L'aluminiu[1] ye un elementu químicu, de númberu atómicu 13 y símbolu Al, allugáu nel grupu 13 de la tabla periódica. Col 8,13 % ye l'elementu metálicu más abondante na corteya terrestre.
La so llixereza, conductividá llétrica, resistencia a la corrosión y baxu puntu de fusión conviértenlu nun material bien afayadizu pa multitú d'aplicaciones, especialmente n'aeronáutica. Sicasí, la elevada cantidá d'enerxía necesaria pa la so obtención tórga-y una mayor utilización; dificultá que pue compensase pol so baxu coste de recicláu, la so dilatada vida útil y la estabilidá del so preciu.
Elementos químicos |
Llistaos |
Nome | Símbolu | Númberu atómicu | Masa atómica | Puntu de fusión | Puntu d'ebullición | Densidá |
Grupos |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
Periodos |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
Series |
Alcalinos | Alcalinotérreos | Lantánidos | Actínidos | Metales de transición | Metales del bloque p | Metaloides | Non metales | Halóxenos | Gases nobles |
Bloques |
bloque s | bloque p | bloque d | bloque f | bloque g |