Alfabetu araméu

Alfabetu araméu

Tipos	abyad, sistema d'escritura natural y alfabetu de caxa única
Llingües	Araméu y arameo imperial ^(es)
Dates	800 edC y sieglu VI edC
Basáu en	alfabetu feniciu
ISO 15924	Armi (124)
Direición del testu	de derecha a izquierda
Estaya Unicode	U+10840-1085F[1]
Formáu por	𐡀 ^(en) , 𐡁 ^(en) , 𐡂 ^(en) , 𐡃 ^(en) , 𐡄 ^(en) , 𐡅 ^(en) , 𐡆 ^(es) , 𐡇 ^(en) , 𐡈 ^(en) , 𐡉 ^(en) , 𐡊 ^(en) , 𐡋 ^(en) , 𐡌 ^(en) , 𐡍 ^(en) , 𐡎 ^(en) , 𐡏 ^(en) , 𐡐 ^(en) , 𐡑 ^(en) , 𐡒 ^(en) , 𐡓 ^(en) , 𐡔 ^(en) , 𐡕 ^(en) y lletra aramea

Llibro del sieglu XI escritu n'araméu.

L'alfabetu araméu ye un alfabetu abyad diseñáu pa escribir idioma araméu. Como los otros abyads, toles lletres representen consonantes; dalgunes matres lectionis son consonantes que tamién representen vocales llargues.

Les inscripciones más tempranes nel idioma araméu usen l'alfabetu feniciu. Nesi entós, l'alfabetu desenvolver na forma amosada embaxo. L'usu del araméu como una llingua franca al traviés del Oriente Mediu dende'l sieglu VIII e.C. llevó a l'adopción gradual del alfabetu araméu pa escribir hebréu. Antes, l'hebréu escribíase usando un alfabetu cercanu al feniciu, llamáu alfabetu paleohebréu.

Los alfabetos hebréu y nabatéu son un pocu distintos n'estilu con respectu al alfabetu araméu. El desarrollu de versiones en cursiva del araméu llevaron a la creación de los alfabetos siríacu, palmirense y mandeo. Estes escritures formaron la base de los alfabetos árabe, sogdiano, orkhon y mongol. Controvertidamente, ye reclamáu como'l posible orixe de los alfabetos índicos.

Anque l'araméu difier considerablemente del hebréu, ye un idioma allegáu a este, que'l so alfabetu consta de les mesmes lletres colos mesmos nomes. Igual que l'hebréu, l'araméu escribir de derecha a izquierda y nun principiu la so escritura yera consonántica. Sicasí, los masoretes añadieron puntos vocálicos al araméu usáu na Biblia, al igual que fixeron col hebréu. Al tar en contautu con otros idiomes, l'araméu recibió la so influyencia.

Anguaño, l'araméu bíblicu, los dialeutos xudíos neo-arameos y l'idioma araméu del Talmud son escritos nel alfabetu hebréu. L'idioma siríacu y dialeutos cristianos neo-arameos son escritos nel alfabetu siríacu. L'idioma mandeo escribir con nel alfabetu mandeo.

Alfabetu imperial araméu

Reescritu de A Grammar of Biblical Aramaic de Franz Rosenthal; les formes fueron usaes n'Exiptu, sieglu V e.C. Los nomes tán en araméu bíblicu.

Nome de lletra	Forma de la lletra	Equivalente al hebréu	Pronunciación
Aleph		א	/ʔ/; /aː/, /yː/
Beth		ב	/b/, /v/
Gimel		ג	/ɡ/, /ɣ/
Daleth		ד	/d/, /ð/
Heh		ה	/h/
vav		ו	/v/; /oː/, /oː/
Zayin		ז	/z/
Heth		ח	/ħ/
Teth		ט	/tˁ/ enfática
Yodh		י	/j/; /iː/, /yː/
Kaph		ך / כ	/k/, /x/
Lamed		ל	/l/
Mem		ם / מ	/m/
Nun		ן / נ	/n/
Samekh		ס	/s/
Ayin		ע	/ʕ/
Pe		ף / פ	/p/, /f/
Sade	,	ץ / צ	/sˤ/; /ts/ en pronunciaciones modernes
Qoph		ק	/q/
Resh		ר	/r/
Ensin/Shin		ש	/ʃ/
Taw		ת	/t/, /θ/

Ver tamién

• Alfabetu semíticu

Referencies

1. URL de la referencia: https://www.unicode.org/charts/PDF/U10840.pdf.

Enllaces esternos

• Comparanza del araméu con alfabetos rellacionaos (n'inglés)