Anemone nemorosa

Anemone nemorosa
Estáu de caltenimientu
Non amenazáu
Clasificación científica
Reinu: Plantae
División: Magnoliophyta
Clas: Magnoliopsida
Orde: Ranunculales
Familia: Ranunculaceae
Subfamilia: Ranunculoideae
Tribu: Anemoneae
Xéneru: Anemone
Especie: Anemone nemorosa
L.
Consultes
Royal Botanic Gardens, Kew Royal Botanic Gardens, Kew
World Flora Online World Flora online
[editar datos en Wikidata]

La Anemone nemorosa ye una planta que floria a entamu de la primavera de normal nel sotobosque. Pertenez al xéneru Anemone dientro de la familia Ranunculaceae. Ente los sos nomes más comunes, anémona de monte, flor del vientu, y golor de foín).

Anemone nemorosa
Les anémonas de monte pueden formar grandes colonies en condiciones favorables
Anemone ranunculoides, la anémona de monte mariella
Anemone nemorosa en floriamientu
Vista de la planta

Descripción

[editar | editar la fonte]

La Anemone nemorosa ye planta yerbácea perenne qu'algama un altor ente 5-15 cm, qu'a mediaos del branu anque la planta nun desenvuelva'l so porte aereu, sicasí va estendiendo sol terrén los sos raigaños asemeyaos a rizomes. Los rizomas estiéndense rápido, contribuyendo a la so rápida espansión nes condiciones favorables del monte, lo que dexa que la planta tapice grandes estensiones del suelu del monte. La flor tien un diámetru de 2 cm, con cinco a siete pétalos paecíos a segmentos, (en realidá tépalos) d'un intensu color blancu.

Na Naturaleza n'estáu montés, de normal son blanques, pero pueden ser rosaes, liles ó azules, y de cutiu tienen un tinte más escuru nel viesu de los pétalos. Nun tienen arume y tienen pocu néctar por cuenta de que nun precisen demasiáu a los inseutos pa la so reproducción.

Historia

[editar | editar la fonte]

De nemus, monte y anemone, fácilmente ximelgáu polos vientos. Los griegos antiguos acomuñar a los vientos (anemos) qu'anunciaben la llegada de la primavera. Nos xardinos romanos paez ser que se cultivó como planta ornamental. Los chinos llamar la flor de la muerte. Los llabradores de dellos países europeos considerar de mal agüeru.[1]

Propiedaes

[editar | editar la fonte]

Principios activos

[editar | editar la fonte]

Indicaciones

[editar | editar la fonte]

Úsase en resfregones locales, nun ye cáusticu, contra'l reumatismo. Como les otres anémonas, la anémona de monte ye tóxica : 200 mg d'anemonina son abondos pa provocar la muerte d'un animal de 10 kg.

La yerba fresco y el so aceite esencial, pol so conteníu en lactona protoanemonina, ye altamente tóxica y nun tien de ser utilizada. Per vía oral puede aniciar convulsiones y muerte. Per vía esterna irritación cutanea, inflamación ya inclusive cangrena. Por desecación la proteoanemona tresformar en anemonina y acedu isoanemónico, que presenten una menor toxicidá. Ye por ello que la ORDE SCO/190/2004, de 28 de xineru, pola que s'establez la llista de plantes que la so venta al públicu queda prohibida o acutada por razón de la so toxicidá inclúi a esta planta, quedando prohibida la so venta al públicu, según la de los sos preparaos, acutando'l so usu a la ellaboración d'especialidaes farmacéutiques, fórmules maxistrales, preparaos oficinales y cepes homeopátiques que'l so uso queda suxetu a la prescripción y al control médicu.

Otros usos

[editar | editar la fonte]

En cosmética úsase un vinagre preparáu con fueyes, como rubefaciente, de forma asemeyada a la mostaza.[1]

Intereses

[editar | editar la fonte]
  • La planta ye venenosa pa los humanos, sicasí, puede usase como una medicina.
  • La Anemone nemorosa ye una planta asemeyada con flores llixeramente más pequeñes y d'un color mariellu intensu.
  • La Anemone nemorosa ye la flor emblema del Xardín Botánicu de Gotemburgu, (Suecia), onde forma estenses praderíes nes sos zones de monte.

Cultivu

[editar | editar la fonte]

Hai numberosos cultivares que fueron escoyíos pa utilizalos en xardinería como por casu Anemone nemorosa 'Allenii' que tien unes flores grandes azules. Este foi gallardoniáu col Award of Garden Merit (Premiu al Méritu del Xardín) ó AGM, H4 (hardy throughout the British Isles) pola Real Sociedá d'Horticultura, como tamién tienen esti gallardón, dellos otros de los sos cultivares (ver más embaxo).

El RHS Plant Finder 2005-2006 llista más de cincuenta cultivares de Anemone nemorosa (AGM, H4) disponibles en viveros del Reinu Xuníu. Dalgunes de les más llargamente distribuyíes son:

  • 'Alba Plena' - doble blancu.
  • 'Allenii' (AGM H4) - grandes flores azul lavanda, frecuentemente con siete pétalos (Nomada n'honor de James Allen, horticultor).
  • 'Bowles' Purple' - flores púrpures (Nomada n'honor de Edward Augustus Bowles, especializáu en plantes y escritor sobre xardinos).
  • 'Bracteata Pleniflora' - Flores dobles, blanques, con arralles verdes y un collarín de bracteas.
  • 'Robinsoniana' (AGM H4) - Flores de color azul lavanda pálidu (Nomada n'honor de William Robinson, especializáu en plantes y escritor sobre xardinos).
  • 'Royal Blue' - Flores de color azul fondu púrpura nel viesu.
  • 'Vestal' (AGM H4) - blancu, anémona de flores centraes .
  • 'Virescens' (AGM H4) - flores mutaes a pequeños ramos cónicos de fueyes.

Anemone × lipsiensis, un híbridu ente A. nemorosa y A. ranunculoides, tien flores mariellu maciu; A. × lipsiensis 'Pallida' ye'l cultivar más conocíu d'estes cruces. Foi gallardoniáu col AGM H4, como los sos ambos proxenitores.

Taxonomía

[editar | editar la fonte]

Anemone nemorosa, describióse por Carlos Linneo y espublizóse en Species Plantarum 1: 541, nel añu 1753.[2]

Etimoloxía

El nome del xéneru Anemone vien del griegu ἄνεμος (anemos, que significa vientu), por una antigua lleenda que diz que les flores namái s'abrir cuando sopla'l vientu.

nemorosa: epítetu llatín que significa "de los montes".[3]

Sinonimia
  • Anemanthus nemorosus Fourr.
  • Anemonanthea nemorosa (L.) Gray
  • Anemone alba Gilib. [Invalid]
  • Anemone Entemedia Winkl. ex Pritz
  • Anemone nemorosa f. vulgaris Ulbr.
  • Anemone nemorosa-alba Crantz
  • Anemone pentaphylla Hook. ex Pritz.
  • Anemone ranunculoidi-nemorosa Kunze
  • Anemonoides nemorosa (L.) Holub
  • Pulsatilla nemorosa Schrank
  • Ranunculastrum mixtum Fourr.
  • Ranunculastrum nemorosum Fourr.
  • Ranunculastrum radicescens Fourr.
  • Ranunculus nemorosus Garsault[4]
  • Anemone francoana Merín[5]

Nome común

[editar | editar la fonte]

Nun hai conseñaos nomes comunes n'asturianu pa esta especie.

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 «Anemone nemorosa'». Plantes útiles: Linneo. Consultáu'l 26 d'ochobre de 2009.
  2. ↑ Anemone nemorosa en Trópicos
  3. ↑ En Nomes Botánicos
  4. ↑ Anemone nemorosa en PlantList
  5. ↑ Sinónimos en Real Xardín Botánicu

Bibliografía

[editar | editar la fonte]
  1. Bailey, L. H. & E. Z. Bailey. 1976. Hortus Third i–xiv, 1–1290. MacMillan, New York.
  2. Scoggan, H. J. 1978. Dicotyledoneae (Saururaceae to Violaceae). 3: 547–1115. In Fl. Canada. National Museums of Canada, Ottawa.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]