ARPANET

ARPANET

Desendolcador(es)	Institutu Teunolóxicu de Massachusetts
Tipu	rede d'ordenadores, computación descentralizada ^(es) y protocolu de comunicación
Orixe del nome	Defense Advanced Research Projects Agency y rede d'ordenadores

ARPANET foi una rede d'ordenadores creada por encargu mio Departamentu de Defensa de los Estaos Xuníos (DOD) pa utilizala como mediu de comunicación ente les distintes instituciones académiques y estatales. El primer nodo foi creáu na Universidá de California en Los Angeles (UCLA), y foi l'escayu dorsal d'Internet hasta 1990, en rematando la transición al protocolu TCP/IP, empecipiada en 1983.

ARPANET son les sigles d'Advanced Research Projects Agency Network, esto ye, la Rede de l'Axencia de Proyeutos d'Investigación Avanzada,^[1] organismu conocíu agora como Axencia de Proyeutos d'Investigación Avanzaos de Defensa.

Oríxenes

El conceutu d'una rede d'ordenadores, capaz de comunicar usuarios en distintos ordenadores, foi formuláu n'abril de 1963 por Joseph C. R. Licklider, de Bolt, Beranek y Newman (BBN), nuna serie de notes qu'aldericaben la idea de rede galáctica». N'ochobre del mesmu añu, Licklider foi convocáu pola ARPA (Axencia d'Investigación de Proyeutos Avanzaos), organismu perteneciente al DOD. Nesti foru, convenció a Ivan Sutherland y Robert «Bob» Taylor de la importancia del conceutu antes d'abandonar l'Axencia, y primero que s'empecipiara trabayu dalgunu. Mentanto, na RAND Corporation dende 1958, Paul Baran taba trabayando nuna rede segura de comunicaciones capaz de sobrevivir a un ataque con armes nucleares, con fines militares. Les sos resultancies publicar a partir de 1960, y nellos describíen dos idees clave:

• l'usu d'una rede descentralizada con múltiples caminos ente dos puntos;
• la división de mensaxes completos en fragmentos que siguiríen caminos distintos.

La rede taría capacitada pa responder ante los sos propios fallos. El resume final d'esti esquema presentar en 1962 y publicóse en 1964.

Na mesma dómina, Leonard Kleinrock yá trabayaba nel conceutu d'almacenar y reenviar mensaxes na so tesis doctoral nel Institutu Teunolóxicu de Massachusetts (MIT). Esto incluyía un importante analís de la teoría de coles aplicada a les redes de comunicaciones (publicáu como llibru en 1964). El so trabayu entá nun incluyía la idea de fragmentación en paquetes de datos.

A lo último, Donald Davies, del National Physical Laboratory (NPL), empezó a rellacionar toos estos conceutos en 1965, dempués d'asistir a una conferencia nel Reinu Xuníu sobre multiplexación nel tiempu. La so investigación tuvo llugar independientemente de los trabayos de Baran, de los que nun tuvo conocencia hasta 1966. De casualidá, foi Davies quien empezó a usar el términu «paquete».

Nesti estáu de les coses, cuatro centro d'investigación independientes (DARPA, la RAND, el MIT y el NPL del Reinu Xuníu) seríen los primeros nodos esperimentales d'ARPANET.

Mientres tou esto asocedía, l'ARPA y Taylor siguíen interesaos en crear una rede d'ordenadores. A la fin de 1967, Taylor contautó a Lawrence G. Roberts (del Llaboratoriu Lincoln, nel MIT) en ficies de que liderara'l proyeutu de creación de la nueva rede. Roberts yá conocía a Davies gracies a la mentada conferencia sobre multiplexación. El conceutu orixinal de Roberts consistía n'utilizar la téunica de multiplexación nel tiempu, xuniendo máquines direutamente con cables telefónicos. Nuna de les primeres xuntes (1967), munchos participantes nun taben dispuestos a que les sos ordenadores tuvieren que xestionar llinies telefóniques. Unu d'estos participantes, Wesley A. Clark, tuvo la idea d'usar pequeños ordenadores dixebraos namái pa xestionar los enllaces de comunicaciones. Esta idea dexó descargar de trabayu a los ordenadores principales, amás d'aisllar la rede de la distinta naturaleza de cada ordenador. Sobre esta base empezó'l diseñu inicial d'ARPANET. Roberts presentó'l so primer plan nun simposio de 1967. N'este mesmu eventu atopaba presente Roger Scantlebury, collaborador de Davies. Gracies a esti alcuentru aldericaron la idea de la conmutación de paquetes, y dexó a Roberts conocer el trabayu de Baran.

Nacencia d'ARPANET

Nel branu de 1968, yá esistía un plan completo y aprobao por ARPA de manera que se celebró un concursu con 140 potenciales provisores. Sicasí, solamente dolce d'ellos presentaron propuestes. En 1969, el contratu axudicar a BBN (onde trabayara Licklider, creador del conceutu de rede galáctica»). El 29 d'ochobre de 1969 tresmítese'l primer mensaxe al traviés d'ARPANET y en menos d'un mes (21 de payares) establezse'l primer enllaz ente la Universidá de California, los Ánxeles y l'Institutu d'Investigaciones de Stanford.^[2]

La ufierta de BBN siguía'l plan de Roberts rápido. Los pequeños ordenadores denomináronse «procesadores de la interfaz de mensaxes» (IMP). Estos implementaben la téunica d'almacenar y reenviar, y utilizaben un módem telefónicu pa conectase a otros equipos (a una velocidá de 50 kbits per segundu). Los ordenadores centrales coneutar a los IMP por aciu puertos en serie a midida.

Los IMP implementáronse primeramente con ordenadores DDP-516 de Honeywell. Cuntaben con 24 KB de memoria principal con capacidá pa coneutar un máximu de cuatro ordenadores centrales, y comunicales con otros seis IMP remotos.

BBN tuvo disponible tol hardware y el software necesariu en tan solu nueve meses.

Primer esplegue

La ARPANET inicial consistía en cuatro IMP instalaos en:

• La UCLA, onde Kleinrock creó'l Centru de midida de rede. Un ordenador SDS Sigma 7, foi la primera en conectase.
• El Augmentation Research Center, nel Institutu d'Investigación de Stanford, onde Doug Engelbart creó'l novedosu sistema National Language Services (NLS), un incipiente sistema de hipertestu. Un ordenador SDS 940 foi la primera en conectase.
• La Universidá de California, con un ordenador IBM 360.
• El Departamentu Gráficu, de la Universidá d'Utah, onde Ivan Sutherland treslladóse. Con una PDP-10 primeramente coneutada.

El primer enllaz d'ARPANET establecióse'l 21 de payares de 1969 ente UCLA y Stanford. El 5 d'avientu del mesmu añu, formárense una rede de 4 nodos, añadiendo la Universidá d'Utah y la Universidá de California, Santa Barbara.^[3] En marzu de 1970, ARPANET crució hasta la mariña Este, cuando la mesma BBN xunir a la rede. En 1971, yá esistíen 24 ordenadores coneutaos, pertenecientes a universidaes y centros d'investigación. Esti númberu creció hasta 213 ordenadores en 1981, con una nueva incorporación cada 20 díes en permediu, y llegaron a algamar les 500 ordenadores coneutaos en 1983.^[4]

Software desenvueltu y persones destacaes

El protocolu NCP (Network Control Program, «Programa de Control de Rede») foi la base de les comunicaciones ente sistemes pertenecientes a ARPANET hasta 1981, cuando se diseñó TCP/IP pa dexar una meyor crecedera de la rede. Foi esplegáu per primer vegada hacia 1970.^[5].

En 1972, Ray Tomlinson, de la BBN, inventó'l corréu electrónicu.

En 1973, el File Transfer Protocol (FTP) yá taba definíu ya implementáu, facilitando'l movimientu de ficheros en ARPANET. Aquel día, el 75 % del tráficu yá se debía al ésitu del corréu electrónicu.

• Will Crowther: Programador d'ARPAnet

• Dough Engelbart: Alministrador d'ARPAnet en Stanford; inventor del mure.

• Frank Herat: Alministrador del equipu de desarrollu d'ARPAnet.

• Bob Kahn: Desarrollador d'ARPAnet. Coinventor de TCP/IP.
• Severo Ornstein: Inxenieru de sistemes en ARPAnet.
• Jonathan Postel: Editor de los RFCs en ARPAnet.
• Ivan Sutherland: Direutor de la Oficina de Téuniques de la Información n'ARPA.
• Dave Walden: Inxenieru de sistemes en ARPAnet.^[6]

Tamién s'especificó un protocolu pa tresmisión de voz (RFC 741), que llegó a implementase pero foi un fracasu por motivos téunicos. Esto nun vería la lluz hasta delles décades más tarde.

El mitu» de los ataques nucleares

La creencia de qu'ARPANET construyir pa sobrevivir a ataques nucleares sigue siendo bien popular. Sicasí, dalgunos creen qu'esti nun foi'l motivu. Magar ye ciertu qu'ARPANET foi diseñada pa sobrevivir a fallos na rede, argumenten que la verdadera razón pa ello yera que los nodos de conmutación yeren pocu fiables, tal que s'atestigua na siguiente cita:^[7]

Arriendes de un estudiu de RAND, estendióse'l falsu rumor de qu'ARPANET foi diseñada p'aguantar un ataque nuclear. Esto nunca foi ciertu, solamente un estudiu de RAND, non rellacionáu con ARPANET, consideraba la guerra nuclear na tresmisión segura de comunicaciones de voz. Sicasí, trabayos posteriores enfatizaron la robustez y capacidá de sobrevivencia de grandes porciones de les redes subxacentes.

Sicasí lo anterior, la opinión mayoritaria anguaño coneuta l'esfuerzu inicial de la Corporación RAND, colos del MIT y la UCLA, lo cual puédese evidenciar nesta cita:^[8]

Mientres los 60, esti intrigante conceutu de rede de conmutación de paquetes descentralizada y a prueba de bombes caminó al debalu ente'l RAND, el MIT (Masachussets Institute of Technology) y UCLA (University of California in Los Angeles). El Llaboratoriu Nacional de Física (National Physical Laboratory) de Gran Bretaña preparó la primer rede de prueba basada nestos principios en 1968. Poco dempués, l'Axencia de Proyeutos d'Investigación Avanzada del Pentágonu (ARPA) decidió financiar un proyeutu más ambiciosu y de mayor valumbu nos Estaos Xuníos. Los nodos de la rede diben ser superordenadores d'alta velocidá (o lo que se llamara asina naquel momentu). Yeren máquines pocu avezaes y d'enforma valor, y que taben precisaes d'un bon treme de rede pa proyeutos nacionales d'investigación y desarrollu.

Sicasí, ARPA yera un programa financiáu pol El Pentágonu, lo que da cuenta qu'había intereses militares na creación d'ARPANET. Coles mesmes los trabayos de Paul Baran, pioneros na creación de la rede, tamién atestigüen que parte de los intereses del Pentagono yera llograr sistemes eficientes en posibles defenses que'l país tuviera que realizar ante diversos ataques, ente ellos nucleares.

Ver tamién

• Historia d'Internet

Referencies

1. Plantía:Cita DEI
2. Licklider, J. C. R.. «Historia d'Internet». ARPANET. http://cmapspublic2.ihmc.us/rid=1239136955718_1163871558_10281/historia%20internet.pdf. 
3. Licklider, J. C. R.. «Historia d'Internet». Arpanet. http://cmapspublic2.ihmc.us/rid=1239136955718_1163871558_10281/historia%20internet.pdf. 
4. Hafner, Katie (1988). Where Wizards Stay Up Late: The Origins of the Internet (n'inglés). Simon & Schuster. ISBN 0-68-483267-4.
5. J. Newkirk, M. Kraley Harvard, J. Postel, S. Crocker (xunu de 1970). «A Prototypical Implementation of the NCP». Internet Engineering Task Force. Consultáu'l 17 d'abril de 2012.
6. Romu Zamudio, José Fabián. «Curtiu historia d'internet». Enter@te en llinia. http://www.enterate.unam.mx/Articulos/2005/agostu/internet.htm. 
7. Internet Society, A Brief History of the Internet.
8. ««Historia de la Internet.»». Archiváu dende l'orixinal, el 28 de marzu de 2014. Consultáu'l 28 de marzu de 2014.

Bibliografía

Publicaciones xenerales

• Abbate, Janet. Inventing the Internet (MIT Press, Cambridge, 1999) páxs. 36-111
• Bolt, Beranek & Newman (BBN). A History of the ARPANET: The First Decade (1981)
• Ferreyra, Gonzalo C. Internet paso a pasu: escontra l'autopista de la información. (Alfa Omega, 1996 Méxicu.)
• Hafner, Katie.Where Wizards Stay Up Late (Simon and Schuster, 1996)
• Norberg, Arthur & Judy Y. O'Neill. Transforming Computer Technology: Information Processing for the Pentagon, 1962-1982 (Johns Hopkins University, 1996) páxs. 153-196
• Salus, Peter H. Casting the Net: from ARPANET to Internet and Beyond (Addison-Wesley, 1995)
• Waldrop, M. Mitchell. The Dream Machine: J.C.R. Licklider and the Revolution That Made Computing Personal (Viking, New York, 2001)

Referencia téunica detallada

• Baran, Paul. On Distributed Communications
• Baran, Paul. On Distributed Communications Networks (IEEE Transactions on Communications Systems, March 1964)
• Carr, Stephen; Stephen Crocker, Vinton Cerf. Host-Host Communication Protocol in the ARPA Network (1970 Spring Joint Computer Conference, AFIPS Proc. Vol 36, páxs. 589-598, 1970)
• Feinler, E. & Postel, Jon B. ARPANET Protocol Handbook (Network Information Center, Menlo Park, 1978)
• Heart, Frank; Robert Kahn, Severo Ornstein, William Crowther, David Walden, The Interface Message Processor for the ARPA Computer Network (1970 Spring Joint Computer Conference, AFIPS Proc. Vol. 36, páxs. 551-567, 1970)
• Kleinrock, Leonard. Communication Nets: Stochastic Message Flow and Design (McGraw-Hill, 1964)
• McQuillan, John; William Crowther, Bernard Cosell, David Walden y Frank Heart, Improvements in the Design and Performance of the ARPA Network (1972 Fall Joint Computer Conference, AFIPS Proc. Vol. 41, Pt. 2, páxs. 741-754, 1972)
• Ornstein, Severo: Frank Heart, William Crowther, S. B. Russell, H. K. Rising y A. Michel, The Terminal IMP for the ARPA Computer Network (1972 Spring Joint Computer Conference, AFIPS Proc. Vol. 40, páxs. 243-254, 1972)

Enllaces esternos

N'inglés

• Looking back at the ARPANET effort.
• The Computer History Museum Imáxenes y mapes de la ARPANET de 1964 d'equí p'arriba.
• Mapes de la ARPANET Archiváu 2012-04-19 en Wayback Machine de 1967 a 1977.
• Anéudota personal del primer mensaxe unviáu pola ARPANET.
• The Internet Society History Page.
• Historia del Hipertestu: el proyeutu.