে কাৰ্গিলক লেহ আৰু শ্ৰীনগৰৰ সৈতে সংযোগ কৰে। পথটো ভালদৰে ৰক্ষণাবেক্ষণ কৰা হয় যদিও শীতকালত ভূমিস্খলন আৰু বৰফ পৰাৰ ফলত পথটো মাজে মাজে ক্ষতিগ্ৰস্ত হয়।
বাছেৰে লাডাখ আৰু জম্মু-কাশ্মীৰৰ অন্যান্য চহৰ-নগৰৰ সৈতে কাৰ্গিলৰ সুসংযোগ আছে। লেহ, শ্ৰীনগৰ, আৰু অঞ্চলটোৰ আন আন ডাঙৰ চহৰৰ পৰা দৈনিক বাছ চলাচল কৰে। বাছ যাত্ৰা দীঘলীয়া আৰু ক্লান্তিকৰ হ’ব পাৰে যদিও ই এক সুলভ বিকল্প।
|title=
specified when using {{Cite web}}".
|title=
specified when using {{Cite web}}".