নৰ্ছ, নৰ্ডিক বা স্কেণ্ডিনেভিয়ান (ইংৰাজী: Norse, Nordic, বা Scandinavian) পৌৰাণিক কাহিনী হৈছে উত্তৰ জাৰ্মানীয় জনগোষ্ঠীৰ অন্তৰ্গত শ্ৰুতিকথাৰ সমষ্টি, যিবোৰ পুৰণি নৰ্ছ ধৰ্মৰ পৰা উদ্ভৱ হৈ স্কেণ্ডিনেভিয়াৰ খ্ৰীষ্টানীকৰণৰ পিছৰ পৰা আধুনিক যুগৰ নৰ্ডিক লোককথালৈকে অব্যাহত আছে। জাৰ্মানীয় পৌৰাণিক কাহিনীৰ উত্তৰতম সম্প্ৰসাৰণ আৰু প্ৰাক-জাৰ্মানিক লোককথাৰ পৰা উদ্ভৱ হোৱা নৰ্ছ পৌৰাণিক কাহিনীত মধ্যযুগীয় পাণ্ডুলিপি, প্ৰত্নতাত্ত্বিক উপস্থাপন আৰু লোক পৰম্পৰাকে ধৰি পৌত্তলিক যুগৰ আগৰ আৰু পিছৰ বিভিন্ন উৎসৰ পৰা আহৰণ কৰা বিভিন্ন দেৱতা, সত্তা আৰু নায়কৰ কাহিনীৰে গঠিত। নৰ্ছ পৌৰাণিক কাহিনীৰ উৎস গ্ৰন্থসমূহত বিজুলীৰ দেৱতা থৰ, থৰৰ পিতৃ অডিন, দেৱী ফ্ৰেইজা আৰু আন অসংখ্য দেৱতাৰ উল্লেখ কৰা হৈছে।
প্ৰচলিত নৰ্ছ পৌৰাণিক কাহিনীসমূহৰ অধিকাংশতে দেৱতাৰ দুৰ্দশা আৰু মানৱতা আৰু জোটুনৰ দৰে সম্ভৱতঃ দেৱতাৰ বন্ধু, প্ৰেমিক, শত্ৰু বা পৰিয়ালৰ সদস্যৰ দৰে আন কেইবাটাও সত্তাৰ সৈতে তেওঁলোকৰ পাৰস্পৰিক ক্ৰিয়াৰ ওপৰত কেন্দ্ৰিত। নৰ্ছ পৌৰাণিক কাহিনীৰ মহাবিশ্বত নখন জগত থাকে যিবোৰে এজোপা কেন্দ্ৰীয় পবিত্ৰ গছ ইগড্ৰাচিলৰ চাৰিওকাষে বিদ্যমান। সময়ৰ একক আৰু ব্ৰহ্মাণ্ডবিজ্ঞানৰ উপাদানসমূহক দেৱতা বা সত্তা হিচাপে ব্যক্তিত্বৰূপ প্ৰদান কৰা হয়। ব্ৰহ্মাণ্ড সৃষ্টিৰ শ্ৰুতিকথাত বিভিন্ন ৰূপৰ কথা কোৱা হৈছে, য’ত আদিম সত্তা য়মিৰৰ মাংসৰ পৰা পৃথিৱীখন সৃষ্টি কৰা হৈছে আৰু প্ৰথম দুজন মানুহ হৈছে আস্ক আৰু এম্বলা। দেৱতা আৰু তেওঁলোকৰ শত্ৰুৰ মাজত যেতিয়া এক অপৰিসীম যুদ্ধ হ’ব আৰু পৃথিৱীখন জুইৰ শিখাৰে আবৃত হৈ পৰিব, তাৰ পিছত এই জগতবোৰৰ পুনৰ জন্ম হ’ব বুলি ভৱিষ্যদ্বাণী কৰা হৈছে। যুদ্ধৰ অন্তত জীয়াই থকা দেৱতাসকল এক লগ হ’ব, ভূমি উৰ্বৰ আৰু সেউজীয়া হ’ব, আৰু দুজন মানুহে পৃথিৱীখনত পুনৰ জনবসতি স্থাপন কৰিব।
নৰ্ছ পৌৰাণিক কাহিনী ১৭ শতিকাত মূল গ্ৰন্থসমূহে ইউৰোপৰ বৌদ্ধিক মহলৰ দৃষ্টি আকৰ্ষণ কৰাৰ পৰাই পণ্ডিতসকলৰ বাবে আগ্ৰহৰ বিষয়বস্তু হৈ আহিছে। তুলনামূলক পৌৰাণিক কাহিনী আৰু ঐতিহাসিক ভাষাবিজ্ঞানৰ জৰিয়তে জাৰ্মানীয় পৌৰাণিক কাহিনীৰ উপাদান প্ৰাক-ভাৰতীয়-ইউৰোপীয় পৌৰাণিক কাহিনীতো বিয়পি পৰা দেখা যায়। আধুনিক যুগত ৰোমাণ্টিক ভাইকিং পুনৰুজ্জীৱনে বিষয়টোৰ প্ৰতি আগ্ৰহ পুনৰ জগাই তুলিছিল আৰু নৰ্ছ পৌৰাণিক কাহিনীৰ উল্লেখ এতিয়া সমগ্ৰ আধুনিক জনপ্ৰিয় সংস্কৃতিত দেখা পোৱা যায়। জাৰ্মানীয় নব্য পৌত্তলিকবাদৰ অনুগামীসকলৰ ধৰ্মীয় প্ৰেক্ষাপটত কাহিনীবোৰে আৰু অধিক পুনৰুজ্জীৱিত হৈ উঠিছে।
নৰ্ছ জনগোষ্ঠীৰ ঐতিহাসিক ধৰ্মক সাধাৰণতে নৰ্ছ পৌৰাণিক কাহিনী বা নৰ্ছ শ্ৰুতিকথা বুলি কোৱা হয়। আন শব্দসমূহ হ'ল স্কেণ্ডিনেভিয়ান পৌৰাণিক কাহিনী,[1][2][3] উত্তৰ জাৰ্মানীয় পৌৰাণিক কাহিনী[4] বা নৰ্ডিক পৌৰাণিক কাহিনী।[5]
নৰ্ছ পৌৰাণিক কাহিনী মূলতঃ ইউৰোপীয় মধ্যযুগত স্কেণ্ডিনেভিয়ান জনসাধাৰণে কোৱা উত্তৰ জাৰ্মানীয় ভাষা আৰু আধুনিক স্কেণ্ডিনেভিয়ান ভাষাৰ পূৰ্বপুৰুষ পুৰণি নৰ্ছৰ উপভাষাত পোৱা যায়। এই পুৰণি নৰ্ছ গ্ৰন্থসমূহৰ অধিকাংশই আইচলেণ্ডত সৃষ্টি কৰা হৈছিল, য'ত দ্বীপটোৰ প্ৰাক-খ্ৰীষ্টান বাসিন্দাসকলৰ পৰা উদ্ভৱ হোৱা মৌখিক পৰম্পৰা সংগ্ৰহ কৰি পাণ্ডুলিপিত লিপিবদ্ধ কৰা হৈছিল। এয়া মূলতঃ ত্ৰয়োদশ শতিকাত সংঘটিত হৈছিল। আইচলেণ্ডৰ শিক্ষাবিদ, আইন বক্তা আৰু ইতিহাসবিদ স্ন'ৰী ষ্টাৰলুচনে ত্ৰয়োদশ শতিকাত সংকলন কৰা গদ্য এড্ডা আৰু ত্ৰয়োদশ শতিকাত বেনামীভাৱে সংকলিত পূৰ্বৰ পৰম্পৰাগত সামগ্ৰীৰ কবিতা সংকলন কাব্যিক এড্ডা হৈছে নৰ্ছ শ্ৰুতিকথাৰ মূল উৎস গ্ৰন্থ।[6]