Un arancel ye'l tributu que s'aplica a tolos bienes que son oxetu d'importación. El más frecuente ye l'impuestu que se cobra sobre les importaciones, mientres los aranceles sobre les esportaciones son menos corrientes; tamién pueden esistir aranceles de tránsitu que gravan los productos qu'entren nun país con destín a otru.
Pueden ser "ad valorem" (al valoráu), como un porcentaxe del valor de los bienes, o "específicos" como una cantidá determinada por unidá de pesu o volume.
Cuando un buque enriba a un puertu aduaneru, un oficial d'aduanes inspecciona'l conteníu de la carga y aplica un impuestu d'alcuerdu a la tasa axustada pal tipu de productu. Por cuenta de que los bienes nun pueden ser nacionalizáus (incorporaos a la economía del territoriu receptor) hasta que nun seya pagáu l'impuestu, ye unu de los impuestos más senciellos de recaldar, y el costu de la so recaldación ye baxu. El contrabandu ye la entrada, salida y venta clandestina de mercancíes ensin satisfaer los correspondientes aranceles. Los aranceles son l'impuestu que cobren a les esportaciones por unidá o volume.
Hai 4 tipos d'aranceles:
Los efeutos fundamentales que provoca un arancel a la importación, na economía d'un país son los siguientes:
L'arancel óptimo ye aquel arancel que maximiza el bienestar o la utilidá d'un país. L'argumentu d'esti arancel basar na idea de que cuando un país grande establez un arancel sobre les importaciones d'un determináu productu "AA", esti arancel provoca un amenorgamientu de la demanda mundial y un amenorgamientu del preciu mundial del bien AA. El país qu'importa va tener un volume menor de comerciu pero a precios más favorables. El óptimo va ser el puntu onde les ganancies del ameyoramientu de los términos d'importación igualar a les perdes consecuencia del menor volume de cantidá importada. Esti argumentu solo ye válidu pa países grandes, que la so demanda seya capaz d'influyir nel preciu mundial d'un productu.
L'arancel óptimo representa un argumentu seguru en favor de los aranceles, que provoca un empobrecimiento de los países vecinos, colo que'l peligru anicia nes represalies de los demás países que podríen tomar midíes similares. A la llarga esta situación nun podría ameyorar el bienestar económico mundial nin l'individual.
==Aranceles de represalia Determinaes postures tán d'alcuerdu en qu'un mundu de llibre comerciu ye la meyor solución al comerciu internacional, sicasí indiquen que nel estáu actual de la economía, ente qu'haya países que llinden les importaciones o discriminen los productos estranxeros, nun esiste otru remediu qu'emplegar el mesmu xuegu pa defendese. va tase acordies con el llibre comerciu mientres s'empleguen les mesmes condiciones en tolos países.
Esti argumentu nun ta bien encontáu, cuando un país alza los sos aranceles, tien un efeutu similar a que s'alzaren los sos costos de tresporte. Atoparíase un símil pal fechu de que si un país decidiera frenar el so comerciu minando los sos puertos, los demás nun tendríen de tomar la mesma decisión; d'igual forma si un país decide amenorgar la so actividá económica imponiendo aranceles sobre les sos importaciones, nun sería sensatu que los demás siguieren esi mesmu comportamientu. Los estudios históricos amuesen que los aranceles de represalia suelen llevar a otros países a alzar entá más los suyos y que rares vegaes constitúin una arma de negociación eficaz pal amenorgamientu multillateral de los aranceles.
Pa defender a una economía de los posibles efeutos negativos del comerciu internacional puede utilizase los aranceles y tamién otru tipu de barreres non arancelaries como son: