70 Pegasi

70 Pegasi
Datos d'observación
(Dómina J2000.0)
Constelación Pegasu
Ascensión reuta (α) 23h 29min 09,30s
Declinación (δ) +12º 45’ 38,0’’
Mag. aparente (V) +4,55
Carauterístiques físiques
Clasificación estelar G7III
Masa solar 2,5 M☉
Radiu (9 R☉)
Magnitú absoluta +0,90
Gravedá superficial 2,83 (log g)
Lluminosidá 42 L☉
Temperatura superficial 5045 ± 29 K
Metalicidá [Fe/H] = +0,06
Astrometría
Velocidá radial -14,8 km/s
Distancia 174 años lluz (54 pc)
Paralax 18,65 ± 0,70 mas
Sistema
Nᵁ de componentes 2
Referencies
SIMBAD enllaz
Otres designaciones
HD 221115 / HR 8923 / HIP 115919 / SAO 108638 / BD+11 5009 / FK5 885 / GC 32667
[editar datos en Wikidata]

70 Pegasi (70 Peg)[1] ye una estrella na constelación de Pegasu. De magnitú aparente +4,55, ye'l decimonovenu astru más brillosu na so constelación. Alcuéntrase a 164 años lluz del Sistema Solar, siendo'l error en tala midida d'un 4,2%.[2]

Carauterístiques

[editar | editar la fonte]

70 Pegasi ye una xigante mariella de tipu espectral G7III. Con una temperatura efectivo de 5045 ± 29 K,[3] ye 42 vegaes más lluminosa que'l Sol.[4] Modelos teóricos dan-y un radiu nueve vegaes más grande que'l radiu solar, polo que, dientro de les xigantes, nun ye de les de mayor tamañu. Al igual qu'otres estrelles asemeyaes, xira amodo sobre sigo mesma con una velocidá de rotación proyeutada de 1,5 km/s.[5] La so masa averada ye 2,5 vegaes mayor que la del Sol[6] y la so edá envalórase en 1040 millones d'años.[7] A diferencia de munches otres xigantes, pue tar fundiendo yá'l heliu del so nucleu internu.[6]

70 Pegasi ye una estrella binaria, anque nada se sabe sobre la so compañera estelar.[5]

Composición química

[editar | editar la fonte]

70 Pegasi tien una metalicidá daqué mayor que la solar ([Fe/H] = +0,06).[3] Práuticamente tolos elementos estudiaos son sobreabundantes en rellación al Sol, destacando'l ceriu, 2,2 vegaes más abondosa que na nuesa estrella.[8] Ye relevante'l so eleváu conteníu de nitróxenu ([N/H] = +0,39), el segundu más altu dientro un estudiu qu'entiende 34 xigantes.[6]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. ↑ 70 Pegasi - Star (SIMBAD)
  2. ↑ 70 Pegasi. Extended Hipparcos Compilation (XHIP) (Anderson+, 2012)
  3. ↑ 3,0 3,1 Wu, Yue; Singh, H. P.; Prugniel, P.; Gupta, R.; Koleva, M. (2011). «Coudé-feed stellar spectral library - atmospheric parameters». Astronomy and Astrophysics 525. A71. http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2011A%26A...525A..71W&db_key=AST&nosetcookie=1. 
  4. ↑ Massarotti, Alessandro; Latham, David W.; Stefanik, Robert P.; Fogel, Jeffrey (2008). «Rotational and Radial Velocities for a Sample of 761 HIPPARCOS Giants and the Role of Binarity». The Astronomical Journal 135 (1). pp. 209-231. http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2008AJ....135..209M&db_key=AST&nosetcookie=1. 
  5. ↑ 5,0 5,1 De Medeiros, J. R.; do Nascimento, J. D., Jr.; Sankarankutty, S.; Mariña, J. M.; Maia, M. R. G. (2000). «Rotation and lithium in single giant stars». Astronomy and Astrophysics 363. pp. 239-243. http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2000A%26A...363..239D&db_key=AST&nosetcookie=1. 
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 Tautvaišienė, G.; Edvardsson, B.; Puzeras, Y.; Barisevičius, G.; Ilyin, I. (2010). «C, N and O abundances in red clump stars of the Milky Way». Monthly Notices of the Royal Astronomical Society 409 (3). pp. 1213-1219. http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2010MNRAS.409.1213T&db_key=AST&nosetcookie=1. 
  7. ↑ Soubiran, C.; Bienaymé, O.; Mishenina, T. V.; Kovtyukh, V. V. (2008). «Vertical distribution of Galactic disk stars. IV. AMR and AVR from clump giants». Astronomy and Astrophysics 480 (1). pp. 91-101. http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2008A%26A...480...91S&db_key=AST&nosetcookie=1. 
  8. ↑ Luck, R. Earle; Heiter, Ulrike (2007). «Giants in the Local Region». The Astronomical Journal 133 (6). pp. 2464-2486. http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2007AJ....133.2464L&db_key=AST&nosetcookie=1. 

Coordenaes: Sky map 23h 29m 9.299s, 12° 45′ 37.98″