Aristotelia chilensis | ||
---|---|---|
Clasificación científica | ||
Reinu: | Plantae | |
División: | Magnoliophyta | |
Clas: | Magnoliopsida | |
Orde: | Oxalidales | |
Familia: | Elaeocarpaceae | |
Xéneru: |
Aristotelia L'Hér. | |
Especie: |
A. chilensis (Molina) Stuntz 1914 | |
Distribución | ||
Consultes | ||
Royal Botanic Gardens, Kew | Royal Botanic Gardens, Kew | |
World Flora Online | World Flora online | |
[editar datos en Wikidata] |
Aristotelia chilensis ye una especie botánica de planta fanerógama de la familia de les elaeocarpacees, mesma de Chile y zones axacentes del sur d'Arxentina[1]
Ye un pequeñu árbol dioicu, qu'algama un altor d'ente 4-5 m, siempres verde, con tueru estremáu que tien una corteza llisa desprendible nes sos partes íntimes. Les sos cañes son abondoses, delgaes y flexibles.
Les sos fueyes perennifolies, simples, opuestes, decusaes, péndulas, oval-llanceolaes, con cantu serrucháu, glabres, semicoriacees, y de nervadura marcada, peciolu llargu y acoloratáu. El so flores pequeñes, axilares sobre corimbos curtios, hermafrodites o unisexuales (col otru sexu atrofiáu), blanques o marielles, de 5 pétalos. El Frutu ye una pequeña baga carnosa comestible (verde cuando ye inmadura y negru moráu cuando madura), que amás ye comida pa dellos páxaros, quien la esvalixen. Floria en payares xineru, fructifica en fin del branu.
El frutu ye comestible y enantes de la llegada de los españoles yá yera consumíu polos mapuches. Claudio Gay documentó amás, que los nativos usar pa preparar chicha; según comenta en 1844 nel so "Atles d'Historia Física y Política de Chile". Anguaño, tamién se suel utilizar pa faer mermelada y zusmiu. Amás, ye emplegáu como astringente. Tamién s'utiliza pa preparar curanto. Amás, les sos fueyes nueves son totalmente comestibles y puede inxerise en forma d'ensalada, al estilu de la llechuga.
Les sos fueyes sirven pa quemadures; el zusmiu de les fueyes pa enfermedaes de gargüelu; el fervinchu de fueyes utilizar pa firíes, tumores, gargüelu engafáu, foria; y como analxésicu y febrífugo. Les fueyes seques sirven pa curar firíes y como vulnerarias.
Aristotelia chilensis describióse por (Molina) Stuntz y espublizóse en Stirpes Novae aut Minus Cognitae 31. 1785.[3]
Aristotelia: nome xenéricu dau n'honor del filósofu griegu Aristóteles.[4]
chilensis: epítetu xeográficu qu'alude a la so llocalización en Chile.
«Aristotelia chilensis». Enciclopedia de la Flora Chilena. Consultáu'l 30-032010.
Wikispecies tien un artículu sobre Aristotelia chilensis. |