Arctium minus cazapetu menor | ||
---|---|---|
Clasificación científica | ||
Reinu: | Plantae | |
Clas: | Magnoliopsida | |
Subclas: | Asteridae | |
Orde: | Asterales | |
Familia: | Asteraceae | |
Subfamilia: | Cichorioideae | |
Tribu: | Cardueae | |
Subtribu: | Carduinae | |
Xéneru: | Arctium | |
Especie: |
A. minus (Hill) Bernh. | |
Consultes | ||
Royal Botanic Gardens, Kew | Royal Botanic Gardens, Kew | |
World Flora Online | World Flora online | |
[editar datos en Wikidata] |
El cazapetu menor[1] (Arctium minus) ye una planta bienal de la familia Asteraceae.
Anque nun ye tan alta como la Arctium lappa llega hasta 1,5 m. De ciclu biañal el primer añu de la planta namái apaecen les fueyes basales y raigañu pa terminar la so crecedera y floriamientu nel segundu añu.
Les fueyes basales son grandes (na fotografía aprecia'l tamañu comparativu de la mano) acorazonaes, aspres y sufren l'ataque indiscrimináu de too tipu de guxanos ya inseutos, polo que ye fácil atopales enfermes y escarcavonaes. Tienen un peciolu llargu y buecu (diferencia clara con A. lappa).
Les fueyes a lo llargo del tarmu, col peciolumás curtiu, son alternes, col cantu de la fueya dentáu irregularmente y un pocu onduláu. Con pelillos bien finos y trupos (puberulento).
Les inflorescencies preséntense solitaries o s'arrexunten en recímanos terminales a lo llargo de les cañes. Tienen un pedúnculu pequeñu, del mesmu tamañu (unos 2 cm.) del arreyo.
L'arreyo globosu cuenta con bráctees que se van estrechando escontra'l ápiz, toes terminen en forma de gabitu (uncinado).
Les flores hermafrodites (que tienen dambos sexos na mesma flor) como na mayoría de les compuestes son flósculos, esto ye, una flor perpequeña con corola pentámera (o cinco pétalos) en forma de tubu o tubulosa y actinomorfa una gran cantidá d'elles faen el capítulu ("la flor" de les compuestes).
Tola planta esta cubierta d'un pelillo trupu, pequeñu que-y da un aspeutu ablancazáu.
El frutu ye un aqueniu y grana en miriguanu con pelos desiguales.
== Vezu Poder alcuéntrase en choperas, zones húmedes, cantos de camín, semisombra.
El principal usu foi'l boticariu: utilizábase la cocción de los sos raigaños como depurativu y, en dellos llugares, p'afecciones de la piel, anque con una incierta efectividá polo que la planta quedó en desusu.
Lappa minor, que ye publicáu per vegada primera en The Vegetable System en 1762 por Hill, (Sir John Hill (1716 - 1775) y en 1800 ye publicáu en Systematisches Verzeichnis como Arctium minus (Hill) Bernh. (Johann Jakob Bernhardi (1774 - 1850)
Arctium: nome xenéricu que remanez del griegu arction, nome d'una planta tomada dende arctos = "osu", yá ta mentada por Dioscórides y probablemente refierse a la vellosidá y l'apariencia lanuda de la planta.[2]
minor: en rellación a la so hermana Arctium lappa L. llargamente conocida en medicina popular y botica de tamañu mayor.
Español: Barbana, yerba de los amores, lampazo, llámpara de gües, llámpara de San Bernardo;
Duración: añal y bienal
Wikispecies tien un artículu sobre Arctium minus. |