মহাৰাষ্ট্ৰত প্ৰস্তুত কৰা ফুচকা বা পানীপুৰি | |
অন্য নাম | পানীপুৰি, গোলগপ্পা, পানী কে পৰাঠে, পানী কে ভট্টে, গপছপ, পালডি |
---|---|
প্ৰকাৰ | মুখৰোচক খাদ্য |
উৎপত্তিৰ স্থান | ভাৰতীয় উপমহাদেশ |
অঞ্চল | বাংলাদেশ, ভাৰত, পাকিস্তান |
মুখ্য উপাদান | আটা, চুজি মচলাযুক্ত পানী, পিয়াজ, আলু |
ফুচকা এবিধ অতি জনপ্ৰিয় সুস্বাদু দক্ষিণ এচিয় মুখৰোচক খাদ্যবিশেষ। বাংলাদেশ আৰু ভাৰতৰ প্ৰায় সকলোতে এইবিধ খাদ্যৰ প্ৰচলন আছে। অঞ্চলভেদে ই বিভিন্ন নামেৰে পৰিচিত; যেনে উত্তৰ ভাৰতত ইয়াৰ পৰিচয় গোলগাপ্পা হিচাপে, আৰু পশ্চিম ভাৰতত (যেনে মহাৰাষ্ট্ৰত) ইয়াৰ নাম পানীপুৰি (হিন্দী: पानीपूरी)।
সাধাৰণতে আটা আৰু চুজিৰ দ্বাৰা প্ৰস্তুত কৰা এটা গোলাকৃতিৰ কৰ্কৰীয়া সৰু লুচিৰ মাজত মচলাযুক্ত সিজোৱা আলুৰ পুৰ ভৰাই তেঁতেলী পানীৰ সৈতে ফুচকা পৰিবেশন কৰা হয়। বিভিন্ন অঞ্চলত ফুচকাৰ নাম আৰু পৰিবেশনৰ ৰীতি ভিন-ভিন। কোনো কোনো অঞ্চলত তেঁতেলী পানীৰ পৰিবৰ্তে পদিনামিশ্ৰিত পানী ব্যবহৃত হয়। পশ্চিমবংগত ফুচকাৰ পুৰ হিচাবে ব্যৱহৃত আলুত পিয়াঁজৰ প্ৰচলন নাথাকিলেও ভাৰতৰ উৰিষ্যা প্ৰদেশত পিয়াঁজ ফুচকাৰ এটা অন্যতম উপকৰণ। সমগ্ৰ দেশতে দৈ-ফুচকা অৰ্থাৎ দৈৰ পানীৰ সৈতে পৰিৱেশিত ফুচকাৰ প্ৰবল জনপ্ৰিয়তা দেখা গৈছে।
ভাৰতৰ বিভিন্ন অঞ্চলত বিভিন্ন পদ্ধতিত ফুচকা প্ৰস্তুত হয়। পশ্চিমবংগত ফুচকা প্ৰস্তুতিৰ ক্ষেত্ৰত সাধাৰণত যি পদ্ধতি অনুসৰণ হয় সেইটো ইয়াত দিয়া হ'ল।
ফুচকাৰ পাপড়িত এটি সৰু ছিদ্ৰ কৰি তাৰ ভিতৰত মচলাযুক্ত আলুৰ পুৰ ভৰাই দিয়া হয়। তাৰপিছত পুৰ ভৰ্তি ফুচকা তেঁতেলীযুক্ত পানীত ডুবাই ফুচকা পৰিবেশন কৰা হয়। পথৰ কাষৰ অস্থায়ী ফুচকাৰ দোকানত ফুচকা উপস্থাপনৰ এই ৰীতিয়েই অধিক প্ৰচলিত। কিন্তু স্থায়ী দোকান বা ৰেস্তোৰাঁত প্লেটত পুৰ ভৰ্তি শুকান ফুচকা দিয়া হয় আৰু এটি পৃথক পাত্ৰত টেঙাপানী অথবা চাটনি দিয়া হয়।
চুৰমুৰ ফুচকাৰ সমগোত্ৰীয় এবিধ খাদ্য আৰু ফুচকা বিক্ৰেতাৰ ওচৰতেই লভ্য। সাধাৰণতে ফুচকা ভজাৰ সময়ত ফুচকাৰ যি পাপড়ি পৰ্যাপ্ত পৰিমাণে ফুলি নুঠে, সেইসমূহেই চুৰমুৰৰ উপাদান হিচাপে ব্যৱহৃত হয়। সিজোৱা আলু চাৰিকোণীয়াকৈ বা সৰু সৰুকৈ কাটি তাত ফুচকাত ব্যবহৃত সকলো মচলা সানি আৰু ওপৰত পাপড়িসমূহ ভাঙি মিহলি কৰি চুৰমুৰ প্ৰস্তুত কৰা হয়। ই ফুচকাৰ সমানেই সুস্বাদু আৰু জনপ্ৰিয়।
ৱিকিমিডিয়া কমন্সত ফুচকা সম্পৰ্কীয় মিডিয়া ফাইল আছে। |