Anemone hepatica | ||
---|---|---|
Clasificación científica | ||
Reinu: | Plantae | |
División: | Magnoliophyta | |
Clas: | Magnoliopsida | |
Orde: | Ranunculales | |
Familia: | Ranunculaceae | |
Subfamilia: | Ranunculoideae | |
Tribu: | Anemoneae | |
Xéneru: | Anemone | |
Especie: |
Anemone hepatica L. | |
Consultes | ||
Royal Botanic Gardens, Kew | Royal Botanic Gardens, Kew | |
World Flora Online | World Flora online | |
[editar datos en Wikidata] |
Anemone hepatica (hepática) ye una planta yerbácea miembru de la familia Ranunculaceae.
Son natives de los montes de les rexones templaes del hemisferiu norte. Tamién fueron llamaes Hepatica nobilis,[1] anque un recién estudiu indica que Hepatica tien de ser incluyíu en Anemone.[2] Crez en terrenes caliares, roquedales y zones fresques, avesíes, montascoses y montes húmedos. La variedá H. nobilis var. nobilis ye nativa d'Europa.
Ye una pequeña planta yerbácea perenne qu'algama los 20 cm d'altor y tien el raigañu formada por fibres dures. Les fueyes, con pelusa, son de color verde escuru con llongures peciolos que broten direutamente del raigañu y tienen tres lóbulos enteros y arrondaos, son coriacees y cordaes con unos 3 cm de llargor. Les flores son azules (raramente blanques o rosadas), apaecen primero que les fueyes en cuanto sumen les nieves en primavera, tienen cinco sépalos y cinco pétalos y crecen nun pedúnculu erecto velloso, siendo una de les más belles flores de monte. Tien trés bráctees con aspeutu de mota. El frutu ye un aqueniu.
El so nome deriva del motudu carauterísticu que tienen les fueyes paecíu al texíu hepático. Amás utilizóse en medicina popular pa tratar afecciones hepátiques.
Contién anemonina, anemonol, hepatotrilobina, emulsina, saponósidos.
Popularmente ye usada como diuréticu, antiinflamatoriu intestinal y vulnerario (cicatrizante). Dende antiguu atribuyóse-y un efeutu proteutor y estimulante del funcionamientu hepáticu, siguiendo la teoría de les signaturas, poles sos fueyes trilobulaes. Indicáu pa firíes, forúnculos, eczema.[4]
La planta fresca ye vesicante. Per vía oral puede producir gastroenteritis.
Úsense les fueyes. Recoyer en primavera. Fervinchu: 1 cuyaradina de café per taza, 2-3 taces al día o aplicada externamente en forma de llavadures o compreses.[4]
Anemone hepatica, describióse por Carlos Linneo y espublizóse en Species Plantarum 1: 538, nel añu 1753.[5]
Anemone: nome xenéricu que vien de la pallabra griega Άνεμος, que significa vientu.
hepatica: epítetu
|
Wikispecies tien un artículu sobre Anemone hepatica. |