Anodorhynchus hyacinthinus

Anodorhynchus hyacinthinus
Estáu de caltenimientu
Vulnerable (VU)
Vulnerable (IUCN 3.1)[1]
Clasificación científica
Reinu: Animalia
Filu: Chordata
Clas: Aves
Orde: Psittaciformes
Familia: Psittacidae
Xéneru: Anodorhynchus
Especie: A. hyacinthinus
(Latham, 1790)
Distribución

Consultes
[editar datos en Wikidata]

El guacamayu xacintu (Anodorhynchus hyacinthinus) ye una especie d'ave psitaciforme de la familia de los loros (Psittacidae). Habita nes selves de bona parte de Brasil, Bolivia y el norte de Paraguái. Ye la especie de guacamayu de mayor tamañu. En peligru d'estinción, estes aves son acobiciaes pol so altu preciu nel mercáu. En Brasil conozse como “llabrara azul”.[2]

Descripción

[editar | editar la fonte]

Estes aves crecen hasta algamar un tamañu mediu d'unos 70 cm de llargor (pudiendo algamar 100 cm), con un valumbu de 120 a 140 cm y un pesu de 1,5 a 1,7 kg. El so picu ye'l más fuerte de toles aves,[ensin referencies] fundamental p'alimentase con nueces y granes dures. El so picu tamién-yos dexa romper nueces de cocu, madera y otres materies vexetales.

El guacamayu xacintu tien un cuerpu recubiertu de plumes azules nun tonu similar al añil. El so picu ye negru con una franxa brillosa na unión cola cabeza. Tamién tien una franxa brillosa alredor de los sos escuros güeyos. Al contrariu qu'otres especies de guacamayos, escarez d'una mázcara” ensin plumes alredor de la zona de los güeyos. Machos y femes son cuasi indistinguibles, anque polo xeneral les femes son un pocu más espodaes.

Comportamientu

[editar | editar la fonte]

Alimentación

[editar | editar la fonte]

El guacamayu xacintu alimentar d'una gran cantidá de frutos maduros, como'l mangu, nueces, granes, bayes, flores, biltos y fueyes. Acaldía realiza vuelos pela mañana y la tarde pa dir en busca de magre, bien rica en minerales, que inxer pa neutralizar les toxines que contienen los frutos ensin maurecer de los que de cutiu s'alimenta.

Reproducción

[editar | editar la fonte]

Estos páxaros añeren en furacos y buecos de los árboles. De normal suelen poner unu o dos güevos, anque namái un pitucu suel sobrevivir si'l segundu güevu eclosiona unos díes dempués del primeru, una y bones el pollu menor nun puede competir col mayor pola comida. Los mozos permanecen colos sos padres hasta los trés meses d'edá. Algamen el maduror y empiecen a reproducise en redol a los siete años.

Distribución y hábitat

[editar | editar la fonte]

El guacamayu xacintu sobrevive güei n'estáu selvaxe en tres poblaciones en Sudamérica: nel sur de Brasil, nel este de Bolivia y nel nordeste de Paraguái. Ye posible qu'esistan otres poblaciones menor y aisllar n'otres zones próximes. Suel frecuentar les riberes de los ríos tropicales y les selves suramericanes. La especie habita sabanes con palmares, y secundariamente selves y montes, que utiliza frecuentemente pa dormir o folgar.

Caltenimientu

[editar | editar la fonte]

El guacamayu xacintu considérase una especie en peligru d'estinción por cuenta de un escesu de captures pal comerciu en cautividá y pol usu de les sos plumes que faen los indios kayapo de Gorotire, nel sur de Brasil. Estos indios utilicen les plumes pa faer gorros y adornos que vienden a los turistes. Amás, como asocede cola fauna selvaxe local, el so hábitat atópase amenaciáu pola actividá humana. Les quemes añales provocaos p'afarar la selva y llograr tierres pal cultivu n'ocasiones destrúin los niales d'esta especie.

Imáxenes

[editar | editar la fonte]
  • Nel so hábitat natural del Pantanal de Brasil.
    Nel so hábitat natural del Pantanal de Brasil.

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. ↑ BirdLife International (2013). «Anodorhynchus hyacinthinus» (inglés). Llista Roxa d'especies amenazaes de la UICN 2013.2. Consultáu'l 18 de marzu de 2014.
  2. ↑ «Copia archivada». Archiváu dende l'orixinal, el 10 de setiembre de 2014. Consultáu'l 19 de setiembre de 2014.

Bibliografía

[editar | editar la fonte]
  • Del Fuexu et al., 1997. Handbook of the Birds of the World. Vol. 4.
  • Caldas, Sergio T. and L Candiasani. 2005. Llabrara-Azul. DBA Dórea Books and Art, São Paulo, São Paulo.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]