Alpinia galanga | ||
---|---|---|
Clasificación científica | ||
Reinu: | Plantae | |
División: | Magnoliophyta | |
Clas: | Liliopsida | |
Orde: | Zingiberales | |
Familia: | Zingiberaceae | |
Subfamilia: | Alpinioideae | |
Tribu: | Alpinieae | |
Xéneru: | Alpinia | |
Especie: |
Alpinia galanga (L.) Willd. | |
Consultes | ||
Royal Botanic Gardens, Kew | Royal Botanic Gardens, Kew | |
World Flora Online | World Flora online | |
[editar datos en Wikidata] |
Alpinia galanga (L.) Willd., ye una especie fanerógama perteneciente a la familia Zingiberaceae.
Ye una planta yerbácea perennifolia crez dende un rizoma (llamáu Laos o Jengibre azul) y algama los 1,2 metros d'altor con abondosos y grandes fueya] y frutos coloraos. Les fueyes miden 30 cm de llongura con nervios llonxitudinales y paralelos, son cartagilanosas, alternes, llanceolaes, enteres y agudamente acuminaes. Les flores apaecen nuna inflorescencia en forma de panículu terminal d'unos 20-30 cm de llargu. El frutu ye una cápsula globular y ovoide con tres valves.[1]
Ye nativa del sur d'Asia y d'Indonesia. Tamién ye cultiváu en Malasia, Laos, y Tailandia. Atópase dende'l sur de China hasta Malasia y llargamente cultivada nel mundu.
Nos países d'orixe utilícense como condimento en llugar de canela, clavu, pimienta o gengibre. El raigañu de galanga conocer n'Europa dende hai más de mil años, yá que paez que foi introducida polos médicos griegos y árabes, anque la planta nun s'identificó botánicamente hasta l'añu 1870. El so usu sumir nel olvidu mientres sieglos, sacante en Rusia y los países bálticos, nos cualos emplegóse tradicionalmente como especie. John Gerard diz en General History of Plants (1633): "Los sos raigaños son calientes y seques nel tercer grau. Fortalecen l'estómagu, apanguen los dolores producíos pol fríu y les flatulencias. Aguiyen el mambís venéreo, y calecen los reñones esfrecíos. Pa concluyir, ye bona pa les enfermedaes fríes". Nes oficines de farmacia, el nome de galanga designa los raigaños de diverses especies d'esta planta, qu'apurren un estractu mucilaginoso y arumosu. Esisten dos especies oficinales de galanga: la mayor, orixinaria de la islla de Java A.galanga y la menor orixinaria de China A.officinarum.[1]
Tradicionalmente, ye usada pal sistema dixestivu, como carminativo, estomacal arumosu y estimulante dixestivu en casu de fermentadura dixestiva escesiva, foria, dolores d'estómagu, úlcera gastroduodenal y flatulencies. Ameyora numberosos problemes dixestivos causaos por déficit de función y mengua les estomagaes, el vultura, ya inclusive los mareos del viaxeru. Coles mesmes emplégase per vía tópica sobre los músculos doloríos o contusionaos y sobre los dientes cariaos, pa solliviar el dolor. Nesti últimu casu se masca un rizoma provocando que la cuspia estienda sobre la muela afeutada y depués espúlsase al esterior.[1]
Anguaño, haise documentáu que Alpinia galanga contién nos rizomes sustancies de posible riesgu pa la salú humana cuando son utilizaes n'alimentos o complementos alimenticios, pola presencia nel aceite esencial de fenilpropanoides.[3]
Alpinia galanga describióse por (L.) Willd. y espublizóse en Species Plantarum. Editio quarta 1(1): 12. 1797.[4]
Alpinia: nome xenéricu que foi dau n'honor del botánicu italianu Prospero Alpini.
galanga: epítetu qu'al paecer deriva de l'adaptación del chinu gâoliángjiâng, que de la mesma provién del vocablu árabe: khanlanjan, que significa "gengibre nidiu".[1]
Wikispecies tien un artículu sobre Alpinia galanga. |