Alvaradoa amorphoides | ||
---|---|---|
Clasificación científica | ||
Reinu: | Plantae | |
Orde: | Picramniales | |
Familia: | Picramniaceae | |
Xéneru: | Alvaradoa | |
Especie: |
Alvaradoa amorphoides Liebm. | |
Distribución | ||
Distribución natural | ||
Consultes | ||
Royal Botanic Gardens, Kew | Royal Botanic Gardens, Kew | |
World Flora Online | World Flora online | |
[editar datos en Wikidata] |
Alvaradoa amorphoides ye una especie de planta melecinal enantes pertenecía a la familia Simaroubaceae pero camudóse a la familia Picramniaceae. Ye orixinaria de Méxicu y tamién del sur de Florida, onde ta considerada en peligru d'estinción.
Son arbustos a árboles pequeños; plantes dioiques. Fueyes pinnaes, xeneralmente con 20–50 foliolos, foliolus elípticu-oblongos, de 8–30 mm de llargu y 7–11 mm d'anchu, verde foscos y glabros nel fexe, verde pálidos, glaucos y puberulentos nel viesu. Les inflorescencies en recímanos de 10–25 cm de llargu; sépalos 5, 1–2 mm de llargu, velloso-puberulentos; pétalos ausentes; estames 5, filamentos 3–5 mm de llargu; estilos 2–3, ovariu 2–3 carpelar, óvulos 2 por lóculo. Frutu una cápsula samaroide con 1 grana y xeneralmente con 2 ales; semilla café fosques.[1]
Ye un árbol qu'algama un tamañu de 3 a 8 m d'altor. Les fueyes tán estremaes, paecen plumes arrondaes. Les flores son verdes o blancu-amarellentaes, bien pequeñes y en recímanos colgantes. Los frutos vense tamién como recímanos allargaos y colgantes, tienen una ala membranosa, allargada y con pelos.[2]
Ye orixinariu de Méxicu, onde habita en climes templaos, semicálidos y templaos ente los 5 y los 1000 metros. Planta montesa, ta acomuñada a montes tropicales caducifolios, subcaducifolio, subperennifolio y perennifolios; monte espinosu, monte mesófilu de monte; montes d'encina y de pinu.
A esta planta emplégase-y popularmente nel sureste de la República Mexicana (Quintana Roo y Yucatán) y nel Estáu de Méxicu pa solliviar la comición y polo xeneral afecciones de la piel como granos, sarna, tiña y dermatitis.[ensin referencies]
La parte más emplegada de la planta ye la corteza. Tómase un té ellaboráu con ésta, pa curar la tos y como dixestivu; si a ésti amiéstense-y les fueyes, entós emplégase en casos de dermatitis.[2]
Nel sieglu XX, Maximino Martínez indicar contra abscesos, antiescabiático, antiprurítico, antirreumático, eupéptico contra dermatosis y tiña. Darréu, Narciso Souza refier: "el cocimientu de la so corteza ye usáu como tónicu pal tubu dixestivu".
Namái'l raigañu foi investigada detectándose'l acedu crisofánico, el crisofaneín y el triterpeno chaparrín.[2]
Alvaradoa amorphoides describióse por Frederik Michael Liebmann y espublizóse en Videnskabelige Meddelelser fra Dansk Naturhistorisk Forening i Kjøbenhavn 1853(3–4): 101–103. 1853[1854].[1]
Wikispecies tien un artículu sobre Alvaradoa amorphoides. |