Aldi | |
---|---|
nombre comercial (es) y cadena de supermercados (es) | |
Llocalización | |
Sede | Essen |
Direición | Estaos Xuníos |
Historia | |
Fundación | 1961 |
Sector | |
Industria |
Minorista tienda de descuento (es) |
Participación empresarial | |
Filiales |
ver
|
Formáu por |
Aldi Nord (mul) Aldi Süd (mul) |
Varios | |
Premios |
|
Web oficial | |
Aldi ye una cadena de supermercado de descuentu d'orixe alemán. La primer tienda foi abierta n'Essen polos hermanos Karl y Theo Albrecht en 1946, partiendo d'un antiguu negociu familiar, y dende 1962 funciona so la marca actual (acrónimu de Albrecht-Diskont). Na actualidá opera más de 10.000 establecimientos en 18 países, lo que-y convierte nel grupu líder del sector minorista d'Alemaña y n'unu de los más importantes a nivel global.[1] La empresa ta estremada dende 1966 en dos filiales, Aldi Nord y Aldi Süd, que se parten el mercáu alemán ya internacional.[2]
Los oríxenes de l'actual empresa remontar a 1913, cuando Anna Siepmann abrió una pequeña tienda d'ultramarinos n'Essen, Alemaña.[2] Años más tarde los sos fíos Karl (1920-2014) y Theo Albrecht (1922-2010) trabayaron con ella. Al terminar la Segunda Guerra Mundial tomaron les riendes del negociu, reconvertíu en «Albrecht Lebensmittel».[3]
Dempués de la guerra, los hermanos Albrecht espandir por tola cuenca del Ruhr con un modelu que sentó les bases de les actuales tiendes de descuentu. Mientres los negocios d'alimentación de la dómina —na so mayoría cooperatives— afitaben precios normales y depués aplicaben descuentos al traviés de cupones o promociones especiales, les tiendes de Albrecht faíen rebaxes direutes nel preciu de tolos artículos, con menor ufierta de marques y más rotación de productu.[3][4] Amás retayaron en gastos publicitarios, en venta de productos frescos y en costos de caltenimientu al arrendar cortiles pequeñes.[5] Esti modelu de precios baxos tuvo ésitu: en 1950 cuntaben con 13 locales y una década dempués superaren los 300 establecimientos en toa Alemaña Federal.[5]
En 1962 establecióse la marca «Aldi» (acrónimu de Albrecht-Diskont) y la compañía foi estremada en dos filiales que se partieron el mercáu: Theo quedar con «Aldi Nord», con sede n'Essen y operativa nel norte d'Alemaña, ente que Karl caltuvo «Aldi Süd», con sede en Mülheim an der Ruhr y operativa nel sur del país.[2] Desconócense les razones de la separación,[5] anque la versión más estendida ye que los hermanos Albrecht nun se poníen d'alcuerdu sobre la venta de cigarros.[2][3] A pesar d'esa división, llegalmente establecida en 1966, Aldi Nord y Aldi Süd funcionen de facto como la mesma empresa y apenes esisten diferencies, salvu nes ufiertes qu'apliquen.[2][5]
La separación llegal tamién se dio na espansión internacional. En 1967 Aldi Süd adquirió una franquicia de tiendes n'Austria, ente qu'Aldi Nord esperó hasta 1973 p'abrir el so primer local foranu nos Países Baxos. N'España, la franquicia Aldi pertenez llegalmente a Aldi Nord.[4]
A partir de 1973 el grupu Aldi quedó so control d'una fundación privada, Siepmann-Stiftung, creada por Karl Albrecht pa salvaguardar los intereses familiares. Gracies a la reunificación alemana, Aldi convertir na empresa líder de venta minorista n'Alemaña con más de 4.000 locales, la mayoría de Aldi Nord. De la mesma, los hermanos Karl y Theo xubilar en 1993 como les mayores fortunes del país.[2]
Aldi ye un supermercáu de descuentu que viende productos d'alimentación, droguería, perfumería y complementos. La mayoría de los artículos son de marca blanca y munches vegaes namái pueden adquirise eses referencies, a un preciu más amenorgáu que nun supermercáu tradicional y con mayor rotación del productu.[4] Amás esisten ufiertes de duración llindada, xeneralmente tres díes, n'otros segmentos como electrodomésticos, ferramientes, ropa y ociu. Unu de los sos principios mora en tener un surtíu llindáu de 900 productos básicos calidable a un preciu lo más baxo posible.[6] La empresa foi la primera n'Alemaña qu'introdució rebaxar direuta nel preciu de tolos artículos.[3]
Al igual qu'asocede n'otros establecimientos hard discount como Lidl o Día, amenórgase'l gastu en decoración y caltenimientu. Los artículos perecederos suelen vendese envasados y ensin llinies de personal pa carnicería o pescadería, como asocede nun hipermercáu tradicional. De la mesma, los emplegaos desempeñen diverses funciones pa rebaxar los costos de personal.[4]
La política publicitaria de Aldi varia según el país y la reputación que tengan les marques blanques. N'Alemaña nenguna de los dos filiales fai campañes publicitaries, más allá d'anunciar ufiertes en prensa o al traviés de catálogos propios, y tampoco cunta con un departamentu de rellaciones públiques.[7] Sicasí, n'otros países como España, Reinu Xuníu y Estaos Xuníos sí ye frecuente qu'Aldi anunciar por televisión.[4] N'Australia fai inclusive publicidá comparativo col eslogan Like brands, only cheaper (n'español, «Como les marques, pero más baratu»).[8]
Anque tolos establecimientos d'Alemaña tienen la marca Aldi, la compañía ta estremada alministrativamente en dos filiales que se parten el mercáu. «Aldi Nord» xestiona 35 divisiones rexonales con más de 2.500 establecimientos nel norte, ente que «Aldi Süd» dirixe 31 divisiones con 1.700 tiendes nel sur.[9] La frontera que delimita dambes zones ye conocida como Aldi-Äquator (n'español, «ecuador Aldi») y sigue el calce del ríu Rin.[10] Cada filial tien los sos propios direutores rexonales que reporten a les sedes d'Essen (Aldi Nord) y Mülheim (Aldi Sud), ciudaes ente les qu'apenes hai 11 quilómetros de distancia per carretera.[11]
Tol territoriu de l'antigua República Democrática Alemana pertenez a Aldi Nord, sacante una tienda en Sonneberg (Turinxa) que ye alministrada pola división de Aldi Süd en Baviera.[12]
De la mesma, la espansión internacional sigue'l mesmu patrón. Aldi Nord quedóse cola mayoría de mercaos n'Europa Occidental y Polonia, ente qu'Aldi Sud tien los países de fala alemana (Austria y Suiza), Europa del Este, Reinu Xuníu y Australia.[9] En total envalórase qu'hai 8.000 tiendes del grupu Aldi fuera d'Alemaña.[9]
N'Estaos Xuníos, los dos filiales comparten mercáu con marques distintes. Aldi Süd opera ellí dende 1976 y dispón de más de 1.000 tiendes col so nome, na so mayoría partíes pola Mariña Este. Sicasí, Aldi Nord incursionó en 1979 al traviés de la compra de Trader Joe's, enllantada a nivel nacional, y caltuvo la marca orixinal.[11]
N'España, Aldi empecipio la so presencia nel añu 2002. Tien la so sede pa España en Masquefa (Barcelona). En 2016, Aldi tien más de 260 tiendes n'España y 4 plataformes loxística en Masquefa (Barcelona), Pinto (Madrid), San Isidro (Alicante) y Dos Hermanas (Sevilla).[13]
Países con Aldi Nord |
Países con Aldi Süd
|
En 2013, los supermercaos Aldi de Reinu Xuníu viéronse envolubraos nel fraude de la carne de caballu qu'afectó a numberoses multinacionales n'Europa.[14] En concretu, el grupu reconoció'l 8 de febreru que dellos paquetes de lasaña conxelada y d'espaguetis a la boloñesa suministraos pola procesadora francesa Comigel conteníen ente un 30% y un 100% de carne de caballu en cuenta de la carne de xata anunciada, polo qu'atayaron la so rellación comercial.[14]
Per otra parte, n'España delles organizaciones agraries como ASAJA y Xunió de Pagesos protestaron ante Aldi y Lidl pol preciu que paguen a los productores pola fruta n'orixe. el cual consideren insuficiente.[15][16]
Aldi ye conocíu por tener una política de recursos humanos abusiva. Nesti sentíu, la compañía ye conocida por obligar a los sos emplegaos a rexistrar un númberu determináu d'artículos en caxa, so pena de ser despidíos en casu contrariu.[17]