Ómicron Serpentis

Ómicron Serpentis
Datos d'observación
(Dómina J2000.0)
Constelación Serpens
Ascensión reuta (α) 17h 41min 24,87s
Declinación (δ) -12º 52’ 31,1’’
Mag. aparente (V) +4,24
Carauterístiques físiques
Clasificación estelar A2Va
Masa solar 2,1 M☉
Radiu (1,8 R☉)
Magnitú absoluta +0,61
Gravedá superficial 3,82 (log g)
Lluminosidá 41 L☉
Temperatura superficial 8452 K
Metalicidá [Fe/H] = -0,35
Astrometría
Velocidá radial -30,0 km/s
Distancia 173 años lluz (53 pc)
Paralax 18,83 ± 0,25 mas
Referencies
SIMBAD enllaz
NStED enllaz
Otres designaciones
56 Serpentis / HD 160613 / HR 6581 / HIP 86565 / SAO 160747 / BD-12 4808
[editar datos en Wikidata]

Ómicron Serpentis (ο Ser / 56 Serpentis)[1] ye una estrella na constelación de Serpens, asitiada en Serpens Cauda —la cola de la culiebra—. Alcuéntrase a 173 años lluz del Sistema Solar.

Ómicron Serpentis ye una estrella de la secuencia principal de tipu espectral A2Va con una temperatura efectivo de 8452 K. La so lluminosidá ye 41 vegaes superior a la lluminosidá solar, siendo por tanto más lluminosa qu'otres estrelles asemeyaes como ι Centauri o Alfecca Meridiana (α Coronae Australis), mas non tanto como Chertan (θ Leonis), estrella que paez tar entrando na fase de subxigante. Con un diámetru un 80% más grande que'l diámetru solar,[2] xira sobre sigo mesma con una velocidá de rotación proyeutada de 112,6 km/s,[3] 56 vegaes más apriesa que'l Sol. Tien una masa 2,10 vegaes mayor que la masa solar.

Ómicron Serpentis presenta una metalicidá considerablemente menor que la solar ([Fe/H] = -0,35). De 18 elementos evaluaos, dalgunos, como sodiu, escandiu y itriu, son más abondosos que nel Sol ([Na/H] = +0,45). Sicasí, la mayor parte siguen la mesma pauta que'l fierro, destacando'l exiguo conteníu d'estronciu, malapenes un 15% del atopáu nel Sol.[4]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. ↑ Omicron Ser -- Variable Star of delta Sct type (SIMBAD)
  2. ↑ Omicron Serpentis (CADARS)
  3. ↑ Díaz, C. G.; González, J. F.; Levato, H.; Grosso, M. (2011). «Accurate stellar rotational velocities using the Fourier transform of the cross correlation maximum». Astronomy and Astrophysics 531. A143. http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2011A%26A...531A.143D&db_key=AST&nosetcookie=1. 
  4. ↑ Erspamer, D.; North, P. (2003). «Automated spectroscopic abundances of A and F-type stars using echelle spectrographs. II. Abundances of 140 A-F stars from ELODIE». Astronomy and Astrophysics 398. páxs. 1121-1135. http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2003A%26A...398.1121Y&db_key=AST&nosetcookie=1. 



Coordenaes: Sky map 17h 41m 24.873s, -12° 52′ 31.099″