Alessandro Volta

Alessandro Volta
senador Reinu d'Italia, Reinu d'Italia 1809 - 1814
Vida
Nacimientu	Como[1], 18 de febreru de 1745[2]
Nacionalidá	Ducáu de Milán Reinu d'Italia República Cisalpina Reinu de Lombardía-Vénetu
Muerte	Como[3], 5 de marzu de 1827[2] (82 años)
Sepultura	tomb of Alessandro Volta ^(en)
Familia
Casáu con	Teresa Peregrini ^(en)
Fíos/es	Zanino Volta ^(en)
Estudios
Llingües falaes	italianu[4] llatín
Oficiu	físicu, inventor, académicu, químicu
Llugares de trabayu	Terranova ^(es)
Emplegadores	Universidá de Pavia
Premios	ver caballeru de la Lexón d'Honor miembru de la Royal Society Orde de la Corona de Fierro Medaya Copley  (1794) [5]
Miembru de	Accademia Nazionale delle Scienze detta dei XL Academia de les Ciencies de Baviera Academia Francesa de les Ciencies Accademia delle Scienze di Torino Accademia Nazionale Virgiliana ^(es) Real Academia d'Artes y Ciencies de los Países Baxos Académie des sciences, belles-lettres et arts de Rouen ^(es)
Creencies
Orde relixosa	Orde Franciscana

Alessandro Giuseppe Antonio Anastasio Volta (18 de febreru de 1745, Como – 5 de marzu de 1827, Como) foi un físicu italianu,^[7][8] famosu principalmente por desenvolver la pila llétrica en 1800. La unidá de fuercia electromotriz del Sistema Internacional d'Unidaes llevó'l nome de voltiu nel so honor dende 1881.

Biografía

Alessandro Volta, o conde Alessandro Giuseppe Antonio Anastasio Volta,^[9] físicu y pioneru nos estudios de la lletricidá, nació en Lombardía, Italia, el 18 de febreru de 1745, nel senu d'una familia de nobles en Como, Italia. Foi fíu d'una madre noble y de un padre de l'alta burguesía. A los sos siete años finó'l so padre y la familia tuvo que faese cargu de la so educación. Dende bien ceo s'interesó na física y a pesar del deséu de la so familia de qu'estudiara una carrera xurídica, él se les ingenió pa estudiar ciencies. Recibió una educación básica y media humanista, pero al llegar a la enseñanza cimera, optó por una formación científica.

Nel añu 1774 foi nomáu profesor de física de la Escuela Real de Como. Un añu dempués, Volta realizó'l so primera inventu, un aparatu rellacionáu cola lletricidá. Con dos discos metálicos separaos por un conductor húmedu, pero xuníos con un circuitu esterior. D'esta forma llogra per primer vegada, producir corriente llétrica continua, inventando'l electróforo perpetuu, un dispositivu qu'una vegada que s'atopa cargáu, puede tresferir lletricidá a otros oxetos, y que xenera lletricidá estática. Ente los años 1776 y 1778, dedicar a la química, afayando y aisllando el gas de metanu. Un añu más tarde, en 1779, foi nomáu profesor titular de la cátedra de física esperimental na Universidá de Pavía.

En 1780, un amigu de Volta, Luigi Galvani, reparó que'l contautu de dos metales distintos col músculu d'una xaronca aniciaba l'apaición de corriente llétrica. En 1794, a Volta interesó-y la idea y empezó a esperimentar con metales namái, y llegó a la conclusión de que'l texíu muscular animal nun yera necesariu pa producir corriente llétrica. Esti afayu amenó un fuerte discutiniu ente los partidarios de la lletricidá animal y los defensores de la lletricidá metálica, pero la demostración, realizada en 1800, del funcionamientu de la primera pila llétrica certificó la victoria del bandu favorable a les tesis de Volta.^[10]

La batería llétrica de Volta.

Alessandro Volta, el 20 de marzu de 1800, "dirixó una carta" a Sir Joseph Banks, l'entós presidente de la Royal Society, na que-y anunció'l descubrimientu "d'una pila voltaica". Esta carta foi lleida ante la Royal Society el 26 de xunu de 1800, y tres delles reproducciones del inventu efectuaes polos miembros de la sociedá, confirmóse l'inventu y dióse-y el creitu d'ésti.^[11][12]

En setiembre de 1801, Volta viaxó a París aceptando una invitación del emperador Napoleón Bonaparte,^[13] pa esponer les carauterístiques del so inventu nel Institutu de Francia. El mesmu Bonaparte participó con entusiasmu nes esposiciones. El 2 de payares del mesmu añu, la comisión de científicos distinguíos pola Academia de les Ciencies del Institutu de Francia encargaos d'evaluar l'inventu de Volta emitió l'informe correspondiente aseverando la so validez. Impresionáu cola batería de Volta, l'emperador nomar conde y senador del reinu de Lombardía,^[14] y dio-y la más alta distinción de la institución, la medaya d'oru al méritu científicu. L'emperador d'Austria, pela so parte, designar direutor de la facultá de filosofía de la Universidá de Padua en 1815.

Los sos trabayos fueron publicaos en cinco volúmenes nel añu 1816, en Florencia. Los últimos años de vida pasar na so facienda en Camnago, cerca de Como, onde finó'l 5 de marzu de 1827.

Obra

Frontispiciu de la primer publicación de la so Philosophical Transactions d'Alessandro Volta

• F. Massardi (ed.) Alessandro Volta. Epistolariu, 5 vols. Bolonia, Zanichelli, 1949-1955

• Alessandro Volta. Le opere 039;', Mailand, 7 vols. Hoepli, 1918 (reimpreso Johnson, New York 1968)

• Aloisius Galvani. Abhandlung über die Kräfte der Electricität bei der Muskelbewegung (Comm. Bonon. Sc. et Art. Inst. et Acad. T. 7; 1791, títulu orig. De viribus electricitatis in motu musculari commentarius), ed. A.J. von Oettingen, 2ª ed. Repr. der Ausg. Leipzig, Engelmann, 1894 y 1900. Deutsch, Thun / Frankfurt am Main 1996, ISBN 3-8171-3052-X (contién a: Alessandro Volta. Untersuchungen über dean Galvanismus (1796 - 1800), enantes de: Ostwalds Klassiker der exakten Wissenschaften ; vol. 52 y 118)

Honores

Eponimia

• 1964: la UAI decidió nel so honor llamar Volta a un astroblema llunar^[15]

• Voltaíta, mineral nomáu nel so honor.

El prototipu de Toyota «Alessandro Volta»

• Toyota bautizó como «Alessandro Volta» al prototipu presentáu en 2004 nel Salón del Automóvil de Xinebra
• Voltiu unidá de midida del Sistema Internacional pal potencial llétricu, la fuercia electromotriz y la tensión llétrico, nomada asina nel so honor.
• La Tensión llétrico ye conocida popularmente col nome de voltaxe.

Ver tamién

• Voltiu
• Pila de Volta
• Eudiómetro
• Historia del motor de combustión interna
• Lletricidá
• Historia de la lletricidá
• Pila de llimón

Referencies

1. Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 10 avientu 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
2. Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
3. Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 30 avientu 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
4. Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
5. «Award winners» (inglés). «For his several Communications explanatory of certain Experiments published by Professor Galvani.»
6. Afirmao en: www.accademiadellescienze.it. Accademia delle Scienze di Torino ID: alessandro-volta. Data de consulta: 1r avientu 2020. Llingua de la obra o nome: italianu.
7. Giuliano Pancaldi (2003). Volta: Science and culture in the age of enlightenment. Princeton University Press.
8. Alberto Gigli Berzolari, "Volta's Teaching in Como and Pavia"- Nuova voltiana
9. «Alessandro Volta (1745-1827)». Archiváu dende l'orixinal, el 2015-11-19.
10. Biografíes y Vides. «Alessandro Volta». Consultáu'l 23 de xunu de 2014.
11. «Milestones:Volta's Electrical Battery Invention, 1799». IEEE Global History Network. Consultáu'l 18 de febreru de 2015.
12. «Enterprise and electrolysis». Royal Society of Chemistry. Consultáu'l 18 de febreru de 2015.
13. «era-elc3a9ctrica_2c2ba-eso.pdf L'entamu de la Era Llétrica».
14. «Alessandro Volta, l'inventor de la pila llétrica».
15. «Ficha del cráter llunar «Volta»». Consultáu'l 17 de xunetu de 2009.

Enllaces esternos

• Alessandro Volta alluma Google col doodle de la so pila llétrica
• Wikiquote tien frases célebres suyes o que faen referencia a Alessandro Volta.

• Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Alessandro Volta.